Belkide Yoksun Sen

Zamanda boğulurken güneş,
Hayalini özledim,
Durgun ve duru bir sabahın,
Doğuşunu,güne

Yalnızlığın üşüyen elleri,
Tüm çıplaklığıyla dokunduğunda,ruhuma,
Hatıralar canlanırdı,
Göz yaşlarına mahkum olmuş gözlerimde

Karışır kelimeleri,hayatın,
Unuttuğumda gökyüzünün rengini,
Olur da,çaresizliği yüreğime dokursa,gece,
Sen ol,son kez,çalan kapıyı

Kim bilir,kaç gün,
Her gece,kapını çalandım ben,
Açmadın,bilmem
Belki de yoktun sen

Bu akşam,
Yitirilmiş bir yaşamdan,ne kaldıysa geriye,
Aşka çıkan yollarıdır,hepsi,
Yalnızlığımın

Gece, ruhumun özgürlüğüne sunarken,aşkı,
Sessizce,
Yorgundu hayaller,hem de çok,
Bu yüzdendi savaşım,inan,kendimle

Yıllar,acı verir oldu yüreğime,
Avuçlarımda kaybolunca zaman,
Çok zor,beklemek,
Yenilmeden hayata