Sen Üzülme

SEN ÜZÜLME

Sen üzülme bana sevgilim

idare ediyorum işte

İttire ittire yürüyorum hayatın

bilinmezliği ile

Sen üzülme suskunum diye

Söküklerini dikiyorum gecenin

Ay ile yıldızları birleştiriyorum

Gök ile güneşi

martılar ile denizi güzel ile çirkini

Yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun

Son finalini koşuyorum nefes nefese

Sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye

Adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize

O canımı yaktı biraz Yoksa iyiyim ben

Kızma bana gecenin karanlığına takılıp kaldım diye

Merak etme güneş bana da doğacak

Beni de yakacak içimi yeniden ısıtacak

Denizin tuzu tenimi ısıracak

Huzur giyilmemiş bir elbise gibi

Ruhumu sımsıkı saracak

Gelmek istersen yeniden bana

Kapım açık tüm sevdalara

Geleceğin zaman haber ver

Ya da dokun yüreğime

Gün ışığı aydınlığında