80 Yaşında Gibiyim

Yasemin U SALİHOĞLU

Ben bir sene önce ortaokulu bitirdim ve şuan açıköğretimde okuyorum Benim sorunum kendimi yaşımdan çok çok fazla olgunlaşmış ve yıpranmış hissetmem Liseye gitmeyi de bu yüzden tercih etmedim ve şuan çok yalnızım Herkesin benim gibi düşünmesini istiyorum “Ne boş yaşıyorlar” diyorum Ben bu yaz dayımı kaybettim O yüzden belki de bu halim Ama zannetmiyorum çünkü yaklaşık üç senedir ben böyleyim Sanki 80 yaşındaki yıpranmış bir kadının ruhuna sahibim Ve bu yüzden hiç arkadaşım yok Herkesi çıkardım hayatımdan Her gün evdeyim Bana “Neden bu kadar sinirlisin?” diyorlar ama onların beni anlamalarını beklemiyorum zaten İnsanın içini dökemeyeceği, omzunu yaslayacak bir dostu olmaması o kadar zor ki Bir an önce ölsem diyorum keşke ama bunu değiştiremem Bir şeyler söylerseniz gerçekten çok iyi olur
M… /İzmir

Önce şunu belirtmek isterim ki yaşınız kaç olursa olsun ortaokulu bitirip dışarıdan öğreniminize devam etmeniz çok sevindirici Çünkü şu dünyada en doğru yaptığımız şeylerden biri öğrenimimize devam etmemizdir Yapınızı anladığım kadarıyla sizin gibi bir insan için okumak son derece önemli Zira başkalarına güvenip hayatınıza alamadığınız için yalnız bir dünyanız var Onun için okumak sizin dünyanıza kitapları misafir edeceğinden en doğru bakış açısını kazanabilme olasılığınız şimdilik mümkün

Benim psikolog olarak sizin hakkınızda bilmediğim gerçeklik şu: Olaylar mı sizi bu kadar üzmüş; yoksa sizin yapısal olarak depresif bir haliniz mi var? Yani şunu söylemek istiyorum depresif yapıya sahip insanlar yaşadıkları olaylar karşısında çok çabuk çöküp, yaşamın içine katılmaktan vazgeçerler Depresiften kastettiğim depresyon dediğimiz psikiyatrik rahatsızlık değil aksine kişilik yapısı dediğimiz bir haldir Halk arasında daha çok melankolik olarak bilinir Eğer durum bu tarif ettiğim üzere değilse gerçekten hayatınızda sizi ciddi anlamda üzen fakat ifade edemediğiniz problemleriniz var demektir Bunun için en doğru çözüm bir uzmana başvurarak destek almanızdır Bunu yapamıyorsanız çevrenizde güvenebileceğiniz bir dostunuzla sıkıntılarınızı paylaşmanız ruh sağlığınız açısından gayet ehemmiyet arz etmektedir

Bizler insan olarak ilişkiye muhtaç kişileriz Bazı ilişkilerimiz iyileştirici (terapotik) ilişkilerdir Beraberliğinden hoşnut, mutlu, huzurlu olduğumuz ilişkiler bu tarz ilişkilerdir Bana göre ifade ettiklerinizden en acısı kendinizi yalnızlığa mahkum etmeniz “İnsanlara güvenebilir miyim?” diye sürekli içinizde kuşku barındıracağınıza yavaş yavaş sıkıntılarınızı ifade ederek en azından sır tutabilecek kişileri bulabilirsiniz

Bir de yaşıtlarınızın bulunduğu gruplara katılmanızda fayda var Burada kastım, hayatı laylaylom yaşayan gençler değil Pekala yaşı genç olup hakikatin peşinde olan gençlerimiz bir hayli fazla Siz de bu tarz arkadaşlar bularak onlarla daha olgun ilişkiler kurabilirsiniz Aslında bulunduğunuz hal manevi anlamda bakıldığında ruhsal inşa için gerekli olan yapıyı barındırıyor Yeter ki çevrenizde olgun kişilikler bulup, bu halinize biçim verip, olumlu anlamda gelişmeye gayret edin Kısacası yaşıtlarınıza göre daha olgun halinizi gerek kitap okuyarak, gerek tahsilinize devam ederek, gerek pozitif ilişkiler kurarak çoğaltmaya ve geliştirmeye çalışın