Sensiz Yapamam...

Sensiz Yapamam



Bir rüzgar gibi gelip geçtin hayatımdanDinmedi içimde o acı hatıran

Hep çabuk bitiyor güzel olan ne varsa Zaman, durmasını istediğin anlarda hızla akıp giderken yoluna; geçmesini çok istediğinde duruyor adeta Bu yüzden düşman oldum yokluğunda günlere, aylara

Mutluluğun rüzgarı değip geçerken hissettirmeden, acının fırtınası dağıtırcasına esiyor ruhumda Kalıcı olan onlar, acıtanlar zaten Bir de anılar Sensizliğimde tek sığınağım, tek sarıldığım
Artık onlar da gülümsetemiyorlar beni

Gidişinden sonra ben birşeyleri unuttum Gözyaşlarım değildi onlar Doyasıya gülmeyi unuttum Bir de aşkı haberim olmadan çaldırdım galiba güneşe, seni verdiğimden beri yokluğuna

Öyle bir karanlık ki yıldızsız gece misali Bütün yıldızların birer birer sönüyor ışığı Gün doğduğunda yağmurlar başlayacak yine Düşecek damlalar ruhuma, sırılsıklam ıslanacağım yalnızlıklarla

Gözlerinin gözlerime değişi geliyor aklıma bazen, düşürüyorum gözlerimi Hissediyorum ki bütün bakışlarım anlamsız, bomboş Ellerinin sıcaklığını hatırlıyorum bazen, farkediyorum ki avuçlarım daha çok üşüyor o zamanlar ellerinin yoksunluğundan

Ne vakit sana dair birşeyler hatırlasam, daha başedilemez hale geliyor yalnızlığım

Ağladım boşluğuna dizlerim bağlanmış
Sensiz herşey boş, herşey yalanmış

Boşluğun, yalnızlığın ötesinde birşey hayatımda yarattığın anlamsızlık Tıpkı bir hiçlik gibi Bütün doğrularımla çelişiyor, ayırd edemiyorum hangisi yalan Sensizlik mi, yoksa sensizliğe rağmen içimde direnen sevdan mı beni böylesine acıtan Gözyaşlarım yokluğuna mı yoksa kendi yarımlığıma mı akıyor gözlerimden

Yanımdayken farkında değilmişim sanırım seni bunca sevdiğimin Düşünemezdim ki böyle biteceğimizi, aklıma bile gelmezdi hatta Sen benimle kalacaktın hep Beraber bakacaktık dünyanın renklerine Gidip te bakışlarımı da götürmeyecektin yanında Dünyanın renklerini görmemeye mahkum etmeyecektin beni

Benim adımlarım hala korkak ve sığ Basamıyorum yere sağlam, sapasağlam

Ne fayda yaram dinmez
Günlerim geçmek bilmez
Anılarım silinmez yarim yarim

Bunca yakınışımı duyuyor musun acaba? Martılar haber getiriyor mu sana? Bilsem geri geleceğini daha çok bağırır çağırırdım Her an, her saniye seslenirdim sana, sesimi yitirene kadar Yitirdiğim hiç bir şeyin de önemi yok zaten Seni kaybetmeyi kaldırabiliyorsa yüreğim, katlanamayacağı ne var ki?

Her ne kadar sağlam durabildiğimi düşünsem, bir o kadar da güçsüz kalıyorum bazen Hayatın hoyrat poyrazına yeniliyorum gitgide Bütün savaşlarım mağlubiyetle sonuçlanıyor Ancak seninle olduğum gün galibiyetim olacak, hissediyorum

Adeta kazımışım sevdanı içime, ne yapsam silemiyorum

Sensiz yapamam buralarda duramam
Kolay değil inan, başkasıyla olamam

Ne olurdu böyle gitmeseydin? Ya da beni de götürseydin giderken gittiğin uzaklara Böyle çaresiz, böyle sensiz bırakmasaydın beni buralarda

Öyle bir yerdesin ki bende, ne sevdanı çıkarıp atabiliyorum içimden, ne de başka bir şey koyabiliyorum yerine

Her gün gelip geçtiğim yollarda bile izlerin var Duruyorlar öylece Herşey yerli yerinde, bir tek sen yoksun olman gereken yerde

Yar söyle nasıl alışırım yokluğuna
Terkedip gidişin yıllardır aklımda
Ben seni unutmam, unutamam yanarım
Kırdığım olsan da hep seni anarım

Sen gittiğinde bir gece vaktiydi Puslu gökyüzünde son yıldız da söndürmüştü ışığını Yağmur da yağıyordu üstelik Bense gözlerimi bulutlarla yarıştırdım, ta ki kuruyana kadar göz pınarlarım O günden sonra güneşin doğması da umrumda olmadı zaten, hep geceydi Gökyüzü mavi değil, siyahtı artık Baharın başlangıcında, kara kışlar çökmüştü ruhuma O günden sonra bahar da gelmedi

Karanlıktan korkan küçük bir kız çocuğu gibi kaldım öylece Ben durdum, herşey yıkıldı bir bir üzerime Geriye söylenmemişler, yaşanmamışlar ve yarım kalanlar kaldı sadece Güzel olan ne varsa senin ardından geldiler onlar da

Bu yağmur, bu soğuk bu isyan Duymadı sesimi bağıra çağıra ağladığımda Kimseler bilmedi gömüldüğümde sessiz hıçkırıklara

Bu hasret yakıyor, bu ıssızlık üşütüyor ruhumu Hiç bir yokluk acıtamaz canımı bundan fazla

Artık senli rüyalara uyuyup, açmak istemiyorum gözlerimi kabuslara

Bu karanlıklar hala korkutuyor beni, ne olursun bırakma ellerimi

Sensiz yapamam buralarda duramam
Kolay değil inan, başkasıyla olamam