Hz. Peygamber’İn Ümmetine Dua Etmeleri Ve Allah Teâlâ’Nın Da Ona “Ümmetin Hakkında ..

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-27-2012

Hz Peygamber’in Ümmetine Dua Etmeleri ve Allah Teâlâ’nın da Ona “Ümmetin Hakkında
Hz Peygamber’in Ümmetine Dua Etmeleri ve Allah Teâlâ’nın da Ona “Ümmetin Hakkında Seni Razı Edeceğiz” Buyurması

- Hz

Peygamber bir gün İbrahim (a

s

)’ın “Ey Rabb’im! Onlar (putlar) insanlardan birçoğunu saptırdılar Artık bana uyarsa o bendendir Kim de bana karşı gelirse (onun yaptıklarına karşı) şüphesiz ki Sen çok bağışlayan ve çok merhamet edensin” (İbrahim: 14/36) sözleriyle İsa (a

s

)’ın “Eğer onlara azap edersen şüphesiz ki onlar senin kullarındır Eğer onları bağışlarsan yegâne gâlip hüküm ve hikmet sahibi olan hakikaten sensin sen!” (Mâide: 5/l18) sözlerini okuduktan sonra ellerini kaldırarak
“Rabb’im! Ümmetim (i bağışla)! Rabb’im! ümmetim (i bağışla)! Rabb’im! ümmetim (i bağışla)!” diye dua edip ağladılar

Bunun üzerine Allah Teâlâ, Cebrail (a

s

)’a
“Ey Cebrail! Muhammed’e git ve niçin ağladığını sor (Rabb‘im daha iyi bilir)!” buyurdu

Cebrail (a

s

) Hz

Peygamber’e gelip niçin ağladıklarını sordu ve sonra onun cevabını Allah Teâlâ’ya iletti

O zaman Allah Teâlâ
“Git ve Muhammed’e ümmeti hakkında kendisini razı edip onu asla üzmeyeceğimi söyle” buyurdu

[1]

[size="1"] İbn Kesir, Tefsir II/540 (İbn Vehb, Abdullah b

Amr’dan)

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 3/87-88

07-27-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hz. Peygamber’İn Ümmetine Dua Etmeleri Ve Allah Teâlâ’Nın Da Ona “Ümmetin Hakkında .. *Hz Peygamber’in Ümmetine Dua Etmeleri ve Allah Teâlâ’nın da Ona “Ümmetin Hakkında* *Hz Peygamber’in Ümmetine Dua Etmeleri ve Allah Teâlâ’nın da Ona “Ümmetin Hakkında Seni Razı Edeceğiz”* Buyurması** - Hz Peygamber bir gün İbrahim (as)’ın “Ey Rabb’im! Onlar (putlar) insanlardan birçoğunu saptırdılar Artık bana uyarsa o bendendir Kim de bana karşı gelirse (onun yaptıklarına karşı) şüphesiz ki Sen çok bağışlayan ve çok merhamet edensin” (İbrahim: 14/36) sözleriyle İsa (as)’ın “Eğer onlara azap edersen şüphesiz ki onlar senin kullarındır Eğer onları bağışlarsan yegâne gâlip hüküm ve hikmet sahibi olan hakikaten sensin sen!” (Mâide: 5/l18) sözlerini okuduktan sonra ellerini kaldırarak “Rabb’im! Ümmetim (i bağışla)! Rabb’im! ümmetim (i bağışla)! Rabb’im! ümmetim (i bağışla)!” diye dua edip ağladılar Bunun üzerine Allah Teâlâ, Cebrail (as)’a “Ey Cebrail! Muhammed’e git ve niçin ağladığını sor (Rabb‘im daha iyi bilir)!” buyurdu Cebrail (as) Hz Peygamber’e gelip niçin ağladıklarını sordu ve sonra onun cevabını Allah Teâlâ’ya iletti O zaman Allah Teâlâ “Git ve Muhammed’e ümmeti hakkında kendisini razı edip onu asla üzmeyeceğimi söyle” buyurdu[1] [size="1"] İbn Kesir, Tefsir II/540 (İbn Vehb, Abdullah b Amr’dan) Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 3/87-88