Kalbin Ayarı Kaçarsa...

Kalbin ayarı kaçarsa
Kalbin ayarı kaçarsa


Kalbin ayarı kaçarsa namaz insanı terk eder!


Önce azaltır ziyaretlerini…


Ekstraları keser; günde yalnızca beş kez uğrar


Sonra dörde indiriverir


Sabahın o sağaltan bereket ikliminden mahrum kalırsınız



İkindiler meşgaleye takılır, öğleyi de sürükler peşinden


Akşam nazlı bir gelinin duvağının ardındaki tebessüm gibidir



Kıymetini bilmez, zaman denen ırmağın akışına karşı müteyakkız olmazsanız, Sonunda o da göstermez olur yüzünü



Yatsıyı yitirmek geceyi direksiz bırakmaktır


Sabahı savsaklamanın gündüzü savunmasız bırakması gibidir bu


Evrenin her an başınıza yıkılabileceğini duyumsarsınız alıp verdiğiniz her nefeste “Oruçsuz neş’esiz” kalıverirsiniz sonra ortalıkta…


Bindiğiniz dalları kesmekten beter, beslendiğiniz kökleri kurutursunuz




Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır


Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbiniz



Namaz – oruç ikilisinin gurbetindeyseniz, reklâm vermeye cömert elleriniz, zekât vermeye cimrileşir Oysa zekât verebilmek dünyanın en büyük bahtiyarlıklarındandır Bunu hak etmiyorsanız, mahrum bırakılırsınız



Verebiliyorsanız, hâlâ sevinecek, hâlâ avunacak bir şeyiniz kalmış demektir


Her an, önceki mevzileri kazanma gücüne kavuşabilir;


Her an oruçla ve namazla ödüllendirilebilirsiniz



Önce zekât vermenin heyecanı terk eder kişiyi

Heyecanını yitirdiğiniz şeyi hepten yitik sayabilirsiniz





“İmanın halâveti” yitince geriye kuru şekiller kalır



Ruhu çoktan uçup gitmiş bir namazın,


içi çoktan boşaltılmış bir orucun,


esprisi kaybolmuş zekâtın,


anlamı kaymış haccın, cihadın ve kurbanın faydası mı, zararı mı çok kestirmek güçtür



Yitiğinin bilincinde olursa insan, onu yeniden arayıp bulmak, yeniden kazanmak için harekete geçebilir



Ya sahtesiyle değiştirilmiş kopya bir namaza, oruca, zekâta, cihada tutunmuşsa bir ömür!



Vah o kişinin haline!




alıntı