sesleniş...

SESLENİŞ

Yalnızım, ne kadar aranıp dursam
Baş ucumda seni bulamıyorum
Güneşten vazgeçip susuz olsam da
Seninle olmadan olamıyorum

Şu yollar bilmem ki dağ mı, ova mı?
Gitsem bulur muyum kendi yuvamı?
Kuş! Yolun nereye? Bizim eve mi?
Sen ***ür, ben haber salamıyorum

Her gece orda bir yaslanan mı var?
Sessizce kirpiği ıslanan mı var?
Uzaktan bana bir seslenen mi var?
Ne diyor? Sesini alamıyorum

Acaba yaşlı mı kara gözlerin?
İçimde bir derin yara gözlerin
Daldı mı uzak bir yere gözlerin?
Görmüyor, bilmiyor, bilemiyorum

Günleri sayarım, geceler iner;
Beklerim geceyi, yıldızlar söner;
Gizli bir yaram var, durmayıp kanar;
Neresi? Bulup da silemiyorum

Ulaşsa da sana yolların ucu
Varmağa yetmiyor Atsız`ın gücü
İçimde dururken bu kadar acı
Hala yaşıyorum, ölemiyorum

(25 Ağustos 1944)
Hüseyin Nihal Atsız