Biat-I Rıdvan...

Hudeybiye denilen yerde Semüre ismindeki bir ağaç altında 627 (H6) senesi Zilkade ayında Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) ile Eshab-ı kiram arasında yapılan sözleşme Hicretin 6 yılında Peygamber efendimiz, Eshabı ile birlikte hac etmek için Medine'den yola çıktılar Hemen hemen bütün sahabenin kılıçtan başka silahları yoktu Yanlarında kurban için aldıkları yetmiş deve vardı Resulullah'ın yola çıktığı haberi Mekke'ye ulaşınca, iman etmeyen Mekkeli müşrikler, Peygamber efendimizi ve Eshabını Mekke'ye sokmamak için birleştiler Etraftaki kabilelere de haberci gönderip yardım istediler Hepsi yardım etmeyi kabul edip toplandılar

Peygamber efendimiz, Hudeybiye yakınlarında konakladılar Kendisini sevenlerden Nevfel ve bazı kimseler gelip Mekkelilerin toplanmalarını ve aralarındaki anlaşmaları bildirdiler Bunun üzerine Peygamber efendimiz harb için gelmediklerini, hac için geldikleri haberini Mekkelilere gönderdi Fakat onlar inanmadıkları gibi kabul de etmedilerHazret-i Osman elçi gönderilerek durum tekrar anlatıldı Fakat müşrikler yine kabul etmediler ve hazret-i Osman'ın geri dönmesine mani oldular Bu durum Müslümanların arasında, hazret-i Osman'ın şehid edildiği şeklinde yayıldı Haber duyulunca, Resulullah efendimiz mübarek sırtını Semüre ismindeki ağaca verip, Eshab-ı kiram ile ölünceye kadar sabır ve sebatla, asla firar etmemek şartıyla bağlılık anlaşması yaptılar Eshab-ı kiram, Resulullah efendimize; "Allahü teala sana zafer ihsan edinceye kadar önünde çarpışa çarpışa fethi gerçekleştirmek ve bu uğurda şehid olmak için biat ettik" dediler Bu anlaşmaya "Biat-ı rıdvan" denildi

Anlaşmaya katılanlar 1400 kişiydi Eshab-ı kiram, inanmayanlara karşı sanki tek bir kalp ve tek bir vücud olmuşlardı Bu bağlılık ve sevgileri, Peygamber efendimizin etrafında çelikten bir kale meydana getirmişti Birlik ve beraberliğin, kardeşliğin, inanmanın en güzel örneğini vermişlerdi Bunu gören Mekkeli müşrikler korktular "Aman bunlar yek vücut olmuşlar Bu bağlılık ve sevginin karşısında durulmaz En iyisi biz onlarla anlaşalım" dediler Elçi gönderip anlaşma imzaladılar Bu anlaşmaya Hudeybiye Antlaşması denildi (Bkz Hudeybiye Antlaşması)

Kur'an-ı kerimde Feth suresi 18 ayet-i kerimede mealen; "Ağaç altında, sana söz veren mü'minlerden Allahü teala elbette razıdır" buyruldu Bu ayet-i kerimede, Biat-ı rıdvan'a katılan Eshab-ı kiram medh edildi Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem de hadis-i şerifte; "Ağaç altında benimle sözleşenlerden hiç biri Cehennem'e girmez" buyurdu