Nefis

“Nefsini mi azarlıyorsun?”
Behaeddin-i Buhari hazretlerinin sevdiklerinden Emir Hüseyin anlatıyor:
Hocam beni Buhara’ya göndermişti
Kasr-ı arifan’dan çıktım yola
Yolda, kendi kendime;
- Ey nefsim! Senin şerrinden ne zaman kurtulacağım? Meğer sen, ne hain, ne alçakmışsın Hatta sen yüz bin şeytandan daha zararlıymışsın, diyerek nefsimi azarlıyordum
O esnada “nur yüzlü” biri çıktı karşıma
- Selâmün aleyküm evlat
- Aleyküm selâm beybaba
- Nefsini mi azarlıyorsun böyle
- Ee, evet efendim
- İyi de sen sana düşeni yaptın mı önce?
- Neyi mesela efendim?
- Dinini güzel öğrendin mi ve öğrendiklerinle amel ediyor musun? Evet, nefs-i emmaren pek haindir Ama yola gelmesi, senin gayretine bağlı, dedi
Ve ekledi:
- Hak teâlâ sana bir “mürşid-i kâmil” tanıttı Sen, her işini Ona danışıyor musun? Ona tam tâbi oluyor musun? Nefisten kurtulmanın çaresi budur işte
O zattan nasihat istedim
- Hocan ne emrederse, can-ü gönülden yap Nefsine zor gelse de yap Zira kurtulman, Ona tâbi olmaya bağlı Bunu yapabilirsen, nefsini temizlersin İtiraz edersen, bir milim yol alamazsın, dedi
Ve ekledi:
- Hocanın emirlerini, tevil etmeden yerine getir Nefsine değil, Ona uy
Bunları söyleyip kayboldu gözden
Ne güzel nasihatler etmişti bana
Sözlerini kalbime yazdım
Ve çekidüzen verdim hâlime
Ama kimdi bu zat?
Çok merak etmiştim
Dönüşte hocam sordu bana:
- O nasihatleri yapanı tanıdın mı?
- Tanımadım efendim
Buyurdu ki:
- O, “hazret-i Hızır”dı oğlum