Nûh Kavminin Putlara Tapması:

Nûh Kavminin Putlara Tapması:


Ayeti Kerimelerin, Hz Nûh (as)'m kıssası hakkında işaret ettiği üzere; Hz Nûh (as), Allah'a şirk koşan, taşlardan ve bakırlardan yapılan putlara tapan, Allah'tan başkasını 'ilah" e-dinen, ve bu taptıkları şeylerin, kendisine veya kendisine tapanlara gelebilecek herhangi bir zararı uzaklaştıracağına, fayda sağlayacağına, gördüğüne, işittiğine, hayrı kendileri için çekip çıkarmaya güç yetireceğine, kendilerinden her türlü kötülüğü uzaklaştıracağına, Allah'ı bırakıp onların sadece kendilerine fayda sağlayacağına ve zenginleştireceğine inanan bir kavme Peygamber olarak gönderilmişti

İşte Hz Nûh (as)'ın Peygamber olarak gönderildiği bu kavim putlara tapan ve Allah'a şirk koşan kavimlerin ilkidir[22] Bundan dolayı Cenab-ı Allah, Hz Nûh (as)'ı onlara, putları bırakıp Allah'a ibadet etmedikleri takdirde başlarına gelecek olan Allah'ın azabıyla onları uyarmak ve korkutmak amacıyla Peygamber olarak göndermişti

Nitekim Yüce Allah bu durumu şöyle haber vermektedir:

"Kavmine elem verici bir azap gelmezden önce onları u-yar diye Nuh'u kavmine (Peygamber olarak) gönderdik O da: "Ey kavmim! Şüphesiz ki ben, (Allah tarafından) size gönderilmiş apaçık bir uyarıcıyım (Putları bırakıp yalnızca) Allah 'a ibadet edin Ondan ittika edin ve (Allah'ın vahyettiği doğrultuda) bana itaat edin ki Allah günahlarınızı bağışlasın ve ecelinizi belli bir süreye kadar ertelesin " demişti"[23]

HzNûh'un kavminden önce yaşayan insanlar Allah'a ibadet eden, ona hiçbir şeyi ortak koşmayan, taşlardan ve bakırdan yapılmış putlara tapmayı bilmeyen, Allah'ın vahdaniyetine yani birliğine inanan mümin kimseler olup fıtrat dini olan Tevhid yani İslam dini üzereydiler İşte bütün bunlardan dolayı Yüce Allah, puta tapanları uyarmak ve Allah'ın yabanlarından sakındırmak için onlara bir resul gönderdi Uyarmak ve korkutmak için "Rasib oğullan" denilen bir kavme gönderilen ilk resul, Hz Nûh (as)'dır Bu kavim, sapıklık içerisine dalmış, inat ve sapkınlıklarını artırmış ve büyük bir şekilde haddi aşmışlardı İşte Hz Nûh (as), bunlara Peygamber olarak gönderilmişti Hz Nûh (as), onlara apaçık deliller ve kesin kanıtlar getirdiği halde onlardan yüz çevirmenin, zulmün, akılsızlığın, sapıklığın, eğlencenin ve alayın her türlüsüyle karşılaşmıştı Nitekim

Yüce Allah, Hz Nûh (as)'m bu durumunu "Nûh Sûresinde" şöyle anlatmaktadır:

