11-29-2007
|
#1
|
gulhan
|
gitmek zamanı
Gitmek Zamanı
Sonuna gelirsin bazen  Terkedip gitme zamanıdır  Yüreğinde sızı belirir aniden  Gitmenin heyecanını, ardında bıraktıklarının sızısı emer  Kızdığın anda herşey kolaydır  Ardına bile bakasın gelmez  Lanet edersin yaşadıklarına  
Tek bir dürtü vardır o anda gitmek ve terketmek bütün alışkanlıkları  sonra birden bakarsın ardına ve ayaklarından geriye çeker bir şeyler seni  Film şeridi akmaya başlar, hayatının gitme noktasından geriye dogru Her bir kare vurur ha vurur  Vazgeçmek istersin ama ileriye dogru akmaya başlar zaman  için acır, her kare geçerken gözlerinin önünden  acıtır içini o kareler, çakılı kaldıgın yerde Gitmenin heyecanı ile kalmanin acısı arasında sıkışıp kalırsın   
Merhaba demek kadar veda etmek de zor benim için
Nefessiz sözlerin molasında gittim hep ben  Giderken acımıştır ama kaldığım kadar da kanamamıştır içim   Bilirim gitmenin dönüşü yoktur 
Terkettigim her sehirde aşklarım, kavgalarım, gözyaslarım kaldı  Terkettiğim her kadın da ise geçmişim   Ya terkettiğim işler Emeğim, alınterim kaldı oralarda  Benden kalanları hoyratça kullandılar  Belki de ben giderim adım kalır bu kez kimbilir
İçimde kaldı sızısı ama hep gittim Şarkılardan fal tutarsın ve meşum şarkı çalar “ gitmek mi zor kalmak mı zor O sabahı gel sen bana sor" 
Uzatmışlığım da oldu gitmek yerine  Ama ağır ödedim bedelini her kalışımda   Kangren gibi sardı vücudumu erteledigim bütün gitmeler  
Ozan demiştir diyeceğini “günler geçiyor, sanki şakacıktan, gidiyorlar mı geliyorlar mı, belli değil”
Giderken günler, gelen günleri gitmen gereken yerde karşılamanın anlamı yok Şakacıktan da olsa kalmaya direnmenin de…
Her veda aslinda yeni bir baslangıçtır  O yüzden artık vaktidir gitmenin
__________________
|
|
|