Peygamberimizin Halası: Safiyye Binti Abdülmuttalib

Resulullah efendimizin halası olan Hazret-i Safiyye, oğlu Zübeyr ile birlikte müslüman oldu Oğlu Zübeyr ile birlikte hicret etti Peygamber efendimize eziyet eden, kardeşi Ebu Leheb’e dedi ki:
- Ey kardeşim! Kardeşimin oğlunu ve Onun dinini yardımsız, hor, hakîr bırakmak, sana yakışır mı? Vallahi bugün yaşayan bilginler, Abdülmuttalib’in soyundan bir Peygamberin çıkacağını bildiriyorlar İşte, o peygamber, budur!

Böyle söyleyerek Ebu Leheb’i de islâma davet etmiş, fakat o kabul etmemiştir

Savaşların çoğuna iştirak etti
Hazret-i Safiyye’nin annesi Hâle ile Resul-i ekremin annesi Amine Hatun kardeş idiler Bu suretle, Peygamberimiz ile, hem ana, hem de baba tarafından çok yakın akraba olurlardı

Hazret-i Safiyye gazaların çoğuna iştirak etmişti Gayet cesur idi Uhud gazasına kati şöyle olmuştu: Resul-i ekrem efendimiz, Uhud savaşına gittikleri zaman, kadınlar da Hazret-i Hassan bin Sabit’in köşkünde bulunuyorlardı Erkek olarak sadece Hassan vardı O da yaşlı ve zayıf idi Yahudîler bunu fırsat bilip saldırmak istiyorlardı İçlerinden birisi köşkün dibine kadar sokulup, olup bitenleri dinlemek istedi Hazret-i Safiyye bunu gördü ve bağırdı:
- Hassan, şu yahudînin yanına in, onu öldür!

Hazret-i Hassan dedi ki:
- Ben onunla savaşacak hâlde olsaydım, şimdi herhalde Resulullahın yanında olurdum

Hazret-i Hassan, hastalık geçirdiğinden kılıç sallayamıyordu Hazret-i Safiyye bunun üzerine, bir çadır direğini kaptı ve aşağı indi Yahudînin kaçmaması için kapıyı yavaş yavaş araladı Birden çadır direğini yahudînin başına indirdi Yahudî, yediği darbe sonucu bir daha kalkamadı ve öldü

Bundan sonra Safiyye eline bir kılıç alarak Uhud’un yolunu tuttu Elindeki kılıcı ile önüne gelene saldırıyor, bir yandan da müslümanları harbe teşvik ederek, “Siz nasıl insanlarsınız, Resulullahı bırakıp da nereye gideceksiniz” diyordu

Cesedini görmesin
Peygamber efendimiz onun vaziyetini görünce, oğlu Hazret-i Zübeyr’i çağırdı ve buyurdu ki:
- Annen Safiyye, kardeşi Hamza’nın cesedini görmesin Çünkü cesedin durumu çok kötü idi Kardeşinin cesedini böyle görse, herhalde aklını kaçırır

Hazret-i Zübeyr de bu emir üzerine annesinin yanına sokularak dedi ki:
- Anneciğim, Resulullah efendimiz senin geri çekilmeni buyuruyor
- Nasıl? Geri mi dönecekmişim? Kardeşimin cesedinin nasıl olduğunu biliyorum Bunun intikamını alacağım Allahü teâlâ bilir ki, ben böyle yapılmasından hiç hoşlanmam Fakat sabredeceğim Ama bir gün bunların karşılığını da göreceğim

Hazret-i Zübeyr, durumu Resulullaha arz etti Resulullah efendimiz de halasının metanetini duyunca, cesedin yanına gelmesine izin verdi Cesedin parça parça olduğunu gördü Kendisine hakim oldu Yalnız “İnnâ lillah ve innâ ileyhi râciûn" dedi Ellerini açıp duâ etti ve oradan ayrıldı

Hazret-i Safiyye Hendek gazvesinde de Hassan bin Sabit’in köşkünde, içeriyi dinlemek isteyen bir yahudîyi öldürmüştür

Böylece Hazret-i Safiyye, gerek Uhud’da, gerekse Hendek savaşında birer düşman öldürmesiyle, eshabın takdirine mazhar olmuştur

Orduları idare edecektir
Hazret-i Safiyye, Hazret-i Ömer halife iken, 640 yılında, 73 yaşında iken vefat etti Bakî kabristanında Mugire bin Sube’nin kabri yanına defnedildi

Hazret-i Safiyye disiplinli bir anneydi Bazen oğlu Zübeyr’e sert davrandığı olurdu “Niçin böyle yapıyorsun” diyenlere şöyle cevap vermişti:
- Ben onun iyi yetişmesi için böyle yapıyorum Çünkü o, ileride orduları idare edecektir

Gerçekten de Hazret-i Zübeyr büyük bir İslâm fedaisi oldu

Hazret-i Safiyye cahiliyye devrinde Hâris bin Harb ile evlenmişti Hâris’ten bir oğlu oldu

Hâris öldükten sonra Hazret-i Zübeyr’in babası Avvam bin Hüveylid ile evlendi Bundan da üç çocuğu oldu Bunlar Hazret-i Zübeyr, Saib ve Abdülkâbe’dir

Sen bizim ümidimizdin
Hazret-i Safiyye, cesaret ve secaati ile nesillere örnek olacak şekildeydi Gayet fasih ve beliğ mersiyeler yazardı

Hazret-i Safiyye, Arap edebiyatında, şiir ve mersiye söylemekte çok ileri idi Hamasî şiirleri de meşhurdu Bir tanesinde şöyle demiştir:

Benden Kureyş’e haber salın ve deyin ki: “Ne hakla bize tahakküm etmeye kalkarsınız?

Bizim büyüklüğümüz sizden eksik mi? Şunu iyi biliyorsunuz ki; bizim eski bir şerefimiz ve önce gelme hakkımız vardır

Bizim için zulüm ateşi yakılmamıştır Verdiğimiz sözü bozduğumuzun alameti hiç belirtilmemiştir Bütün hayır ve fazilet bizdedir” Babası Abdülmuttalib’in vefatında, Hazret-i Hamza’nın şehit edildiğinde ve Resul-i ekremin vefatlarında yazdıkları mersiyeler meşhurdur

Resullullah efendimizin vefatındaki mersiyesinde demiştir ki:
Ya Resulallah! Sen bizim ümidimizdin, Sen bize hep iyilik edenimizdin

Sen, değildin hiç, haksızlık edenlerden, Sen, şefkat sahibi ve yol gösterenlerden

Ve dahî anlatılmayan ilim deryası, Bugün ağlayanların, senin içindir feryadı

Senin yoluna hep ecdadım feda olsun!Malım, canım, bütün varlığım feda olsun!

Ah! Şimdi aramızda sağ olsaydınız, Ne kadar mesrur olurduk kalsaydınız

Hak teâlânın hükmü bu, ya sabır diyoruz, Bilmem ki ne yapsak, hep figan ediyoruz

Allahın selamı, sana olsun ya Resulallah! Adn Cennetine girip kalasın ya Resulallah!


alıntı