08-02-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Kelebek Ve Adam

Kelebek Ve Adam
Iyi kalpli, yalniz bir adam, bir gün bir koza bulur Kozanin icinde kücük bir tirtil vardir Adam çok sever bu tirtili, onunla tüm yalnizligini, tüm sevgisini paylasir Gel zaman git zaman tirtil büyür, güzel bir kelebek olur
Adam, kelebegine hayran  birakamaz bir türlü  Aslinda kelebegin aklinda daglar, kirlar,çiçekler vardir da; kiyamaz bir türlü adama ve sevgisine, yalniz birakamaz onu  Üç günlük ömrünü sevildigi ve sevdigi yerde geçirmeye hazirdir  
Ama adam bilir ki; "Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir"   Kelebegine son kez bakar ve onu saliverir özgürlügüne, kirlarina, çiçeklerine dogru  Kelebek mutlu olmasina mutlu olur ama hiç bir meltem, hiç bir çiçek yapragi adamin avucunun sicakligini andirmaz 
Aklinda adam, o çiçek senin bu çiçek benim dolasir saatlerce  Adam bir kelebege sevdali, bakip durur bosluguna Kelebekse hala konacak sicak bir avuç aramakta  Böylece kelebek sunu anlar: BAZEN AIT OLDUGUMUZ YER ORASIDIR; SICAK BIR
AVUCTUR BILIRIZ AMA O YERIN BIZE AIT OLMA IHTIMALI BIR HIÇTIR   Böylece adam sunu anlar: HIÇ BIR SEVDAYI YALNIZCA SEVGIYLE YASATAMAZSINIZ  
O günden sonra kelebek, adama duydugu özlemi gömecek bir dag aramaya baslar, ama gücü tükenene dek arayis da bulamayinca anlar ki; HIÇ BIR DAG
BIR ÖZLEMI GÖMEBILECEGINIZ KADAR BÜYÜK DEGILDIR   Adamsa sevdasini koyar simsicak avuçlarina; kelebegin yerine  
Herkes birşeyler yaşar; iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış Yaşadıklarından bir çıkarım yaparak hayatına bir yol verir, aynı zamanda düşüncelerine de  
BIRAK SEVGİ SENİ BULSUN!!!
|
|
|