İnsan Beyni Büyüyüp Gelişiyor Mu?

İNSAN BEYNİ BÜYÜYÜP GELİŞİYOR MU?

Bir kardeşimiz aşağıdaki soruyu sormuş:

Tersinim, kompleks sistem ve düzenlerin zaman içinde bozuma uğraması, kimi özelliklerini zayıflatması ya da kaybetmesi demektir Ancak dün gece NTV'nin Cahillikler Kitabı'nda okuduğum yazıya göre insanların beyinleri gitgide gelişiyormuş ve büyüyormuş O halde büyümesi geriliyor anlamına mı gelir? Aslında ben de insanları eskidekilere nazaran büyük ölçüde basitleştiği kanısındayım çünkü insan dna sına göre 120 yıl yaşam mümkünmüş Ancak şu anki ortalama yaş 60-70 arasında O halde beynin gelişmesi iyi bir şey değil mi?

_ _ _


Meraklı bir okuyucumuz (ilgisi için kendisine teşekkür ederim) yukarıdaki soruyu sormuş, elimizden geldiğince cevaplamaya çalışalım

Öncelikle şunu belirteyim

Evrim teorisi (maalesef) bilimsellikten çıkmış, taraftarlarınca her ne pahasına olursa olsun korunması, savunulması ve yaşatılması gereken bir ideoloji ya da din haline getirilmiştir

Bu gün medyanın büyük bir bölümü Darwinistlerin kontrolü altındadır ve bu yolla yoğun bir propaganda yapılmaktadır

Propagandalar genelde; bilimin ortaya koyduklarını eğip bükerek, gerektiğinde değiştirerek, basitleri karmaşıklaştırıp karmaşıkları basitleştirerek, bilimsel kanıtlardan çok hayal ürünü şöyle oldu böyle oldu edebiyatıyla desteklenme yöntemleriyle yapılmaktadır

Darwinistlerin bir başka taktiği de ortaya atılıp bilimsel verilerle çürütülmüş eski öngörüleri başka isimlerle, deyimlerle yeni giysiler oluşturup giydirerek, allayıp pullayarak, diğer ifadeyle hortlatarak bıkıp usanmadan tekrar tekrar gündeme getirmeleridir

Bunun pek çok örnekleri vardır

Bundan yüz sene kadar önce kafatasçılık son derece popülerdi İnsanlar kafataslarının büyüklüklerine göre az evrimleşmiş, çok evrimleşmiş diye ayrılırlardı Bunun sonucunda ırkçılık denen insanlık tarihinin en büyük yüz karası ortaya çıktı

İnsan beyninin gitgide gelişip büyüme öngörüsünün kafatatascılığın bir başka versiyonu olduğu açıktır

İnsan beyni iddia edildiği gibi gelişip büyüyor mu?

Mevcut beynimizin çok küçük bir bölümünü (sadece %10’nunu) kullanıyoruz İhtiyacımızdan çok daha büyük bir beyne sahibiz

Doğa tasarruf kurallarını çok iyi bilir ve uygular Gereksiz, canlı bedenlerine yük olabilecek hiçbir fazlalığa izin vermez

O halde?

Zaten fazla, fazla mevcut olan beynimiz niçin bir parça daha büyüyüp gelişsin?

Gerektiğinden çok ama çok fazla beyne sahip olmamız evrim teorisinin içinden çıkamadığı ayrı bir sorundur

Bir Darwinist bu sorunu (bir tartışma sırasında) yaşamsal önemi nedeniyle beynimizin yedeklenmesidir şeklinde açıklayıp, gidermeye çalışmıştı

İyi de!

Hemen hemen tüm organların olmazsa olmaz yaşamsal önemleri vardır Bu organlarımızın çoğu da tektir Bu organlar niçin yedeklenmedi? Beynimiz torpilli miydi?