"Nûh: "Ey Rabbiml Doğrusu ben, kavmimi gece-gündüz (senin bana vay ettiklerine) çağırdım Fakat benim çağırmam, sadece benden uzaklaşmalarını artırdı Doğrusu ben, senin onları bağışlaman için kendilerini her çağırışımda (çağırışımı işitmemek için) parmaklarını kulaklarına tıkadılar (tanınmamak için) elbiselerine hüründüler (davetime karşılık devamlı olarak) direndiler ve büyüklendikçe büyüklendiler Ayrıca ben onlara (davetime) açıktan açığa gizliden gizliye de söyledim ve: "(İşlemiş olduğumuz günahlardan dolayı) Rabbinizden bağışlamayı dileyin ki- doğrusu O sizi çok bağışlayandır- size gökten bol bol yağmur indirsin, sizi mallar ve oğullarla desteklesin, sizin için bahçeler var etsin ve ırmaklar akıtsın Ne oluyorsunuz ki Allah'a büyüklüğü yaklaştıramıyorsunuz Oysa sizi merhalelerden geçirerek o yaratmıştır Allah 'in göğü yedi kat üzerine nasıl yarattığını görmez misiniz? Aralarında aya aydınlık vermiş ve güneşin ışık saçmasının sağlamıştır Allah sizi yerden bitirir gibi yetiştirmiştir Sonra da sizi oraya (yani yer altında) geri döndürür ve yine sizi oradan geri çıkarır Yeryüzünde dolaşabilmeniz, orada yollar ve geniş geçitlerden geçebilmemiz için onu (yani yeryüzünü) size yayan O'dur, dedim"[24]

Bu ayeti kerimeler; Hz Nuh'un kavminden önce yaşayan insanların mümin kimseler olduklarını, putlara tapmayı ve Yüce Allah'a şirk koşmayı bilmediklerini göstermektedir Nitekim Yüce Allah'ın:

"(İlk Önce) İnsanlar bir tek ümmetti Allah, insanların ihtilafa düşecekleri konularda aralarında hüküm vermek için peygamberleri müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdi ve onlarla birlikte de hak kitaplar indirdi"[25] ayeti kerimesi hakkında İbn Abbas'm şöyle söylediği rivayet edilmiştir:

"Hz Adem ile Hz Nûh arasında on nesil vardı, (bu on neslin) hepside Hak şeriat (yani İslam şeriatı) üzereydiler Daha sonra ihtilafa düştüler"[26] Bunun üzerine Allah, peygamberleri müjdeleyici ve korkutucu olmak üzere göndermiştir İşte "İnsanlar bir tek ümmetti Daha sonradan ihtilafa düştüler" ayeti, Abdullah b Mes'ud'un kıraatinde bu şekildedir

Katâde'de bununla ilgili olarak şöyle söylediği rivayet e-dilmiştir:

"İnsanlar (ilk önce) toplu halde hidayet üzereydiler Daha sonradan ihtilafa düştüler Bunun üzerine Allah, (bu ihtilafa düşenlere) peygamberleri müjdeleyici ve korkutucu olmak üzere göndermiştir Bunlara gönderilen peygamberlerin ilki de Hz Nûh(a)'dır [27]



Putçuluğun Yayılışı Ve İnsanların Putlara Tapmasının Sebebi:


Daha öncede geçtiği üzere HzNûh'ım kavmi, putlara tapan toplulukların ilkidir Zira onlardan önceki insanlar, tevhid ve iman üzere olup putçuluğu bilmeyen ve putlara tapmayan kimselerdi Nûh kavminin putlara tapan kimseler olduğuna dair delil; şanı yüce olan Allah'ın, Kur'ân-ı Kerîm'inde Hz Nûh (as)dan haber vererek naklettiği şu ayetlerdir:

"Nûh: "Ey Rabbiml Doğrusu bunlar (yani kendilerine senden aldığım vahiyleri tebliğ ettiğim bu kavmim, senin emirlerini dinlemeyip) bana isyan ettiler ve malı, çocuğu kendisine sadece zarar getiren kimseye (yani halk, malı, çocuğu ahirette kendisine sadece zarar getirecek olan liderlere) uydular (Bu liderler halka karşı kendilerinin hidayet ve hak üzere olduklarını göstermek için) büyük hileler kurup insanlara: "Sakın i-lahlannızı (yani putlara tapmayı) bırakmayın Hele hele vedd, Suvâ, yeğus, Yeük ve Nesrputlarından asla vazgeçmeyin" dediler Böylece (O liderler kavmimin) birçoğunu saptırdılar (Benim söylediklerimi değil de, liderlerinin sözlerini dinleyerek putlara tapan) zalimlerin, sapıklıklarından başka bir şeyini artırma!" dedi"[28]

