Geçim Darlığı

Geçim Darlığı
Geçim Darlığı


Kim Benim zikrimden yüz çevirirse, onun geçiminde bir darlık olur Kıyamet gününde de onu kör olarak diriltiriz
O “Rabbim,” der “Niçin beni kör olarak dirilttin? Oysa ben görüyordum”
“Öyleydin,” buyurur Allah “Fakat âyetlerimiz sana geldiğinde sen onları unuttun Bugün de sen böyle unutulursun”
Tâhâ Sûresi, 20:124-126


Hayat şartlarından yakınmak, zamanımızın yaygın bir âdeti haline geldi Kime “İşler nasıl?” diye soracak olsanız, alacağınız cevap aşağı yukarı aynıdır Hayat pahalılığından, müşteri yokluğundan, piyasanın cansızlığından, ve daha akla gelebilecek ne varsa hepsinin olumsuzluklarından şikâyet edilir

Bu yakınmalarda, hiç kuşkusuz her zaman bir gerçek payı vardır Yakınan insanlar, daima darlık içinde yaşarlar Bu, mutlaka maddî anlamda bir darlık olmayabilir İnsanın kasası ağzına kadar dolmuş, karnı tıka basa doymuş olabilir; sırtında en pahalı elbiseleri taşıyabilir, en lüks konutlarda oturabilir Fakat hayatın yükü yine ağır, geçim yine dar, yaşamak yine zor, yine zordur Lâkin yakınmakla kişi bu dertlerinden hiçbirini hafifletmiş olmaz Çünkü içine düşmüş olduğu darlığın sebebi, onun görmediği yahut görmek istemediği yerdedir

Gerçi sebepler, bu âleme Allah tarafından konulmuş kanunlardır; hayatımızı devam ettirebilmek, bu kanunlara uygun şekilde çalışıp çabalamakla mümkün olur Ancak kanun koyucunun kudret ve iradesini unutur, sebepler perdesi arkasında yaşatan ve rızıklandıranın kim olduğundan habersiz davranırsak, imanımızın gerektirdiği şekilde bir hayat yaşamış olmayız Hele bu durum bize dünyaya geliş amacımızı unutturacak bir dereceye varmışsa, o hayattan genişlik ve huzur beklemek için bir neden de kalmamış demektir İşte âyet de bizi bu konuda uyarıyor ve diyor ki, “Kim Benim zikrimden yüz çevirirse, onun geçiminde bir darlık olur”

Zikir, “Allah’ı anmak” anlamında alınabileceği gibi, Kur’ân’ın birçok yerinde geçtiği üzere, bizzat “Kur’ân” olarak da anlaşılabilir Her iki halde de sonuç aynıdır:

Kim Allah’ı anmaktan uzaklaşırsa, kim Âlemlerin Rabbinden kendisine gönderilmiş olan o yüce kitaptan yüz çevirirse, kendi eliyle hayat şartlarını zorlaştırmış olur

Bunun zıddı olan durum ise, daha başka âyetlerde şöyle açıklanmıştır:


Erkek olsun, kadın olsun, kim mü’min olarak güzel işler yaparsa, Biz ona huzurlu bir hayat yaşatır; yaptıklarının daha güzeliyle de ödüllerini veririz
Nahl Sûresi, 16:97



Kim Allah’a karşı gelmekten sakınırsa, Allah ona bir çıkış yolu nasip eder Ve onu ummadığı yerden rızıklandırır
Talâk Sûresi, 65:2-3


Âyetler, böylece hadisenin iki yüzünü de açıkça ortaya koyuyor:

Bu dünyada da, âhirette de güzel bir geçim ve huzurlu bir hayat isteyen, Rabbine hakkıyla iman etsin ve imanının gerektirdiği gibi hareket etsin Kendisini yaratıp yaşatan ve gökten ve yerden nimetleriyle rızıklandıran Rabbinden yüz çeviren de meşakkatli bir hayata hazırlansın

Gariptir ki, insanlar, hayat şartları ağırlaştıkça, kendilerine asıl ferah kapılarını açacak olan çözüme yönelecekleri yerde, problemi ağırlaştıran sebeplere daha fazla hırsla sarılıyorlar; Allah’ı anmaktan ve Allah’ın kitabına kulak vermekten daha da uzak düşüyorlar Bu ise, insanın başına dünyayı daha da çok darlaştırıyor Hadis-i kudsîde de aynen bu durum haber verilmiş ve Allah’ın şöyle buyurduğu bildirilmiştir:


Ey Âdemoğlu! Kendini ibâdetime ver ki gönlünü zenginlikle doldurayım, ihtiyaçlarını gidereyim Böyle yapmazsan ellerini meşguliyetle doldururum, ihtiyaçlarını da kapamam
Tirmizî, Kıyamet: 30; İbni Mâce, Zühd: 2


Allah’ın zikrinden yüz çevirmenin dar bir yaşamdan başka, âhirette körlüğe yol açması da ibret vericidir Belki de bu durumu, dünyamızda geçerli olan İlâhî yasalardan “atalet atrofisi” ile açıklamak daha doğru olacaktır Bu yasa, “Çalışmayana ekmek yok” esasına dayanan bir yasadır Bir organımız eğer uzunca bir süre kullanılmaz ise, oraya gönderilen besinler kısılır ve bir zaman sonra da artık o organ iş göremez hale gelir Uzun bir hastalıktan sonra ayağa kalkan kimsenin yürümekte güçlük çekmesi, yahut alçıdaki bir organı tekrar canlandırmak için fizik tedavi ve egzersiz gibi önlemlere başvurulması bu yüzdendir Bu dünyada iman nuruyla aydınlanmayan, görmesi gereken şeylere dönüp bakmaksızın bir ömür geçiren ve Allah’ın kitabına karşı körlük eden bir kimseyi bekleyen âkıbet de böyle bir atalet atrofisinden başka birşey değildir İsrâ Sûresindeki bir âyet de bu durumu haber verir:


Kim bu dünyada kör ise, işte o âhirette de kördür ve daha da şaşkın bir yoldadır
İsrâ Sûresi, 17:72


Bütün bu bilgilerin ışığında, şimdi Tâhâ Sûresinin âyetlerini bir daha okuyalım ve toplumumuzun en önemli dertlerinden birinin sebebini de, çözümünü de zihnimize nakşedelim:


Kim Benim zikrimden yüz çevirirse, onun geçiminde bir darlık olur Kıyamet gününde de onu kör olarak diriltiriz
O “Rabbim,” der “Niçin beni kör olarak dirilttin? Oysa ben görüyordum”
“Öyleydin,” buyurur Allah “Fakat âyetlerimiz sana geldiğinde sen onları unuttun Bugün de sen böyle unutulursun”




Ümit Şimşek