Manisa'nın Dağları

Manisa'nın Dağları

Manisa'nın doğal sınırlarının önemli bir kısmını dağlar oluşturmaktadır Bu dağların ana çatısı III zamanın sonlarındaki tektonik hareketlerle oluşmuştur İl alanı II zamanın başlarında yavaş yavaş alçalmaya başlamıştır Bu alçalma sırasında ve sonrasında, çok şiddetli yer hareketleri sonucu oluşan kırılmalarla, doğu-batı yönünde uzanan dağlar kabararak şekillenmiştir Dağlar ilin doğu kesiminde daha düzenli, batısında ise genellikle tek kütleler biçiminde yükselmektedir Doğu kesimindeki dağlar Kula-Gördes Platosu üzerinde alçalarak ovaya inerken, güney kesimindeki dağlar dik yamaçlarla ovadan ayrılmaktadır Batı Anadolu Dağları'nın bir bölümünü oluşturan bu dağların başlıcaları şunlardır:


Spil Dağı
Doğu-batı doğrultusunda uzanan dağ kütlesi, güney ve batıdan zengin bitki örtüsüne sahip yamaçlarla, kuzeyden ise fay diklikleri ile sınırlanmaktadır En yüksek yeri 1513 m yüksekliğindeki Eskikarlık zirvesidir Dağın kuzeybatı kısmında yer alan, yaklaşık 1400 m yüksekliğindeki Atalanı mevkii, 1968 yılında milli park haline getirilmiştir


Yamanlar Dağı
Yamanlar Dağı'nın düşük yükseltili doğu kısımları Manisa ili sınırları içindedir Bu kısımlar büyük ölçüde orman ile kaplıdır


Yunt Dağı
İzmir-Manisa il sınırını oluşturan Yunt Dağı, Bakırçay ve Gediz vadileri arasında yükselen bir kütledir Oldukça düzenli ve yumuşak geçişli tepelerle yükselen dağın, bazı kesimleri taşlık, bazı kesimleri ise zengin doğal örtü ile kaplıdır


Bozdağlar
Manisa-İzmir il sınırını oluşturan düzenli bir sıradır Bozdağlar'ın il sınırı içinde kalan en yüksek zirveleri, 2070 m yüksekliğindeki Kumpınar Tepe ile 1148 m yüksekliğindeki Gökbel Tepedir Genellikle zengin bir doğal örtü ile kaplıdır


Demirci Dağları
Manisa ilinin Kütahya ve Balıkesir illeriyle sınırı durumundadır Dağ sırasının en yüksek doruğunu, Demirci ile Simav arasında 1800 m yüksekliğindeki Ziyaret Tepe oluşturmaktadır Demirci Dağları ve uzantılarını oluşturan kütlenin etekleri, Manisa ilinin doğu ve kuzeydoğusunu kaplayan geniş bir plato durumundadır Buralar aynı zamanda ilin en iyi ormanlarıyla kaplıdır


Çal Dağı
Gediz Nehri, Kumçayı ve Gölmarmara üçgeninde yükselen Çal Dağı, Demirci Dağları'nın kolları durumunda olan, Çomaklı Dağı ve Dibek Dağı'nın güneybatı uzantısıdır Dağ ortasında oluşmuş bir çöküntü koridoru ile ikiye ayrılmaktadır Batı kesimi daha geniş ve yüksek bir kütledir Dağın en yüksek zirvesi batı kısmında yer alan 1034 m yüksekliğindeki Aysekizi Tepedir


Uysal Dağı
Uysal Dağı, Alaşehir Çayı'na paralel olarak uzanan, pek yüksek ve düzenli olmayan bir yükseltidir Alaşehir'in güneyinde yer alan bu dağın en yüksek yeri 1135 m' dir