Şeyhin Müridlerini İmtihanı

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

ŞEYHİN MÜRİDLERİNİ İMTİHANI

Mire-i Nişabûri (k

s

) Hazretleri, yanında müridlerinden bir hizmetçisi olduğu halde Nesa denilen yere gitmişti

Orada büyük rağbet gördü, bir hayli müridleri oldu

Başına toplandılar, hatta onun zikrinden bile meşgul ediyorlardı

O bu durumdan incinmekte idi

Nesa'dan geri dönmeye karar verdi

Ve bir gün müridlerine Allaha ısmarladık diyerek yola çıktı

Onun etrafını saran yeni birçok müridi de kendisi ile gelmeye karar verdiler ve peşine düştüler

O her ne kadar siz gelmeyin kendi memleketinizde kalın dediyse de illâ da biz de gideceğiz diyorlar ve arkasından gelmeye devam ediyorlardı

Giderken bir tepenin başına vardılar

Şiddetli rüzgâr esmekte idi

Mire-i Nisabûrî Hazretleri şalvarını çözdü, ayakta bevletmeye başladı, hattâ kendi üzerini ve etrafında bulunan bir çok kimsenin de üzerini pisledi

O zamana kadar tereddütsüzce bağlı olan müridleri:
— Bu ne biçim şeyhlik, bu ne biçim hareket? diyerek peşini bırakıp gerisin geriye döndüler

Sadece kendisi ile Nisabur'dan gelen hizmetçi peşini takip etmekte ve o da içinden:
— Bu nasıl iştir

Bunca yepyeni iştiyakla bağlanan müridi arkasında iken böyle yaptı? Hepsinin geri dönmesine sebeb oldu, diye düşünüyor ve işi şeyhi inkâra vardırıyordu

Şeyh Hazretleri hiçbir şey söylemeden yoluna devam ediyordu

Yolda bir akarsuya vardılar

Şeyh bütün elbisesi ile olduğu gibi suya daldı, iyice elbisesini ve bütün vücudunu yıkadı

Sudan çıkıp yoluna devam etmeye başladı

Sonra dönüp baktı ki Nisabur'da yanına aldığı hizmetçi hâlâ arkasını takip etmekte

Ona dönerek şöyle dedi:
— Artık beni inkâr etmemelisin! Çünkü büyük bir meşguliyet ve âfeti bu halle giderebildim

Onların meşguliyetinden ve fitne-i fesattan kurtulmak için bu belâya razı oldum

Eğer evvelki belâya razı olsaydım belki de sermayemden olabilirdim

Onların bizi sevip etrafımızda toplanmaları bizde bir ayıp görmediklerindendir

Ama en küçük bir ayıp görseler veya onların isteklerinin hilâfına bir hâl zuhur etse işte böyle terkederler, inkâr ederler, buyurdu

Zamanın büyük âlimleri, şeyhülislâmlar bu hâdiseyi şöyle yorumlamışlardır:
— Onların kendini kabul etmesi şeyhin nefsine tabiatına hoş geldi ve bundan kurtulması için de öyle yapması vacipti

O da öyle yaparak kendisini kurtardı

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şeyhin Müridlerini İmtihanı ŞEYHİN MÜRİDLERİNİ İMTİHANI Mire-i Nişabûri (ks) Hazretleri, yanında müridlerinden bir hizmetçisi olduğu halde Nesa denilen yere gitmişti Orada büyük rağbet gördü, bir hayli müridleri oldu Başına toplandılar, hatta onun zikrinden bile meşgul ediyorlardı O bu durumdan incinmekte idi Nesa'dan geri dönmeye karar verdi Ve bir gün müridlerine Allaha ısmarladık diyerek yola çıktı Onun etrafını saran yeni birçok müridi de kendisi ile gelmeye karar verdiler ve peşine düştüler O her ne kadar siz gelmeyin kendi memleketinizde kalın dediyse de illâ da biz de gideceğiz diyorlar ve arkasından gelmeye devam ediyorlardı Giderken bir tepenin başına vardılar Şiddetli rüzgâr esmekte idi Mire-i Nisabûrî Hazretleri şalvarını çözdü, ayakta bevletmeye başladı, hattâ kendi üzerini ve etrafında bulunan bir çok kimsenin de üzerini pisledi O zamana kadar tereddütsüzce bağlı olan müridleri: — Bu ne biçim şeyhlik, bu ne biçim hareket? diyerek peşini bırakıp gerisin geriye döndüler Sadece kendisi ile Nisabur'dan gelen hizmetçi peşini takip etmekte ve o da içinden: — Bu nasıl iştir Bunca yepyeni iştiyakla bağlanan müridi arkasında iken böyle yaptı? Hepsinin geri dönmesine sebeb oldu, diye düşünüyor ve işi şeyhi inkâra vardırıyordu Şeyh Hazretleri hiçbir şey söylemeden yoluna devam ediyordu Yolda bir akarsuya vardılar Şeyh bütün elbisesi ile olduğu gibi suya daldı, iyice elbisesini ve bütün vücudunu yıkadı Sudan çıkıp yoluna devam etmeye başladı Sonra dönüp baktı ki Nisabur'da yanına aldığı hizmetçi hâlâ arkasını takip etmekte Ona dönerek şöyle dedi: — Artık beni inkâr etmemelisin! Çünkü büyük bir meşguliyet ve âfeti bu halle giderebildim Onların meşguliyetinden ve fitne-i fesattan kurtulmak için bu belâya razı oldum Eğer evvelki belâya razı olsaydım belki de sermayemden olabilirdim Onların bizi sevip etrafımızda toplanmaları bizde bir ayıp görmediklerindendir Ama en küçük bir ayıp görseler veya onların isteklerinin hilâfına bir hâl zuhur etse işte böyle terkederler, inkâr ederler, buyurdu Zamanın büyük âlimleri, şeyhülislâmlar bu hâdiseyi şöyle yorumlamışlardır: — Onların kendini kabul etmesi şeyhin nefsine tabiatına hoş geldi ve bundan kurtulması için de öyle yapması vacipti O da öyle yaparak kendisini kurtardı