Çanakkale Anıları

Çanakkale Anıları - Kısa Çanakkale Anıları - Çanakkale

İşgal kuvvetlerini oluşturan,İngiltere,Fransa,Avustralya,Yeni Zelanda,İrlanda,İskoçya,Kanada,Somali,

Senegal,Sudan,Cezayir,Mısır,Rusya,Hindistan (Gurka ve Sih paralı askerleri),Nepal,Filistinli Yahudiler (Siyonist Birlikleri ne karşı amansız bir mücadele veren MEHMETÇİK işte bu duygu ve düşüncelerle düşmanlarına karşı savaştı


İŞTE TÜRK ASKERİ


BENİM GÖZLERİM GÖRECEĞİNİ GÖRDÜ

"O gün Boğaz tabyaları arasında en çok iş gören ve en çok hasara uğrayan Rumeli Mecidiyesi Bataryası oldu Sabahtan beri muharebenin en şiddetli anlarında bile iki sahil arasında gidip gelmekten çekinmemiş olan Müstahkem Mevki Komutanı Cevat Paşa, tabyanın feci durumunu haber aldığı zaman yine motora atlayıp Çimenlik İskelesi’nden karşı sahile hareket etti Cephaneliği berhava olan tabyanın durumu hazindi İstihkam yıkıntıları arasında dolaşmakta olduğu sırada bir ağacın altına uzanmış olan bir askerin hali dikkatini çekti ve yanına gidip

“Ne var evlat ?” diye sordu

Nefer hemen yerinden fırlayıp esas duruş vaziyeti aldı Çünkü sesi tanımıştı Ama gözleri başka tarafa bakıyordu

“Gözlerine bir şey mi oldu oğlum?”

O zaman nefer tok sesiyle “Üzülmeyin efendim” diye cevap verdi “Benim gözlerim göreceğini gördü”

(Evet düşman gemilerine tam isabet kaydedilmiş ve “Ocean” destroyeri hareket edemez hale getirilmişti)

Cevat Paşa sessiz sessiz ağlıyordu"



BAŞIMI KIBLEYE DOĞRU ÇEVİR

"3Tümen 64Alay 1 Bölük Eri Mehmet,eniştesi Recep'i çalılıkların üzerinde iki ayağı da kopuk vaziyette görünce ağlamaya başlar

-Recep: "Neden ağlıyorsun? Allah'ın verdiğine merhabaO'nun emrine karşı gelinmezArtık elden bir şey de

gelmezSen sağ kalırsan Anamın elini benim için de öpSütünü helal etsinŞimdi başımı kıbleye doğru çevir"

Dedi ve ruhunu teslim ettiSüngü hücumu başlamıştıMehmet daha yerinden kalkamadan arkadaşı Halil yere düştüBu kez Halil "Ahiretlik,ölüm yaklaştıCesedimi buraya ellerinle gömÜzerimde savaşınız ki, ayak seslerinizi ve Allah Allah diye bağırışlarınızı duyayım"dedikten sonra o da ruhunu teslim etti"



ŞUNU KESİVER KOMUTANIM

"Gözetleme yerindeyken ayak sesi duyar gibi oldumGeriye dönünce Ali Çavuş'la karşılaştımAcı çekiyorduBen daha soru sormadan sağ elindeki çakıyı uzatarak,o kolunu gösterdi ve "Şunu kesiver komutanım"dediSol kolu büyük bir yara almış ve sallanıyorduManzarayı görünce ürperdimÖyle bir istek ve mahcubiyetle söylemişti ki,bir şeyler söylemiş olmak için "Üzülme Ali Çavuş Allah vücuduna sağlık versin"diye mırıldandımFakat bu Kahraman Er,bir kesilen koluna,bir de ilerde savaşan arkadaşlarına baktıDerin bir ah çekti ve kolunu fırlatıp attıktan sonra "Millet sağ olsunBana bir kol da yeter" deyip savaşa katıldıAz sonra Ali Çavuş'ta şehit olup Hakkın Rahmetine kavuştu"



DÜŞMANDAN KORKULMAZ

"Keçi deresinden geçmemiz gerekiyorduAlay kumandanım,"Bu Sırat KöprüsüdürÖnce ben geçeyim sonra siz geçersiniz" dedi ve koşarak karşıya geçti ve sonra da ben geçtimDüşmanın makinalı tüfekleri durmadan çalışıyorduArkama dönüp baktığımda ne göreyim?Bir Mehmetçik elinde bakraçlar ateşe aldırmadan yavaş yavaş ilerliyordu"Koş koş vurulacaksın"diye bağırmama rağmen o hiç aldırış etmediYanımıza gelince niçin koşmadığını sorunca,"Koşsam bakraçlardaki çorba dökülür ve arkadaşlarım aç kalırDüşmandan korkulmaz kumandanım"