Doğru Yolu Gösteren

DOĞRU YOLU GÖSTEREN

Enes radıyallahu anh şöyle anlatıyor:
Peygamber aleyhisselâm terkisinde Hazreti Ebû Bekir olduğu hâlde Medine'ye girdi Allah'ın Resulü, Hazreti Ebû Bekir'e göre genç görünüyor ve insanlar tarafından tanınmıyordu Ebû Bekir radıyallahu anh ise hem yaşlı görünüyor, hem de ticaret sebebi ile buranın halkı tarafından tanınıyordu Bunun için de bir kimse yanına yaklaşır ve:
— Ey Ebû Bekir, bu yanındaki zât kimdir? diye sorarlar
Hazreti Ebû Bekir de:
— Bu, bana doğru yolu gösteren zattır, diye cevap verirdi
Bazıları ise hakikaten yol kılavuzu zannederlerdi Halbuki Hazreti Ebû Bekir «doğru yolu gösteren Peygamber» demek istiyordu
Ebû Bekir radıyallahu anh, yolda giderlerken bir ara geriye bakmıştı Birden, bir atlının kendilerine doğru neredeyse yetişmekte olduğunu görmüştü
Bunun üzerine dedi ki:
— Ey Allah'ın Resulü, bir atlı bize doğru yaklaşıyor, dedi Peygamber aleyhisselâm dönüp de bakınca:
— Ey Rabbim onu atından düşür, diye dua etti Atlı, hemen atından düştü
Bir süre sonra kalkıp korku içerisinde mırıldanmaya başladı ve:
— Ey Allah'ın Resulü, dileğini emret! dedi Peygamber aleyhisselâm da:
— Olduğun yerde dur ve kimsenin bize ulaşmasına imkân verme! buyurdular
Böylece sabahleyin Peygamber aleyhisselâmı öldürmek azminde bulunan bu atlı, gün bitiminde Allah'ın Resulünün silahlı muhafızı oluyordu
Peygamber aleyhisselâm yoluna devam edip Harre denilen yere vardı Orada Ensara haber gönderdi Ensar gelip Peygamber aleyhisselâm ile Hazreti Ebû Bekir'i burada karşıladılar
İkisine de:
— Develerimize emniyet ve ikinize olan itaatimizin huzuru içinde binin, dediler
Peygamber aleyhisselâm ile Hazreti Ebû Bekir develerine bindiler Sevinç alâmeti olmak üzere kuşandıkları silahları üzerlerinde olduğu halde etrafını sardılar Medine'de «Allah'ın Resulü geldi» haberi yayıldı Bütün insanlar «Allah'ın Peygamberi geldi, Allah'ın Resulü geldi!» diyerek, görmek için koşuştular Peygamber aleyhisselâm Ebû Eyyub radıyallahu anh'ın evine kadar yürüdü
Oraya gelince:
— Ailemizden kimin evi buraya daha yakın? diye sordu Ebû Eyyub radıyallahu anh:
— Benim evim yakın, ey Allah'ın Resulü! işte evim, işte kapım! dedi
Allah'ın Resulü:
— Öyleyse git, bize istirahat edecek bir yer hazırla! buyurdular
Ebû Eyyub radıyallahu anh, hazırlayıp geldikten sonra Peygamber aleyhisselâm ve Hazreti Ebû Bekir'e:
— Buyurunuz, Allah'ın bereketi ile gidelim, dedi




(Buharî)