Yakîn

Şüphesiz, sağlam ve kat'i olarak bilmek(Yakîn: Ma'rifet ve dirayetin ve emsalinin fevkinde olan ilmin sıfatıdır İlm-i yakîn denir, ma'rifet-i yakîn denilmez Ayn-el yakîn: (kelimenin merfu hali ayn-ul yakîndir) Göz ile görür derecede veya görerek, müşahede ederek bilmek Meselâ; uzakta bir duman görüyoruz Orada ateşin varlığını ilmen biliyoruz, demektir Bu bilme derecesine ilm-el yakîn deniyor Ateşe yaklaşıp, gözümüzle görürsek, ona ayn-el yakîn bilmek deniyor Daha da ilerliyerek bütün hislerimizle ateşin varlığını anladık ise; ateşin yakması ve sâir sıfatlarını da bildik ise, bu nevi'den olan ilmimizin derecesine de hakk-al yakîn deniyor (Hakkalyakîn: Abdin sıfatları, Cenab-ı Hakk'ın sıfatlarında fâni olup, kendisi onunla ilmen ve şuhuden ve hâlen beka bulmaktadır Ö Nasuhi)