Örneğin kalbimizin, karaciğerimizin birer yedeği daha olsa ne kadar güzel olurdu
Ömrü boyunca durmadan çalışma mecburiyetinde olan bu garip!, zavallı! fakat son derece önemli, yaşamsal organlarımızın birer yedeği olsaydı sıra ile çalışarak dinlenme olanakları bulabilir, ömrümüzde birkaç misli artabilirdi

Bizde gelişir, evrimsel basamakta bir kademe daha ileriye giderdik

Beynin yedeklenmesini akıl edebilen Evrimin IRNATI bu yaşamsal sorunu düşünememiş olmalı

Olayın (beynin gelişip büyüme iddiasının) açıklaması gerçekte son derece basittir

Beynimiz gelişip büyümüyor Tam tersine, zaman içinde bir şeylerini kaybedip geriliyor

Sadece mevcut beynimizin kullanma kapasitesi (nice bin yılardır oluşan bilgi birikiminin çeşitliliği nedeniyle) bir parça arttı Büyüyüp gelişiyor zannetmemizin nedeni budur

Eğer iddia edildiği gibi büyük beyinlilik bir gelişme ölçüsü ise büyük beyinli canlılar (örneğin balinalar ya da filler) en başat canlılar olması gerekirdi Ama öyle değildir

Önemli olan beyin büyüklüğü değil niteliğidir

Bu ara yapılan ilginç bir deneyi hatırlatalım

Albert Eisntein son yüz yılın en zeki insanlarından birisi sayılır

Vefat edince beyni çıkarılıp tartılmış ve normal bir insan beyninden daha KÜÇÜK olduğu görülmüştür

İnsan ömrü konusuna gelince…

Dünyamızda tersinim sonucu canlılık zenginliği git gide azalmaktadır Her canlı ise ekolojik düzende olmazsa olmaz bir halkadır

Canlılıktaki bu fakirleşme en başat canlı olan insanları da doğrudan etkiler

Doğal yaşamdan süratle uzaklaşmaktayız Bu da yaşam süremizi olumsuz etkilemektedir

Pek çok evrimcinin (doğal yaşamın insan sağlığını dolaysıyla ömrünü yakından etkilediği gerçeğini itiraz edemeseler de) bu fikirde olmadıklarını biliyorum

Fakat tarihsel gerçekler bu tespitimizi doğrular

Doğal yaşama imkanına sahip eski insanlar bizlerden çok daha sağlıklı, güçlü kuvvetli en azından bizler kadar zekiydiler, ömürleri de (bizimkilere kıyasla) çok uzundu

Örneğin Adem (as) 950, Şit( as) 725 Nuh (as) 1050 yıl yaşamıştı

Ashab-ı kiramdan Selman-ı Farisi’nin Müslüman olduğunda 270 yaşında olduğu rivayet edilir

Bu konuda onlarca örnek verilebilir

Evrimciler örnek verdiklerimizi hurafe diye kabul etmeyeceklerdir

Fakat en akıl ve mantık dışı hurafelerin, masalların (bu konuda yazdıklarımızın birer hurafe ya da masal olarak kabul etmediğimizi vurgulayalım) içinde bile nice gerçekler vardır Bir tanesinin gerçekliği bile varsayımımızın kanıtlamaya yeter

Eski insanların en az bizler kadar zeki ve becerikli olduklarını onlardan kalan ve hayranlıkla izlediğimiz eserler pek güzel gösteriyor

Dünyanın yedi harikası onların dönemlerinde ortaya konuldu

Ne dersiniz?

Eski insanlar bizlerden daha az mı zekiydi?

Daha az mı becerikliydi?

Onlardan kalan muazzam eserlerin varlığını nasıl ve ne ile açıklayacağız?

Yoksa bütün bu eserler (bir evrimcinin iddia ettiği gibi) uzaydan gelen bazı akıllı, güçlü ve bilgili yaratıklar tarafından mı ortaya konuldu?

İster kabul edin, ister etmeyin

Tersinim en büyük gerçeklerden biridir

Bu böyle biline