Bazı İslam Büyüklerine &Quot;Mevlana&Quot; Denmesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Bazı İslam büyüklerine "Mevlana" denmesinde sakınca olabilir mi?

Yazar: Sorularla İslamiyet, 21-10-2009

"Mevlana" kelimesinin değişik anlamları vardır

Bu bakımdan kullanılış amacına göre değerlendirmek gerekir

Kelimenin kökü "mevla" dır

Mevla dost, mevlana ise "bizim dostumuz" anlamındadır

Mevla: Dost, malik, sahib, efendi, yardımcı, koruyucu; bir işi idare edip yürüten; ihsan eden ve iyilik yapan, kendisine iyilik yapılan; köle, köle azad eden, azad edilmiş köle; müttefik ve andlaşmalı; komşu, misafir; akraba, oğul (evlad), amca, amca oğlu, kız kardeşin oğlu, damad, enişte, veli, tâbi, zahid, yaraşan, yakışan ve layık olan kimse gibi sözlük anlamlarını taşıyan bir terim

Mevlâ kelimesi Ve-leye fiillerinden türetilmiş bir isimdir

Çoğulu mevâli gelir

Kur'an-ı Kerim'de; Rabb, sahib, hâmi (koruyucu) yardımcı,dost, yâr lütuf ve ihsanda bulunan, iyilik yapan anlamlarında Yüce Allah'a Mevlâ denilmiştir:

"Bilin ki Allah sizin mevlânızdır (sahibiniz, hâminiz, yardımcınızdır) O, ne güzel Mevlâ ve ne güzel yardımcıdır" (Enfâl, 8/40)

Bunun sebebi şudur: "Çünkü Allah şüphesiz iman edenlerin mevlâsıdır (velisi ve yardımcısıdır) Kâfirlere gelince, onların mevlası (dost ve yardımcısı) yoktur" (Muhammed, 47/11; Hacc, 22/78; ÂIi İmran, 3/150; Bakara, 2/286; En'âm, 6/62; Tevbe, 9/51; Yûnus, 10/30; Tahrim, 66/2, 4) âyetlerinde Mevlâ kelimesi bu manada, özellikle Rabb anlamında kula mevlâ kelimesi Allahuteâlâ kast edilerek bu anlamlarda kullanılmıştır

Hadiste bu manada, özellikle Rabb anlamında kula mevlâ denilmesi yasaklanmıştır:

" Ve kimse de efendisine Mevlâm (Rabbim ve Sahibim) diye hitab etmesin Lakin efendim desin Çünkü sizin Mevlânız Aziz ve Celil olan Allah'tır" (Müslim, el-Elfâz mine'l-Edeb, 3)

Şu âyette, yaraşan ve lâyık olan anlâmınadır:

"Münafıklar ve kâfirler Sizin sığınacağınız yer ateştir Size yaraşan ve layık olan (mevlâküm), odur O ne kötü gidiş yeridir" (Hadid, 57/15; Nahl, 16/76) Nisâ' sûresinin 33

âyetinde mevlâ, mevâli şeklinde çoğul yapılarak mirascı, varis anlamında kullanılmıştır:

"Anne, baba ve akrabanın bıraktığı malların her biri için mirasçılar (mevâli) kıldık" Meryem Sûresi'nin beşinci âyetinde akraba veya amcazade anlamına gelir

Hz

Zekeriyya (as)'ın duasından: "Doğrusu ben arkamdan gelecek akrabamdan (amcazadelirimden) (el-mevâliden) endişe ettim" Ahzab beşinci âyet ile Duhân kırk birinci âyette dost ve yâr anlamındadır

"O gün, dost (mevlâ) bile yârine (dostuna mevlasına) hiçbir şeyle fayda vermez, dostunun azabını önleyemez" (Duhân, 44/41)

İslâma göre aralarında yardımlaşma ve dostluk cari olacağı için kölesini azâd eden efendiye de azad edilen köleye de mevlâ denilir

Aralarını ayırmak için azad edene "Mevlây-ı Âla" azad edilene de "Mevlây-ı Esfel" denilir

Mevlay-ı esfel, mevali şeklinde çoğul yapılır ve daha ziyade bu şekilde kullanılırdı

