Çocuk Bakmaktan Bıktım Ama… |
08-02-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Çocuk Bakmaktan Bıktım Ama…Çocuk bakmaktan bıktım ama… Adem GÜNEŞ / PEDAGOĞUM 26 yaşında bir anneyim İki yaşında bir kızım var Ben orta gelirli bir ailenin tek çocuğuydum ve ne ağabey duygusunu tattım ne de abla O yüzden çocuğum tek başına ve kardeşsiz büyüsün istemiyorum ama bir yandan ikinci bir çocuğun yükünü çekemem diye de korkuyorum Eşimle önceki gün oturduk uzun uzun konuştuk, tam kendimi hazır görmesem de, kızıma bir kardeş düşünüyoruz artık, ama bunun için en uygun yaş dönemi diye bir şey var mı acaba, öğrenmek istiyoruz… Ayşe Ü / İstanbul Değerli kardeşim, günümüz modası süs çiçeği gibi her evde tek başına bir çocuk yetiştirmek olsa da, ben böylesi bir pedagojik yaklaşımı doğru bulmuyorum Her ne kadar “Az çocuk, öz çocuk” diyerek yola çıkılsa da kardeşsiz büyüyen çocuklar, kardeşli çocuklara oranla daha çok “problemli” oluyorlar Bu problemlerin başında da “asosyallik” geliyor Tek başına yetişen çocukların sosyalleşme süreci, birkaç kardeşli çocuklara nazaran çok daha sıkıntılı geçiyor Düşünün lütfen kendi çocuğunuzdan; siz bulaşıkları yıkarken kızınız ne yapıyor? Ya ortaya döktüğünüz oyuncaklarla vakit geçiriyor, ya da koltuğun üzerinde kuş gibi tek başına televizyon izliyor… Hani kızınızın kavga edeceği, hani hakkını aramak için mücadele vereceği ablası/abisi… Kavga etmeden, tartışmadan, ağlamadan, ağlatmadan çocuk yetişmez ki! Kardeş kardeşin kaynanasıdır Onlar, bir yandan kavga edecek, küsecek, ağlayacak, diğer yandan barışacak, barışma yol ve yöntemlerini öğrenecek Böylece çocuk hayata hazırlanacak Tüm bunları, sizi ikinci bir çocuk sahibi olma konusunda yorgun gördüğüm için söylüyorum Unutmayın ki, “Anne babanın en zorlandığı çocuk ilk çocuktur” İkinci çocuğun yükü birinci çocuk kadar olmaz Çünkü ikinci çocuk yalnız kaldığı anlarda annesinin eteğini çekip “Benimle oyna” demez Zira onun oyun arkadaşı abisi/ablası zaten vardır Üçüncü çocuğun yükü de ikinci çocuk kadar olmaz Dördüncü çocuk ise artık kalabalık bir ailenin içinde bütün aile bireylerinin ortaklaşa desteği ile yetiştiği can kardeştir O yüzden, çok çocuk sizi korkutmasın Siz ilginizi dağıtmadan her bir çocuğunuza verdiğinizi hissettiğiniz sürece, her birinin bir sonraki çocuğun terbiyecisi olduğunu unutmayın Yanınıza bu doğal desteği almak yerine neden tek başınıza koca bir yükün altında kalacaksınız ki? Burada dikkat edilecek nokta ise şu: Arka arkaya iki kardeş arasındaki yaş farkı mümkünse “3” olmamalıdır Yani sizin kızınız şuan iki yaşında ve yeni bir kardeşi olsa kendisi üç yaşında iken kardeşi dünyaya gelmiş olacak ki, bu durum sizin açınızdan çok sıkıntılı olabilir Çünkü üç yaş grubu çocuklar benmerkezcidir ve egocudur Üç yaşında bir çocuk, kardeşi dünyaya geldiğinde aşırı kıskançlık gösterebilir ve size hayatı dar edebilir Kardeşler arasındaki en uygun yaş farkı iki veya dört/beş olduğunu hesaba katarak bir çocuk sahibi olmayı düşünmenizi tavsiye ederim İyi haberlerinizi bekliyorum, kalbi selamlarımla… |
|