Arzum Kaldı - Suvermez Türküsü Ve Hikayesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-16-2012

Emirdağ yöresinin Suvermez köyünde çok iyi türkü çığıran bir aşığımızı yıllar önce kaybetmiştik

Bu kabına sığmayan aşığın adı Kamil Karanfil'dir

Aşık Kamil gençliğin verdiği aşk ateşiyle bir kıza tutuluyor

Kız da onu deliler gibi sevmektedir

Ne yazık ki ailesinin taassubu nedeniyle sevgilisiyle bir türlü buluşup konuşamamaktadır

Aşk ateşiyle yanıp tutuşan Aşık Kamil kıza çok türküler yakıyor

Sevgilisiyle buluşabilmenin son çaresi olarak aracı bir kadını kıza gönderen Aşık Kamil bir gece buluşma sözünü almayı başarır

Kızın verdiği söz üzerine belirlenen yerde saatlerce bekler; sabrı tükenmektedir

Gecenin geç saatinde ay da doğmuştur

Her taraf ayın ışığı ile apaydınlık olmuştur

Sevgilisinin gelmemesi içini kurt gibi kemirmektedir

Sonunda oradan ayrılarak doğruca sevdiği kızın evlerine gitmeye karar verir

Ay aydınlığı nedeniyle etrafa görünmemeye çalışarak kızın evlerine kadar geldiğinde bir de ne görsün sevgilisi döşeğinde mışıl mışıl uyumakta

Bu duruma çok canı sıkılan Aşık Kamil bir gece ay aydınlığında bu türküyü yanık sesiyle çığırıvermiş

Arzum kaldı salınarak gidende
Saldığın yadigar saklıdır bende
Merhamet denilen yok mudur sende

Merhametsiz yare çattı yollar
Sevdana yandı açılan kollar

Yarim su yolunda gözüme battı
Yüreğime damla damla kan aktı
Tomurcuk memeler burnuma koktu

Tomurcuk memeni alsam elime
Ondan sonra ben kailim ölüme

Ay doğdu ışıdı beklemem gayrı
Söylerim sırrımı saklamam gayrı
Ayrılırım senden kız dini ayrı

Dini ayrı güzelin derdine yandım
Beni hep gönülden seviyor sandım

Pek erken yatmazsın sevdiğim güzel
Yarin deli gibi sokakta gezer
Kız senin ateşin sinemi ezer

Yandım ateşine sıdkı bütünüm
Kül oldum yoluna çıkmaz tütünüm

Baktım nazlı yarim uyumuş yere
Vurup pencereyi kırasım geldi
Atlayıp delikten girip içeri
Soyunup koynuna giresim geldi

Merhametsiz yare çattı yollar
Sevdana yandı açılan kollar

07-16-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Arzum Kaldı - Suvermez Türküsü Ve Hikayesi Emirdağ yöresinin Suvermez köyünde çok iyi türkü çığıran bir aşığımızı yıllar önce kaybetmiştik Bu kabına sığmayan aşığın adı Kamil Karanfil'dir Aşık Kamil gençliğin verdiği aşk ateşiyle bir kıza tutuluyor Kız da onu deliler gibi sevmektedir Ne yazık ki ailesinin taassubu nedeniyle sevgilisiyle bir türlü buluşup konuşamamaktadır Aşk ateşiyle yanıp tutuşan Aşık Kamil kıza çok türküler yakıyor Sevgilisiyle buluşabilmenin son çaresi olarak aracı bir kadını kıza gönderen Aşık Kamil bir gece buluşma sözünü almayı başarır Kızın verdiği söz üzerine belirlenen yerde saatlerce bekler; sabrı tükenmektedir Gecenin geç saatinde ay da doğmuştur Her taraf ayın ışığı ile apaydınlık olmuştur Sevgilisinin gelmemesi içini kurt gibi kemirmektedir Sonunda oradan ayrılarak doğruca sevdiği kızın evlerine gitmeye karar verir Ay aydınlığı nedeniyle etrafa görünmemeye çalışarak kızın evlerine kadar geldiğinde bir de ne görsün sevgilisi döşeğinde mışıl mışıl uyumakta Bu duruma çok canı sıkılan Aşık Kamil bir gece ay aydınlığında bu türküyü yanık sesiyle çığırıvermiş Arzum kaldı salınarak gidende Saldığın yadigar saklıdır bende Merhamet denilen yok mudur sende Merhametsiz yare çattı yollar Sevdana yandı açılan kollar Yarim su yolunda gözüme battı Yüreğime damla damla kan aktı Tomurcuk memeler burnuma koktu Tomurcuk memeni alsam elime Ondan sonra ben kailim ölüme Ay doğdu ışıdı beklemem gayrı Söylerim sırrımı saklamam gayrı Ayrılırım senden kız dini ayrı Dini ayrı güzelin derdine yandım Beni hep gönülden seviyor sandım Pek erken yatmazsın sevdiğim güzel Yarin deli gibi sokakta gezer Kız senin ateşin sinemi ezer Yandım ateşine sıdkı bütünüm Kül oldum yoluna çıkmaz tütünüm Baktım nazlı yarim uyumuş yere Vurup pencereyi kırasım geldi Atlayıp delikten girip içeri Soyunup koynuna giresim geldi Merhametsiz yare çattı yollar Sevdana yandı açılan kollar