İlk Asılan Kadın Şehit Şalcı Bacı..

İlk asılan kadın şehit şalcı bacı
YIL 1926 Yer Erzurum Şehirde gizli bir heyecan var Bir kadın asılacak Osmanlılar zamanında kadınlar idam edilmezmiş Bir meydana bir sehpa kurulmuş Jandarmalar kadını götürüyorlar Kadın çarşaflı O tarihte Anadolu’da bütün Müslüman kadınlar çarşaflıydı Kadının suçu ne? Yeni çıkartılan Şapka Kanunu’nu tenkit etmiş

Kadın bohçacılık yapan ve “Şalcı Bacı” adıyla tanınan bir vatandaş İdam edilmeye götürülürken Erzurum ağzıyla “Kadın şapka giye ki asıla” diye söyleniyor Kadın söyleniyor, kadın sürükleniyor, kadın asılacak

Jandarmalar ite kaka kadını sehpanın yanına götürüyor Kara yüzlü cellat orada Kadının boynuna yağlı ilmeği geçiriyor, ayaklarının altındaki sandalyayı çekiyor Kadının vücudu titriyor, sallanıyor Şalcı Bacının gırtlağından ölüm hırıltıları çıkıyor Acaba o son dakika ve saniyelerinde Kelime-i Şehadet getirebildi mi? İnşa getirmiştir Cellat kadının bacaklarından hızla çekiyor, boyun kemiğini kırıyor Kadın ölüyor Cesedi sehpada sabah rüzgarı ile sallanıyor Titrek bir ezan sesi duyuluyor

Bu kadının idam hükmünü Çetin Altan’ın dedesi Tatar Hasan Paşa vermiştir Altan bu konuda şu satırları yazmıştır:

“Dedem Hasan Paşa çok sert bir askerdi İsmet Paşa topçu okulunda öğrenci iken, Hasan Paşa okul müdürüydü Sonrası ünlü komutanlar olan o dönemin öğrencileri, anlatıp dururlar Hasan Paşa’nın sertliğini Bir şapka isyanını bastırmakla görevlendirildiği bir kentte, hızını alamayıp bir de kadın asmıştı Sanırsam siyasal suçtan ilk asılan kadın odur tarihimizde Kadın sehpaya çıkmadan önce “Ben bir hatun kişiyim Şapka ile ne derdim ola ki” demiş galiba Ben o tarihte henüz doğmamışım Çok ama çok sonradan öğrendim bunları Ve inanın ince sızı gibi tatsız bir burukluk kaldı içimde”

Gazeteci Nimet Arzık, bu olayı duyduğunda bir hikâye yazmış (gerçek hikâye) ve başlığını “Şalcı Bacı Asılmaya Gidiyordu” koymuştur

Şalcı Bacı’nın asıldığı gün bütün Erzurum ağlamıştı O dehşet günlerinde açıktan, herkesin önünde hıçkıra hıçkıra ağlamak suçtu Rejime ve inkılaplara karşı gelmek demekti Erzurumlular kıyıya kenara çekilmişler ve sessiz sedasız ağlamışlardı Şalcı Bacı şehid olmuştu Şalcı Bacı’yı şehid etmişlerdi

Şapka yüzünden asılan, şehid edilen Müslüman sadece o mazlum kadın değildi Ülkenin nice yerinde idamlar sergilenmişti Ulemâdan İskilipli Âtıf Efendi, Babaeski müftüsü ve daha binlerce kişi

Şalcı Bacı Şapka Kanunu’na muhalefetten asılmıştı O zavallı bir bohçacı kadındı Sırtında bohçası, bohçasının içinde kumaşlar, havlular, başörtüleri; evden eve dolaşır, bir iki parça mal satarak ekmek parası çıkartırdı Kocası var mıydı, çocukları var mıydı? Bilmiyorum Mutlaka kendisini sevenler, ona acıyanlar vardı Çok ağladılar ama gözyaşları ölüleri diriltmiyordu

Şalcı Bacı’yı astılar, sehpada sallanan cesedini bir iki gün, halkı korkutmak, dehşete düşürmek için teşhir ettiler, sonra kaldırıp bir çukura gömdülerAcaba cenazesi yıkandı, kefenlendi mi, namazı kılındı mı, kendisine rahmet okundu mu?

Şapka Kanunu’na muhalefet eden bir âsiye rahmet dilemek de o devirde büyük suçtualıntı