Ayeti kerimede ismi geçen bu putlar, Hz Nûh (as)'m Peygamber olarak gönderilişinden önce yaşamış salih kimselerin isimleri ve mukarrabin meleklerin isimleridir

Nûh kavmi, bu Salih kimselerin yaptıkları güzel işleri devamlı olarak hatırlamak istediklerinden dolayı -bu iddialarına binâen- onlar için heykeller diktiler Nûh kavmi onların heykellerini yapmakla, onların yaptıkları güzel işleri hatırlayarak unutmayacak ve iyi işlerde onları örnek edinip aynısını yapmaya çalışacaklardı Nûh kavmi, bu iddialarına binaen uzun zamanlar geçince bu putlara tapar hale geldiler Buharı ve Müslim'in Sahîlı'lerinde Hz Aişe(ra)'dan şöyle rivayet edilmiştir:

"Resulullah (sav)'in (ömrünün sonlarına doğru) hastalandığında hanımlarından bazıları "Mariyete" isminde bir kiliseden söz ettiler Hanımlarından Ümmü Seleme ve Ümmü Habîbe, hicret dolayısıyla Habeşistan'a gitmişler ve kiliseyi orada görmüşlerdi Kilisenin güzelliğini, içindeki suretleri anlattılar Bunun üzerine Resulullah (sav) başını kaldırarak:

- Onlardan sâlih bir kişi öldüğü zaman onun (öldüğü yerin) yanı başında bir tapınak yaparlar ve içine de ölen kişinin suret ve heykellerini koyarlar Kıyamet günü onlar, şanı yüce oîan Allah katında yarattıklarının en şerlisidirler" buyurdu"[29]

Buharı, Yüce Allah'ın: "(Nûh kavminin liderleri halka "Sakın ilahlarınızı (yani putlara tapmayı) bırakmayın Hele hele Vedd, Suva, Yeğus, Yeük ve Nesr putlarından asla vazgeçmeyin" dediler/' (Nûh: 71/23) ayeti hakkında İbn Abbas'dan şöyle rivayet etmiştir:

"Nûh kavminde mevcut olan putlar sonradan Araplara intikal etmiştir[30] Şöyle ki: "Vedd adlı put, Dümetü'l-Cendcl'deki olup Kelb kabilesine aitti Süvâ adındaki put, Hüzeyl kabilesine aitti Yeğus adındaki put, (önce) Murad'm sonrada Sebe' şehri yanındaki Cevf vadisinde bulunan Gutayfoğullanna ait oldu Yeük, Hemedân'ın idi Nesr, Âl-i Zilkelâ'dan Himyer'in putuydu Buradaki put isimleri, aslında Nûh kavminden Salih kimselerin isimleri idi Bunlar ölünce şeytan, bu salih kimseler? Kavimlerine; "Salih kimselerin hayattayken oturmuş oldukları yerlere (onların hatırasına) putlar dikin ve onlara bu kimselerin isimlerini verin" diye ilham etti Halk bu ilhama uyup söyleneni yaptılar Başlangıçta bu putlara tapınma yoktu Ancak bu putları yapanlar ölünce ve onlar hakkındaki bilgi de unutulunca bu putlara tapılmaya başlandı"[31]

Bu konuda derim ki: Nûh kavmindeki salih kimselerin, zamanla insanlar onları hatırlamak için elleriyle heykeller yapıp daha sonra da onlara tapmalarından dolayı İslam şeriatı, ruh sahibi herkesin el ile suretlerinin ve heykellerinin tasvir edilmesini yasaklamıştır Böylece heykeller edinmeyi ve resimlerin yapılmasını İslam şeriatı haram kılmıştır İşte heykellerin ve resimlerin yapılmasının haram kılınmasının sebebi bundan dolayıdır

Buharı, Sahîh'inde Hz Peygamber(sav)'in şöyle buyurduğunu nakletmiştir;

