İsimle Ateş Arasında

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-27-2012

İsimle Ateş Arasında

Adı koyulmamış hiçbir şeyin gerçek anlamda var olduğuna ikna olamayan bir kalbin sahibiydim ben

Hayata kelimelerle hükmeden biriydim ben

Var olanla yok olan arasında fark bir isim

Onunla başlayan hayatımı, onun ismini bilmekle başlamak istedim

Varlığına dair, nefti gölgeli bir tütsü-buhur dükkanında, bana gösterdiklerinin dışında, hiçbir bilgiye sahip değilken sevmiştim onu

Başka bir şeyi değil, ateşe düşeceği ana kadar hiçbir şeyi merak etmeyerek sevmeyi bilen kalbimin bütün sükûnetiyle sadece onun ismini merak ettim ben

Gülün önce ilahi muhayyilede adının koyulduğunu, manasının sonradan yaratıldığını, bu dünyadaki suretinin ise en sonra geldiğini kavradığında imanı tamamlanan biriydim ben

Bunun başka yolunun olmadığını aklıma ancak böyle kabul ettirebilmiştim ben

Kolay olmamıştı ama yolculuğun suretten manaya doğru olduğunu öğrenmiştim ben

Böyle zamanlarda sıkışan ruh belli ki ne ileri ne geri gidebilince, ya düşer ya yükselirdi

Belli ki böyle zamanlarda aşk, sırtından kanlı bir gömleği sıyırıp da atar gibi gözden çıkararak geçmişi, ileri doğru yürümekti

Aşkın kalbe indiği makama doğru yükselmekti

Böyle zamanlarda aşık, kendisine görüntü veren sevgilinin aşkıyla mutlak olanın aşkı arasında bir bağlantı kurunca, Sevgilinin ismiyle O'nun ismi arasındaki binlerce ismi yol, durak, menzil, aşmayı başarınca

Belli ki bu yükselmeyi başaran âşıkın gönlüne; muazzam yangınlardan sonra başlayan bir yağmur, lanetlenmiş kavimleri yok eden ve dinmek bilmeyen rüzgarları kesen bir yağmur, denizin yüzünden gökyüzünün katlarına yükselen şiddetli hortumları bölen bir yağmur gibi, serinlik ve selamet dökülüverirdi

Ama ben, bu kemter kul

Yapamadım

Eşiğin bir adı da acıydı, aşamadım

Ödünç aldığı ışığın safiyetini kaybedince kayboldu aşkımın masumiyeti

Keşke aşkı saf olmayana da rıza olarak tanımlasaydım

Aklımla kalbimin, hâlimle sözümün, teslimiyetimle ve vehmimin arasında kaldım ben

Aklımı gösteren ismimle aşkımı gösteren ateş arasına düştüm, o uçurumda yittim ben

Aynı anda iki şey olunamadığı için aşkın saltanatında, o uçurumda yitirdim ben

Nazan BEKİROĞLU

07-27-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İsimle Ateş Arasında *İsimle Ateş Arasında* Adı koyulmamış hiçbir şeyin gerçek anlamda var olduğuna ikna olamayan bir kalbin sahibiydim ben Hayata kelimelerle hükmeden biriydim benVar olanla yok olan arasında fark bir isim Onunla başlayan hayatımı, onun ismini bilmekle başlamak istedim Varlığına dair, nefti gölgeli bir tütsü-buhur dükkanında, bana gösterdiklerinin dışında, hiçbir bilgiye sahip değilken sevmiştim onu Başka bir şeyi değil, ateşe düşeceği ana kadar hiçbir şeyi merak etmeyerek sevmeyi bilen kalbimin bütün sükûnetiyle sadece onun ismini merak ettim ben Gülün önce ilahi muhayyilede adının koyulduğunu, manasının sonradan yaratıldığını, bu dünyadaki suretinin ise en sonra geldiğini kavradığında imanı tamamlanan biriydim ben Bunun başka yolunun olmadığını aklıma ancak böyle kabul ettirebilmiştim ben Kolay olmamıştı ama yolculuğun suretten manaya doğru olduğunu öğrenmiştim ben Böyle zamanlarda sıkışan ruh belli ki ne ileri ne geri gidebilince, ya düşer ya yükselirdi Belli ki böyle zamanlarda aşk, sırtından kanlı bir gömleği sıyırıp da atar gibi gözden çıkararak geçmişi, ileri doğru yürümekti Aşkın kalbe indiği makama doğru yükselmekti Böyle zamanlarda aşık, kendisine görüntü veren sevgilinin aşkıyla mutlak olanın aşkı arasında bir bağlantı kurunca, Sevgilinin ismiyle O'nun ismi arasındaki binlerce ismi yol, durak, menzil, aşmayı başarınca Belli ki bu yükselmeyi başaran âşıkın gönlüne; muazzam yangınlardan sonra başlayan bir yağmur, lanetlenmiş kavimleri yok eden ve dinmek bilmeyen rüzgarları kesen bir yağmur, denizin yüzünden gökyüzünün katlarına yükselen şiddetli hortumları bölen bir yağmur gibi, serinlik ve selamet dökülüverirdi Ama ben, bu kemter kulYapamadım Eşiğin bir adı da acıydı, aşamadım Ödünç aldığı ışığın safiyetini kaybedince kayboldu aşkımın masumiyeti Keşke aşkı saf olmayana da rıza olarak tanımlasaydım Aklımla kalbimin, hâlimle sözümün, teslimiyetimle ve vehmimin arasında kaldım ben Aklımı gösteren ismimle aşkımı gösteren ateş arasına düştüm, o uçurumda yittim ben Aynı anda iki şey olunamadığı için aşkın saltanatında, o uçurumda yitirdim ben Nazan BEKİROĞLU