Çocuklar Neden Başarısız Olur?

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Çocuklar Neden Başarısız Olur?

YAZAR:JOHN HOLT TÜRKÇESİ: GÜROL KOCA
KİTAP:ÇOCUKLAR NEDEN BAŞARISIZ OLUR?
BEYAZ YAYINLARI

Çocuklar başarısız olamazlar, bizler tarafından adeta başarısızlığa itilirler

Aslında her çocuk keşfedilmeyi bekleyen gizli bir hazinedir

Azimli, inançlı, kararlı, idealist kaşiflerle karşılaşmayı bekleyen hazineler

Ne kadar üzücü ki bu karşılaşmayı gerçekleştiremeyen öğrenciler

Zaman içinde ilgi ve isteklerini yitireceklerdir

Kaybedeni oynamaktan başka çareleri yoktur onların

Öğrencilere sıfatları biz öğretmenler veririz:tembel öğrenci, ilgisiz çocuk, zeki öğrenci,akıllı çocuk,başarısız çocuk vb

hiçbir çocuk başarısız olarak doğmaz

Onda hep gelişmeye, geliştirilmeye müsait bir yön vardır

Gardner’in “çok yönlü zeka teorisi” ne göre “Başarısız çocuk yoktur, keşfedilmemiş çocuk vardır

” Bu ilke öğretmenlerin okulların hatta tüm bir eğitim sisteminin temel taşı olmalıdır

Bu bebeğin ilk üç aylık gelişim evresinde öğrendiği hızla öğrenecek bir yetişkin ancak binde bir hatta on binde bir çıkar

Durum böyle iken çocuklar okullarda başarısız olur çıkarlar

İşte eğitimde temel sorun bu olmalıdır

neden ve nasıl olur da sürekli ilerleme kaydeden bir çocuk,okul hayatında birden gerilemeye başlar? Bizler mevcut eğitim sistemiyle çocukların en önemli özelliklerini,sonsuz kapasiteye sahip zekalarını köreltiyoruz

Sudan çıkmış bir balık misali öğrenciler önce bir çırpınıyorlar

Ardından da zekanın ölümü gerçekleşiyor

zekaya yanlış bir bakış açısıyla bakıyoruz

Zeka çocuğun yaşamı anlamlandırma tarzı,onun hayata bakışıdır

O küçük penceresine okuldaki eğitimle koca bir dünyayı sığdırmaya çalışır

Çünkü bizler ona dünyadaki her şeyi, her olayı, herkesi bizim istediğimiz tarzda anlamaya me3cbur olduğunu söylemişiz

Öğrenciye hayatı nasıl gördüğünü sormaz onun yerine nasıl görmesi gerektiğini söyleriz

Öğretmenleri gibi, ana babaları gibi ya da şu veya bu kişi gibi düşünmeleri gerektiğini öğütlüyoruz onlara

Okullarda gerekli gereksiz şeyleri belirli bir düşünme sistematiği içersinde yoğunlaştırılmış olarak öğretiyoruz

Eğer çocuklar her öğretileni akıllarında tutsalar ya da hayatlarında uygulamaya çalışsalar da ne çok gereksiz şey öğrendiklerini zaman ilerledikçe göreceklerdir

Eğitim dediğimiz süreç çocuklara korkutarak bir şeyler yaptırmayı hedef alan, onları memnun edememe, başkaları karşısında küçük düşme, hata yapma, yanlış davranma vb için yapılan etkinliklerdi

Çocuklar risk almak, denemek, zor olana adım atmak istemezler

Korkutmuşuz onları

Bizim için ideal öğrenciler; pasif,itaatkâr söz dinleyen öğrenilendir

Halbuki çocuklar merak ettikleri sürece bir şeyler öğrenirler

Eğitim onları daha meraklandıracak bir süreç olmalıdır

Eğitim çocukların beş duyu organlarını hatta altıncı hislerini geliştirmeye yönelik olmalıdır aslında onların dünyalarına girmek çok kolayken biz hep zor olanı tercih etmişiz

Yetişkin ve anlayışlı biriyle konuşarak en başarısız sorunlu öğrenciler bile belirli bir başarı seviyesine yükselmişlerdir

Bir insanı sözlerimize inandırmak istiyorsak önce kendimiz inanmalıyız

Dürüst olmalıyız onlara karşı

Düşünmekle yükümlü olduğumuz şeyleri değil düşündüğümüz şeyleri söylemeliyiz

Hata yaptığımızda ya da bilmediğimiz bir problemle karşılaştığımızda bunun bizden kaynaklandığını açıkça dile getirmeliyi

Hatanın insana özgü bir şey olduğunu anlatmalıyız

“Çocuktur” deyip geçeriz

Çocuk deyip geçmemek lazım

İşte o geçmek istediğimiz yerde durun bir düşünün!“Her insan, okumasını bilirseniz bir kitaptır”

