Girişimcilik

Yıl 1943
Genç Mustafa’nın tayini kütüphaneci olarak Ürgüp Tahsin Ağa Kütüphanesi’ne çıkar Devlet memurluğu o dönemde süper bir şey, çünkü özel sektör falan yok Bizimki kütüphanede heyecanla okurları bekler; bir gün olur, beş gün olur, gelen giden yok

Etraftakilerle konuşur, herkese anlatır:

“Bakın kütüphane bomboş duruyor, gelin kitap okuyun” Gelen giden olmaz Amirlerine durumu bildirir

– Kardeşim otur oturduğun yerde, maaşını düzenli alıyon mu, almıyon mu?
– Alıyorum
– Eee, o zaman ne karıştırıyon ortalığı, gelen giden olsa maaşın mı artacak? Başına daha fazla bela alacan, o kütüphaneye yıllardır kimse gelmez zaten…

23 yaşındaki genç memur “Ne yapayım, ne yapayım?” diye düşünür durur Sonunda aklına bir fikir gelir, eşine söyler Eşi önce “Deli misin bey?” der, ama kocasının bir şeyler üretme, işe yarama çabasını yakından görünce fikri kabullenir

O dönem devletteki amirlerinin çıkardığı tüm engellerin tek tek, binbir güçlükle üstesinden gelir

Çünkü o zaman da şimdiki gibi, “Aman bir şey yapmayalım da başımıza bir iş gelmesin Çalışsan da aynı maaş, çalışmasan da“ zihniyeti aynen var

O bıyıklı, kravatlı, asık yüzlü, sigara kokan, arkalarındaki Atatürk resminden utanmayan, ama ülkesine gram faydası da olmayan bürokratları zorlukla ikna eder ve bir eşek alır

İki tane de sandık yaptırır İki sandığa, kalınlığına göre 180-200 kitap sığar Sandıkların üstüne “Kitap İare Sandığı” yazar Kitapları eşeğe yükler ve köy köy gezmeye başlar

Kütüphaneye de bir yazı asar:

“Sadece Pazartesi ve Cuma günleri açıyoruz”

Köydeki çocuklar şaşırır
Eşeğe bir sürü kitap yüklemiş bir amca, o gariban çocukların küçücük ellerine kitapları verir Düşünün, Noel Baba gibi Noel Baba yalan, Mustafa Amca ise gerçek Geyikler yerine eşeği var

Eşek de daha gerçek, Mustafa Amca da

“Çocuklar bunları okuyun, aranızda da değişin On beş gün sonra aynı gün gelip alacağım Aman yıpratmayın, diğer köylerdeki arkadaşlarınız da okuyacak” der

Mustafa artık Ürgüp’teki kütüphanede bir iki gün durmakta, diğer günler eşeği Yüksel’le köy köy gezmektedir

Köylerdeki çocuklar Eşekli Kütüphaneciyi her seferinde alkışlarla karşılarlar Kalpleri küt küt atar heyecandan, sevinç içinde yeni kitapları beklerler Mustafa Amca‘nın ünü etrafa yayılır Diğer devlet memurları makam odalarında sıcak sıcak oturup iş yapmazken, Mustafa’nın eşeği Yüksel yediği otu hepsinden fazla hak etmektedir

Zamanla insanlar kütüphaneye de gelmeye başlar

Mustafa bakar ki kütüphaneye kadınlar hiç gelmiyor

Zenith ve Singer’e mektup yazar:

“Bana dikiş makinesi yollayın, firmanızın adını kütüphanenin girişine kocaman yazayım“ der Zenith dokuz tane, Singer bir tane dikiş makinesi yollar (ilk sponsorluk faaliyeti) Salı günlerini kadınlar günü yapar Kumaşı alan kadın kütüphaneye koşar On makine yetmediği için sıra oluşur Sırada bekleyen kadınların eline birer kitap verir, beklerken okusunlar diye Okuma-yazma oranının düşüklüğünü görünce halkevlerine okuma yazma kursları vermeye gider Halıcılık kursları başlatır, bölgede halıcılığı canlandırır Bu arada valilik Mustafa hakkında dava açar, “kendi görev tanımı dışında davranıyor” diye 50 yaşına gelen Mustafa Amca baskıyla emekli edilir

Mustafa Amca köylüler arasında efsane olur, yıllar geçtikçe köylerdeki çocuklarda okuma aşkı yerleşir 2005 yılında Mustafa Amca vefat eder Tüm Kapadokya çok üzülür, aralarında toplanırlar Ürgüp’e Eşekli Kütüphaneci Mustafa Güzelgöz ve eşeğinin heykelini dikerler

Girişimcilik ne biliyor musun?

Bulunduğun yere yenilik katmalısın

Mutlaka adım atmalısın

Yaptığın iş olduğu yerde durup duruyorsa, sende bir uyuzluk vardır arkadaş İnsan var, dokunduğu yere değer katar; insan var, dokunduğu yere değer kaybettirir

Bakın Nevşehir’den ve bu ülkeden nice müdür, amir, vali, bürokrat, milletvekili, politikacı geçti; binlercesinin adını kimse hatırlamaz ama Mustafa Güzelgöz ve eşeğinin heykeli var

alıntı