Kendini Özgür Bırak

Bir eyleme veya fiile geçmeden önce onun tanımının bilinmesi gerekir Bilmediğin şeyler hakkında yorum yapmak, kırık bakraçtan ayran içmek gibidir

Özgürlük bu, öyle kolay kolay insanın eline geçmiyor, geçsede değerini bilmiyor, bazende keşke bu kadar özgür olmasam, biraz sorumluluklarım olsa diye ileri geri düşündüğüm zaman dilimlerinde kendimi buluyorum

Bilinenin aksine öyle demir parmaklıkların arkasında bedeninin olmaması değildir özgürlük, böyle bir tanım olmaz, hani ilkokul sıralarında söylenen başıkel kalmış şeyleri tekrarlamanın bir mantığı yok

Özgürlüğede yeni bir tanım getiriyorum ve diyorum ki; Özgürlük,istediğin yerde olmak değildir, istemediğin yerde olmaktır

Sorsam vefalı dostlarıma; Sen özgürmüsün? evet, etrafımda beni çevreleyen sınırlar yok, rahatça nefes alıyorum der

Bilmiyor ki, rahatça nefes almak özgürlük değil, özgürlük rahatça nefes vermektir

Çık sokaklara, gez boğazın en güzel yerlerinde, sevdiğin dostların yanında, istediğin yere, istediğin zaman gideceğini bildiğin halde aklını kurcalayan hiç bir durumdan zevk almama hissi varsa sende, derin bir of çekip, başını dizlerinin arasına alıp, yüzünüde elinle kapat ki ruhunun özgür olmadını bedeninde anlasın İşte aklın, düşüncelerin onun üzerine kurulu, nereye gitsen onu görüyorsan hadi gelde özgür ol, olabiliyorsan

İlk önce düşüncelerinde özgür ol, o düşüncelerindeki bedeninde kolunda kelepçeyle ona bağlıysan çok büyük acılarla ruhunuda görünmez duyguların demir parmaklıklarına hapsetmişsinde farkında değilsin

Ahhh bir arasada konuşsam, Neden böyle oldu? Ne yapsam? Googledan en güzel büyülerimi bulsam? Lahutiye girip neler yapabilirim gibi düşüncelere sahipsen özgür değilsin, o senin aşılmaz kalelerini feht etmiş, kimseye özgürüm diye haykırma, görmüyormusun ruhunu azrailden önce ona teslim etmişsin ve oda seni karşılıksız bırakıyorsa bil ki celladın olmaya hazır

Karşılıksız kalmak mı? Tabiki herkes kalmıştır, hayatının belli bir döneminde peki ne yaparsın? Kendini özgür bırakabilirmisin?

Ben yaptım, ruhumun özgürlüğünü bedenimde onu düşünerek esarete bırakmadım Karar verdim, özgürlük mü yoksa onu düşünmenin güzelliğimi? Özgürlüğü seçtim artık hissetmiyorum onunla alakalı en ufak birşey, hissetsemde, başka şeylere dokunup unutuyorum, hiç birşey benim özgürlüğümden önemli olamaz, bunun mantığını da kurdum, onunla olduğumuz zaman diminin aklımda dolaşmaması için el bombasının pimini çekip parçalar haline getirdim tüm anılarımın, gözükmesin, söyletmesin, en tatlı sözlerle düşler kurmayıda bıraktım Döndüm hayata tekrar bu düşten uyanıp, farkettim ben özgürüm, düşünmüyorum hiç birşey

Yaptım, elimden gelenin en iyisini yada ben öyle sanıyordum ama unuttuğum bireşey varmış, insanlar özgür olamazlarmış, özgür olmak demek duygularından arınmak demektir

İnsanlar tutsaktır, duygu taşıyan zat o kadar çokşeyin esareti altındalardırki tutsaklığın fakında bile değildir, özgürlük farkındalık ister Sen farkındalığını yaratabiliyormusun?

bi nevi hint fakirleri yada islamda nefis terbiyesi gibi düşünsem evet özgürlüğümüzü o kadar çok heves istek vd kısıtlıyorki ama bir yandan da sınırların olması gerekir özellikle ahlak çerçevesi diye düşünüyorum
alışkanlıklar da insanı bağlar istemediğimiz halde takıntı gibi yaparız mutlaka mecburuz
ben zaman zaman başkalaşmaya çalışırım o zaman o eski kişşiden daha özgürmüşüm gibi ama bu sürekli olamıyor

güzel bir yazıydı eline sağlık

"kırık bakraçtan ayran içmek gibidir" ayranım yokki içmeye bakracım kırık olsun