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çocuklar Neden Başarısız Olur? Çocuklar Neden Başarısız Olur? YAZAR:JOHN HOLT TÜRKÇESİ: GÜROL KOCA KİTAP:ÇOCUKLAR NEDEN BAŞARISIZ OLUR? BEYAZ YAYINLARI Çocuklar başarısız olamazlar, bizler tarafından adeta başarısızlığa itilirler Aslında her çocuk keşfedilmeyi bekleyen gizli bir hazinedir Azimli, inançlı, kararlı, idealist kaşiflerle karşılaşmayı bekleyen hazineler Ne kadar üzücü ki bu karşılaşmayı gerçekleştiremeyen öğrenciler Zaman içinde ilgi ve isteklerini yitireceklerdir Kaybedeni oynamaktan başka çareleri yoktur onların Öğrencilere sıfatları biz öğretmenler veririz:tembel öğrenci, ilgisiz çocuk, zeki öğrenci,akıllı çocuk,başarısız çocuk vb hiçbir çocuk başarısız olarak doğmaz Onda hep gelişmeye, geliştirilmeye müsait bir yön vardır Gardner’in “çok yönlü zeka teorisi” ne göre “Başarısız çocuk yoktur, keşfedilmemiş çocuk vardır” Bu ilke öğretmenlerin okulların hatta tüm bir eğitim sisteminin temel taşı olmalıdır Bu bebeğin ilk üç aylık gelişim evresinde öğrendiği hızla öğrenecek bir yetişkin ancak binde bir hatta on binde bir çıkar Durum böyle iken çocuklar okullarda başarısız olur çıkarlar İşte eğitimde temel sorun bu olmalıdır neden ve nasıl olur da sürekli ilerleme kaydeden bir çocuk,okul hayatında birden gerilemeye başlar? Bizler mevcut eğitim sistemiyle çocukların en önemli özelliklerini,sonsuz kapasiteye sahip zekalarını köreltiyoruz Sudan çıkmış bir balık misali öğrenciler önce bir çırpınıyorlar Ardından da zekanın ölümü gerçekleşiyor zekaya yanlış bir bakış açısıyla bakıyoruz Zeka çocuğun yaşamı anlamlandırma tarzı,onun hayata bakışıdır O küçük penceresine okuldaki eğitimle koca bir dünyayı sığdırmaya çalışır Çünkü bizler ona dünyadaki her şeyi, her olayı, herkesi bizim istediğimiz tarzda anlamaya me3cbur olduğunu söylemişiz Öğrenciye hayatı nasıl gördüğünü sormaz onun yerine nasıl görmesi gerektiğini söyleriz Öğretmenleri gibi, ana babaları gibi ya da şu veya bu kişi gibi düşünmeleri gerektiğini öğütlüyoruz onlara Okullarda gerekli gereksiz şeyleri belirli bir düşünme sistematiği içersinde yoğunlaştırılmış olarak öğretiyoruz Eğer çocuklar her öğretileni akıllarında tutsalar ya da hayatlarında uygulamaya çalışsalar da ne çok gereksiz şey öğrendiklerini zaman ilerledikçe göreceklerdir Eğitim dediğimiz süreç çocuklara korkutarak bir şeyler yaptırmayı hedef alan, onları memnun edememe, başkaları karşısında küçük düşme, hata yapma, yanlış davranma vb için yapılan etkinliklerdi Çocuklar risk almak, denemek, zor olana adım atmak istemezler Korkutmuşuz onları Bizim için ideal öğrenciler; pasif,itaatkâr söz dinleyen öğrenilendir Halbuki çocuklar merak ettikleri sürece bir şeyler öğrenirler Eğitim onları daha meraklandıracak bir süreç olmalıdır Eğitim çocukların beş duyu organlarını hatta altıncı hislerini geliştirmeye yönelik olmalıdır aslında onların dünyalarına girmek çok kolayken biz hep zor olanı tercih etmişiz Yetişkin ve anlayışlı biriyle konuşarak en başarısız sorunlu öğrenciler bile belirli bir başarı seviyesine yükselmişlerdir Bir insanı sözlerimize inandırmak istiyorsak önce kendimiz inanmalıyız Dürüst olmalıyız onlara karşı Düşünmekle yükümlü olduğumuz şeyleri değil düşündüğümüz şeyleri söylemeliyiz Hata yaptığımızda ya da bilmediğimiz bir problemle karşılaştığımızda bunun bizden kaynaklandığını açıkça dile getirmeliyi Hatanın insana özgü bir şey olduğunu anlatmalıyız “Çocuktur” deyip geçeriz Çocuk deyip geçmemek lazım İşte o geçmek istediğimiz yerde durun bir düşünün!“Her insan, okumasını bilirseniz bir kitaptır”