Şem İle Pervane -- Aşkın Ateş Öyküsü

Şem İle Pervane -- Aşkın Ateş Öyküsü

Münire Danış - Timaş


Gönlün mayası aşk kıvılcımlarıdır ve mülkü ateş,

Ateştir aşkın misali Çünkü aşk da ateş gibi başkaldırır, büyülür, yayılır; yakmak, kül etmek ve Sümurg gibi küle yeniden can vermek ister

Kiminin canında alevi kısa ve fersizdir

Ama kim ki lâle gibi aşk ile doğranıp doğmuştur, onun canı ateşle kaplıdır

Kimi sevdasını kıvılcımlara bölüştüre bölüştüre dağıtır, elden çıkarır; rüzgârın savurduğu küle döner

Kimi de varlığını ateşe sunar, yandıkça yanar ve külünü ata ata nur'a varır


Âşığın payına düşen belalı bir yazgıdır aşk
Ne "alınmış bir karar"dır , ne "seçilmiş bir eylem"

Âşkın manasına ruh oldu ateş
Ateşin manasına can verdi Pervane

Âşıklık ki, ateşin etrafında gergefinde yakınmadan, vazgeçmeden, yana yakıla, bata çıka oluşan nakışa benzer

Aşkın sûreti ateş, sırrı yakmaktır Ve yanmak manasında, aşkın en esaslı öyküsü Pervane'ye aittir
Ki nerede bir ateş varsa, onun etrafında ölesiye dönen bir Pervane vardır

Ateş bir *gül* gibi açılır ona, bir *gül*e eğilir gibi ateşe boyun eğer Pervane

Ama aşkın acı öyküsü değildir bu
Bilâkis, yana yana ölmek âşığın en zevkli menkıbesidir
Çünkü aşkın ateş öyküsünde, ölmek "vuslat"tır

Bezm-i Elest'te *her ruha bir ayna* tutuldu ve ruhlar gördüklerini doğruladılar, doğruladıklarını unutmamaya söz verdiler

Sonra oradan ayrıldılar ve sayısız hareketin, bezm-i cihânın içine düştüler

Bir ney gibi ayrılık derdiyle doldular

Eğer gönül alem-i ervah'dan bir maksad seçmemiş olsaydı,

O hareketlerin içinde kaybolacak, verilen söz unutulacaktı

Gönlün seçtiği maksadın adı ise *Aşk* tı

Aşk ki, ruhun geri dönüş ve kurtuluş hareketi

Yani ezelle ebedin vuslatı idi