Mecnun’Un Devesi ‘Düşündüren Öykü’

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

MECNUN LEYLA’sının köyüne gitmek için, dişi bir deveye bindi

Bir süre yol aldı

Mecnun’un tek derdi, bir an önce Leyla’sına kavuşmaktı

Dişi deve ise, geride bıraktığı yavrusunu düşünmekteydi ve onun tek derdi ise, geriye dönmekti

Mecnun bir an dalıp gitse, elinden yuları gevşetse, deve bunu hisseder ve geriye döner geldikleri köye yani yavrusunun olduğu yere doğru giderdi

Mecnun kendine gelip baktığında, bulundukları yerden çok daha geriye gittiklerini farkediyordu

Bu yolculuk iki-üç gün böyle sürdü

Mecnun yıllardır yollardaymış gibi şaşırmış kalmıştı

Baktı ki bu yol böyle bitmeyecek, deveden indi ve:
“Ey deve!” dedi

“İkimiz de aşığız

Fakat, aşklarımız birbirine zıt, birbirine aykırı! Demek ki biz, birbirimizle yol arkadaşlığı yapmaya uygun değiliz

Senin sevgin de, yuların da bana uymuyor

O halde en iyisi ayrılalım!” diyerek deveyi bıraktı

•••
Bu hîkayede geçen ‘Mecnun’ insan ruhunu temsil ediyor

Ve ruh, Ezelî bir Sevgiliye yani Rabbine muhtaç ve müştaktır

‘Deve’ ise, nefistir

Maddî arzuların sembolüdür

O da, yavruları olan heveslerin ardında koşmaktadır

(Zafer Yayınları’na ait Mesnevî’den Seçilmiş Öyküler adlı kitaptan alınmıştır)

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mecnun’Un Devesi ‘Düşündüren Öykü’ MECNUN LEYLA’sının köyüne gitmek için, dişi bir deveye bindi Bir süre yol aldı Mecnun’un tek derdi, bir an önce Leyla’sına kavuşmaktı Dişi deve ise, geride bıraktığı yavrusunu düşünmekteydi ve onun tek derdi ise, geriye dönmekti Mecnun bir an dalıp gitse, elinden yuları gevşetse, deve bunu hisseder ve geriye döner geldikleri köye yani yavrusunun olduğu yere doğru giderdi Mecnun kendine gelip baktığında, bulundukları yerden çok daha geriye gittiklerini farkediyordu Bu yolculuk iki-üç gün böyle sürdü Mecnun yıllardır yollardaymış gibi şaşırmış kalmıştı Baktı ki bu yol böyle bitmeyecek, deveden indi ve: “Ey deve!” dedi “İkimiz de aşığız Fakat, aşklarımız birbirine zıt, birbirine aykırı! Demek ki biz, birbirimizle yol arkadaşlığı yapmaya uygun değiliz Senin sevgin de, yuların da bana uymuyor O halde en iyisi ayrılalım!” diyerek deveyi bıraktı ••• Bu hîkayede geçen ‘Mecnun’ insan ruhunu temsil ediyor Ve ruh, Ezelî bir Sevgiliye yani Rabbine muhtaç ve müştaktır ‘Deve’ ise, nefistir Maddî arzuların sembolüdür O da, yavruları olan heveslerin ardında koşmaktadır (Zafer Yayınları’na ait Mesnevî’den Seçilmiş Öyküler adlı kitaptan alınmıştır)