Bizim Masalsı Çocukluğumuz..

Geçen gece Okan bayülgen'i izliyordumçocuk programlarından bahsediyorduteletubby diye çocuk programı,kuklamsı şeylerden bahsettiayy üşenmedim sabahın köründe kalktım nedir bunlar diye izledim)İlk intibaları berbat ben desağa sola gidenmanasız hareketlerde bulunan ve çocuklara ne yaptığını bile anlayamadığım kominik,hatta ürkünçç( bu ürkünç lafı arkadaşıma ait) yaratıklarAyy birden bu vatanın selameti ve çocukların geleceğinden kaygılanmaya başladım) Ne de olsa o ürkünç yaratıklarlan büyüyorlarBu yaratıklar çocukları oyalamaklan beraber bence salaklaştırıyorda) Etrafımda ki çocuklara acayip bakmaya başladımminik teletubuyler dolaşıyor etrafımdane ürkünç!
Birden bizim çocukluğumuzu düşündüm) Bizim o ürkünç yaratıklarımız yoktuçok matah çocukluk yaşamadık belkiokumayı "cin ali" serisinden öğrendiksayı saymayı plastik fasulyelerdenAma bi değişiktik yabizim cin alimizin bir tavrı vardı aabi)Ne bilim papyon takan kedilersize çay veren börtü böcek vardıHer yerde bi edep , bi nezaket vardıUçan kazımız vardıuçması yetmiyordu bizebi de sırtında çocuk taşırdıayy hepimiz o çocuğun ( nilsen) yerinde olmak isterdikVoltranımız vardı( ya da boltran)Tüm çocuklar o rengarenk uçaklardan olup en başı oluşturmak isterdihe-man vardı ve hepimiz bağırırdıkgüçç ben dee artıkkkŞirinlerimiz vardıbasbayağı komünisttiler, biz de öyleydik)Red-kİt ağzında sigarası ( sonra o çöp oldu)vahşi batıda dolaşırdıAhh bunların yanında kız çocukları için özell içime işleyen "clementin adında bir çizgi film vardıAdile teyzemiz vardıherkesin ismini söylerdi debana gelmezdi sıra hep ağlardımSonraa SUSAM SOKAĞI vardıkurabiye canavarı gibi kurabiye yemeyi denemiştik kardeşimleannem bi güzel sopalamıştı bizi)
el işi yapan bir teyze vardıAlllınn bu da yapılmışı derdikanka diye bir söz yoktu tabikiVe "lakap" vardı o dönemdeUzun yıllar geçti üstünden elbettene oldular bilmemkurabiye canavarımız şişmanladı mıMinik kuşumuz yaşlandı mıo da aşık olup bizim kadar eskidi miAma onlara çok şey borçluyuz bizBiizm hayallerimiz vardıve biz onlar sayesinde hala mucizelere inanıyoruzTinkerbell Peter pandan ziyade bizim perimizdi)
Edi-Büdü olmayıcan dost olmayıdostlara güzel enerji yollamayı biz onlara borçluyuzçiçekleri sevmeyi biz çiçek kız candy 'e borçluyuz
Heidimiz vardı bizimPolyanamızHeidi ve Polyanna bizi hayata karşı hazırlayan arkadaşlarımızdımasallarımızdı Ne zaman unuttuk biz masallara inanmayıHayallerimiz mi küçüldü?
haydi bakalım toparlanınsiz de hatırlayın o güzel günleri)
birden her şey güzelleşecekbunu biliyorum
mucizelere inanın
( Bu arada unuttuğum kahramanlarımız varsa yazın lütfenHatırlayalımPerihan ablamız vardı değil mii herkesin yardımına koşan)

Süpersin valla sanrıçam Çocukluğumuzun büyüsünden kurtulamadığımız için o mutluluğun peşinden koşmaya devam ediyoruz Çocukluğumuzun mutlulukları tadında şeyler yakalamak amacımız Bizler çok şanslıydık Çamurdan kurabiyeler yapabileceğimiz bahçelerde oynadık, akşamüzeri saklambaçlar oynadık, balkondan Nympheeeeee gel hadi artık akşam oldu diye çağırdı annelerimiz Ne tatlı anlar yaşadık Çılgınlar gibi bisiklet kullandık, bakkal amca paramızın üstünü sakız olarak verdiğinde sevinçlere boğulduk (turbo, pembo, şıpsevdi)
Ayyy nasıl içim mutlulukla doldu Ellerine sağlık sanrıça Bu arada "ürkünç"ü vurgulaman dikkatimden kaçmadı ))) uğraşma benle