"Kıyamet gününde insanların azap bakımından en şiddetlisi olanlar, Mûsâvvir (yani Allah'ın yarattıklarına benzer şeyler yapan)lerdir Kıyamet gününde o Mûsâvvirlere; "Haydi bakalım! Yarattıklarınızı diriltin" denilir"[32]

Bu konuda şöyle bir hadis daha rivayet edilmiştir: "Melekler, içerisinde köpek, suret (yani resim), heykel ve cünub bulunan bir eve girmezler"[33]

Yine bu konuda şöyle bir hadis rivayet edilmiştir:

"Her kim bir suret yaparsa, Yüce Allah kıyamet günü o-nun yapmış olduğu suret ve heykeli karşısına getirecek ve ona, can (yani ruh) verene kadar azap edecektir Zaten onun, ona can (yani ruh) vermesi de mümkün değildir"[34]

Bu anlatılanların hepsi insanların putlara tapmalarını engellemek suretiyle kötülük yollarını kapatmak (yani seddu'z-zerâi)[35] ve akideyi korumak için yapılmıştır Nitekim Nûh kavminde meydana gelen bu fesat ve kötülük, daha sonra başkalarıyla ve onlardan da daha sonra gelenlere intikal etmiştir [36]




[22] Nûh kavminin taptıkları putların isimleri; Nûh: 71/23'de geçtiği üzere şunlardır: Ved, Suva, Yeuk ve Nesr Aslında bunlar, Nûh kavminin salİh kimseeriydi Fakat Nûh kavmi, aşın gittiklerinden dolayı Allah'ı bırakp bu salİh kimselere taptılar(ç)

[23] Nûh: 71/1-3

[24] Nuh: 71/5-20

[25] Bakara: 2/12-13

[26] Hakim, Müstedrek, 2/546-547 (ç)

[27] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 309-312

[28] Nûh: 71/21-24

[29] Buharî, Salât48, 54, Cenaiz 71, MenâkibırL-Ensâr 37; Müslim Mesâcid 16, 18; Nesâi, Mesackl 13, Müsiıed 6/51; İbn Hacer eî-Askaianî, FethiTl-BÜn, 3/208 (ç)

[30] Bazıları bu putların Araplara intikal ettiği değilde sadece isimlerinin Araplara intikal ettiği görüşündedir Bununla ilgili olarak bkz: Said Ha'va, el-Esâs-ı fi't-Tefsir, 15/361 (ç)

[31] Buhârî, Tefsir Sure-i Nûh 1; İbn Esir, Câmiu'1-Usûi

[32] Buharı, Libâs 89, 91, 92, 95, Edeb 75, Tevhid 56; Müslim, Libas 96, 97, 98, 99; Nesâi Zinet 112, Müsned 1/275, 426; 2/26, 55, 4 (ç)

[33] Buharı, BediH-Halk 7, 17, Nikâh 76, Mağazî 12, Enbiyâ 8 Libas 92, 95 Müslim Libas 85, 86, 96; Ebu Davut, Taharet 89, Libas 44, 45; Tirmizî, Edeb 44; Nesâi Taharet 167, Sayd 9, 11, Zinet 110; Darimi, İsti'zan 34, Müsned 1/83, 104, 107, 139, 146, 148, 150, 277; 2/90; 4/28, 29, 3,; 6/143, 246, 330 (ç)

[34] Buharı, Tabir 45, Büyü 104, Libas 97; Müslim, Libas 100, 99; Ebu Dâvud, Edeb 88; Tirmizî Libas 19; Nesaî Zinet 112; Müsned 1/216, 241, 246, 308, 350, 359, 360; 2/145, 504 (ç)

[35] SeddiTz-Zerâyi: ''Kötülüğe vesile olan sebepleri engelleyerek ortadan kaldırmaktadır" Zerîa, vesile demektedir Buna göre harama vesile olan haram, helale vesile olan helal, vacib'e vesile olan vacib ve mubaha vesile olanda mubah olmaktadır Hanefiler, bu delili uygulamalı olarak kullanırlar, (ç)

[36] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 312-315