10-01-2007
|
#1
|
puslu
|
Hamal Kıssası
HAMAL KISSASI
Eski zamanlardı Yolların olmadığı zamanlar  Demek ki fakirdi bizim gibi çoğunluk, bu nedenle taşınacak yüklere talip olacak hamallar bulmak zor olmuyordu 
Yanımdaki hamalla yola çıktık
İhtiyardı Kendinden büyük bir yük almıştı Benim sırtımda ise birkaç bavul vardı sadece, onunkinin çeyreği 
Diyordum ki içimden "Çok gitmeden kıvrılırsa titreyen bacakları, yüklenirim sırtındaki yükün yarısını! " Nitekim çok geçmeden dedi ki:
"Mola vakti Gel biraz dinlenelim! 
"Ne molası, dedim ona hayretle Ben daha terlemedim! " Sözüme aldırmadı Durdu Çöktü
Salarken yükünün ipini "Sen de dinlen hadi" dedi Benim canım sıkılmıştı bu işe
Genç olduğumu, ondan kuvvetli olduğumu, bunun gibi bir bunakla yola çıkmamın ne büyük hata olduğunu düşünüyordum
O ihtiyar, bir bacağını azıcık uzatmış halde sessizce dinleniyorken, ben huzursuz bir şekilde ayakta dolanıyordum
Bir saat kadar sonra yine durdu, oturdu, dinlendi Ben kızgınlıkla dolandım etrafında  "Yükünü indirip sen de dinlen", demesine aldırmadım, ona daha çok kızdım 
Sonra yine durdu Bana da "dinlenmemi" söyledi yine ama dinlenmedim Yarım saat sonra "dinlenelim mi" diye sordu, aksi aksi başımı salladım 
Kaçıncı molasıydı hatırlamıyorum, birden bire dizlerimin bağı çözüldü Kafamın içinde uçuşan kara kara sinekler sustu, çöküp kaldım Kayış kolumdan çıktı, sırtımdaki bavullar kaydı
Ne kadar zaman geçtiğini fark etmedim Uyumuştum da uyandım mı, yoksa bayılmıştım da ayıldım mı anlamadım  Baktım kendi kocaman yükünün üzerine benim bavullarımı da bağlamıştı Küçük tasına birazcık su koyup dudağıma dayadı, içtim Sonra koluma girerek;"Hadi kalk, dedi Bana yaslan
Ağır ağır gider ve bir süre sonra gene dinleniriz " Dediğini yaptım Omzundan güç aldım, ama asıl anlattıkları iyi geldi bana "Ben yılların hamalıyım, dedi Nice pehlivan yapılı adamlar gördüm Çoğu, dinlenmek istemediklerinden yükleriyle birlikte kendilerini de toprağa serdi sonunda  Yolda gördüğümüz saçılmış kuru kemiklerin çoğu,
anlattığım bu insanlara ait  
Halbuki bir yükü "taşımak" bizim işimiz, "altında ezilmek" değil! Unutma ki bir yük , taşıdıkça ağırlaşır Dinlenerek sen yükünü hafifletiyorsun! Belki günün birinde hamallığın şekli değişir Belki o günleri ben göremem Ama sen kavuşursan o zamanlara, aman ha, kafanın içinde de sakın yük taşıma  Akşamları bırak ve hafifle 
Sabah dinlenmiş olarak yeniden tekrar taşırsın yükünü Bizim işimiz, bugünü yarına taşımak, bugünün altında yok olmak değil
Çünkü yarınlarda bizi bekleyenler var, taşıdıklarımızı bekleyenler 
|
|
|