Hesaplaşma

Tonlarca anlamlarla yenileniyor
arabesk hallerim
Olmayan umutlar biriktiriyorum,
fakirin ekmeği misali
Keşke bile diyememek nasıl acı
Kendimden kaçak,
akla zarar hesaplaşmalar
Aramayın yokum,
ve hep aynı soru:
Nerde biticek yolum?


Biliyorum saçmalıyorum, ben bunu hep yapıyorum
Nerde kaldıysa o mutluluk, sahip olamamak yorgunluk
Kaldıramıyorum kendimi ve bana en acısı kandıramıyorum artık

Kelimelerin bile anlamları tükendi, yazamıyorum Sadece yazınca çekilir biri olmak
Bak bu da koyuyor adama!

Eski heveslerle bir daha aynı yolda karşılaşmak ne kadar uzak
Gördün mü kriz, bir halta yaramıyormuş zaman! Yaşamın kimi yerlerinde bir iğne deliğinden
geçiyormuş insan, geçebilirse ilerliyormuş, geçemezse yerinde sayıyormuş
Ben o iğne deliğine sıkıştım kaldım! El değmemiş acılarım var, kendi ağıdını kendileri yakan
İnançsızım, sanırım kimsenin vakti olmayacak beni anlamaya Zaten kimseyle anlaşamayanların işiymiş yazmak
Ama iyileşemiyorum hastayım, beyninim içi kurtlarla dolu, bazen onları görür gibi oluyorum, beni yok edicekler!
Bu kısır döngülerim hiç bitmiyor ve artık kendime hiç gücüm yetmiyor
Kaderinse hala bir açıklama borcu var!
Yaşantımın bir haritasını çıkartıp önüme koyduğumda,
tüm bunların sebebini soramamanın, acı ama gerçek olduğuna karar veriyorum sonrasında

Ben bunu haketmedim!

Biliyorum tüm şarkılar hüzün bana ve gidilebilecek tüm uzaklıkları tüketmişim Başka yaşamlar
filmlerde masallarda var, onlar da güzel yalanlardır sadece Başlangıçlarımı kaybettim,
bitişlerim bende Korkunç bi şaşkınlıkla kalakalmışım
Zaten hayat da anlamıyor beni, ya da ısrarla yanlış anlamak istiyor Ancak sevgiyle
başa çıkılır benimle, bunu da kimse bilmiyor Evet ziyan olmuş bir kalbim var ve
zayıflıklarımı yaralı bir kol gibi kesip atamıyorum Kötü müyüm, karanlık mıyım neyim ben?

Şimdi alakasız bi yerde durmuşum ve önümdeki o uzun sandığım çizgiye bakıyorum
Arkaya bakmaya yüzüm yok, kendinden utanır mı insan
Ya da kendi yerinde olmak istemek nasıl bir his anlıyor insan, şimdiki aklım olsaymış,
kendimin yerine kendim için bişiler yaparmışım diyebilir miyim acaba
Neler denir de aslında, yeri değil şimdi, yine yersiz bi mevzuyum işte

''Kendinin ellerinden tutmayı dene kriz, ve kendine kendin için bir gülüver''

desem mi ki

Yine uzun cümlerler kurmuşum, gururumdan ağır Hadi gel de kaldır şimdi,
kendime itiraf edemediklerim sayfalara yazılmıyor yinede, öğrenmiş oldum her keresinde

İstanbul yeter, öfkem burnumda
İstanbul yeter, gelme üstüme

Konudan konuya atlarken, benim bile başım döndü bu kaybolmuşlukta, kendimi kaybettim, hüküm giyercesine

Yok, sanırım ben bunları hakettim

Adı yaşamaksa, yaşıyoruz, yazıyoruz Ne demiş yılmaz abi,''hayat bu, hep yazmaya sebep''


Derdini söylemeyen derman bulamaz derler,
anlatmayı beceremediğim derdimin çaresi ne ise,
her kimdeyse,
nerdeyse,
hangi nedense

Neyse