(Muhiddin BAĞÇECİ)

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bazı İslam Büyüklerine &Quot;Mevlana&Quot; Denmesi Bazı İslam büyüklerine "Mevlana" denmesinde sakınca olabilir mi? Yazar: Sorularla İslamiyet, 21-10-2009 "Mevlana" kelimesinin değişik anlamları vardır Bu bakımdan kullanılış amacına göre değerlendirmek gerekir Kelimenin kökü "mevla" dır Mevla dost, mevlana ise "bizim dostumuz" anlamındadır Mevla: Dost, malik, sahib, efendi, yardımcı, koruyucu; bir işi idare edip yürüten; ihsan eden ve iyilik yapan, kendisine iyilik yapılan; köle, köle azad eden, azad edilmiş köle; müttefik ve andlaşmalı; komşu, misafir; akraba, oğul (evlad), amca, amca oğlu, kız kardeşin oğlu, damad, enişte, veli, tâbi, zahid, yaraşan, yakışan ve layık olan kimse gibi sözlük anlamlarını taşıyan bir terim Mevlâ kelimesi Ve-leye fiillerinden türetilmiş bir isimdir Çoğulu mevâli gelir Kur'an-ı Kerim'de; Rabb, sahib, hâmi (koruyucu) yardımcı,dost, yâr lütuf ve ihsanda bulunan, iyilik yapan anlamlarında Yüce Allah'a Mevlâ denilmiştir: "Bilin ki Allah sizin mevlânızdır (sahibiniz, hâminiz, yardımcınızdır) O, ne güzel Mevlâ ve ne güzel yardımcıdır" (Enfâl, 8/40) Bunun sebebi şudur: "Çünkü Allah şüphesiz iman edenlerin mevlâsıdır (velisi ve yardımcısıdır) Kâfirlere gelince, onların mevlası (dost ve yardımcısı) yoktur" (Muhammed, 47/11; Hacc, 22/78; ÂIi İmran, 3/150; Bakara, 2/286; En'âm, 6/62; Tevbe, 9/51; Yûnus, 10/30; Tahrim, 66/2, 4) âyetlerinde Mevlâ kelimesi bu manada, özellikle Rabb anlamında kula mevlâ kelimesi Allahuteâlâ kast edilerek bu anlamlarda kullanılmıştır Hadiste bu manada, özellikle Rabb anlamında kula mevlâ denilmesi yasaklanmıştır: " Ve kimse de efendisine Mevlâm (Rabbim ve Sahibim) diye hitab etmesin Lakin efendim desin Çünkü sizin Mevlânız Aziz ve Celil olan Allah'tır" (Müslim, el-Elfâz mine'l-Edeb, 3) Şu âyette, yaraşan ve lâyık olan anlâmınadır: "Münafıklar ve kâfirler Sizin sığınacağınız yer ateştir Size yaraşan ve layık olan (mevlâküm), odur O ne kötü gidiş yeridir" (Hadid, 57/15; Nahl, 16/76) Nisâ' sûresinin 33âyetinde mevlâ, mevâli şeklinde çoğul yapılarak mirascı, varis anlamında kullanılmıştır: "Anne, baba ve akrabanın bıraktığı malların her biri için mirasçılar (mevâli) kıldık" Meryem Sûresi'nin beşinci âyetinde akraba veya amcazade anlamına gelir Hz Zekeriyya (as)'ın duasından: "Doğrusu ben arkamdan gelecek akrabamdan (amcazadelirimden) (el-mevâliden) endişe ettim" Ahzab beşinci âyet ile Duhân kırk birinci âyette dost ve yâr anlamındadır "O gün, dost (mevlâ) bile yârine (dostuna mevlasına) hiçbir şeyle fayda vermez, dostunun azabını önleyemez" (Duhân, 44/41) İslâma göre aralarında yardımlaşma ve dostluk cari olacağı için kölesini azâd eden efendiye de azad edilen köleye de mevlâ denilir Aralarını ayırmak için azad edene "Mevlây-ı Âla" azad edilene de "Mevlây-ı Esfel" denilir Mevlay-ı esfel, mevali şeklinde çoğul yapılır ve daha ziyade bu şekilde kullanılırdı (Muhiddin BAĞÇECİ)