Sondan Başa Doğru Düşün Mutlu Ol

Sıradışı düşünce biçimidir sondan başa düşünmek

Konuya 2 basit soruyla başlayalım

1) Ona, ne hissettiklerini anlatmak mı önemli?

2) Onunla beraber yazdığınız hikayenizi olumlu veya olumsuz anlamak mı önemli?

1 soruya evet dersen bu yazıyı hiç okuma, kendine harakiri yap bu senin için en iyi kurtuluş yolu olur

2 soruya evet dediğine göre bu yazıyı okuyorsun , zeki birisin ve bununda farkında olmalısın

Velhasıl, sonu üzüntü ve hüsranla biten, hayel kırıklıklarıyla dolu bu hikayeni hiç akılcı bir şekilde değerlendirdin mi? Yoksa o aşkının cam kırıklarını yüreğine kendi ellerinle batırmaya devam mı edeceksin?

Peki, bu sefer sondan başa doğru düşünmeye ne dersin?

Gel bu tersten başlayan hikayenin ilk sayfasını beraber yazalım;

O artık unutmuş seni, bi başkasıyla beraber, belki yakında evlilik haberini de alacaksın, gör artık, onun düşünmek hem bedenini hemde düşüncelerini zehirliyor, aradan uzunca bir zamanda geçmemiş olabilir ama bu senin hayata daha güçlü bağlanman için çok büyük bir fırsat, biliyorum seni, hayatanın tekrarlardan ibaret olmasını istemiyorsan hikayenin giriş sayfasını bu şekilde yazalım

Hüzünle başlayan bu sondan başa düşüncelerle devam edelim, hani ayrılık zamanı gelmesine yakın bir dönemde aslında sen hissetmişsin bişeyler fakat bunu asla dile getirmedin, korkuyordun o sahip olduğun koskoca yüreğinin parçalanmasından, farketmiştin onunla gelen sevgininde yanıda artık hüzünlerinin eklendiğini, bunların hepsi geçecek diye bekledin ama olmadı


Yine lafı uzatmadan ;

Onu ilk gördüğünde pekte bişey yoktu sadece düşüncelerden ibaret bi kaç belli belirsiz ortaya çıkan ucube duyguların vardı, bazen onun patavatsızlıkları hoşuna gidiyor, bazende ondan nefret ediyordun, hani büyük aşklar kavgayla başlar misali seninkide öyle oldu, sürekli aynı kavgalar seni ona yakınlaştırdı, sen gerçek aşkı arıyordun lakin o sadece aşka aşık birisi olup kendini derya denizinde ferhat zanneden bir hödük olduğunu senin ona verdiğin değer sayesinde unutmuş olacaktı

Evet, şimdi gel beraber düşünelim;
Bu bitmez sandığın, dağlara taşlara sığdıramadığın, devlerin aşkının aslında seninkinden kat ve kat küçük olduğunu düşündüğün bu anılarından ne kazandın? sadece aşkının yüreğine batan camkırıkları sana ondan geriye kalan, baştan sona, sondan başa, her anında kaybeden hep sen olmuşsun, artık onu düşünmenin anlamsız olduğunu biliyorsun, bi zamanlar herkese ondan bahsetmek istiyordun ama şimdi onunla en ufak birşeyi bile anımsamak istemiyorsan son söz olarak nefret et ondançok istemiştin, yoğun iş temposunda yazdığım bu basit yazı umarım kulağına küpe olur