Ankarada Yedim Taze Meyvayı

Ankara’da Yedim Taze Meyvayı
Boşa çiğnemişim Yalan Dünyayı
Keskin’den De Sildirmeyin Künyeyi
Söyleyin Anama Anam Ağlasın
Anamdan Başkası Yalan Ağlasın

Trene Bindim De Tren Salladı
Zalım Doktur Ciğerime Elledi
İy -Olursun Dedi Geri Yolladı
Söyleyin Anama Anam Ağlasın
Anamdan Başkası Yalan Ağlasın

Ankara’yla Şu Keskin’in Arası
Arasına Kara Duman Durası
çok Dokturlar Gezdim, Yokmuş çaresi
Söyleyin Anama Anam Ağlasın
Babamın Oğlu Var Beni Neylesin

Mezarım Başında Kuşlar Ötüşür
Benzim İçtim, Ciğerlerim Tutuşur
Ağlama Hatice, Sefer Yetişir
Söyleyin Anneme çalsın Nennimi
Kim Alırsa Alsın Nazlı Gelini

Binmiş Taksiye De Sefer Geliyor
Annesinin De Ciğerini Deliyor
Gelin Hatice’ni De Eller Alıyor
Söyleyin Anneme Annem Ağlasın
Gelin Hatice’yi De Kimler Eğlesin

Mezerimi Derin Eşin Dar Olsun
Edirafı Lale, Sümbül, Bağ Olsun
Ben Ölüyom Ahbaplarım Sağolsun
Söylen Kardeşima çalsın Sazımı
Kadir Mevlam Böyle Yazmış Yazımı

Hikayesi

Anakara'nın keskin ilçesinin cin ali köyünde 1924 yılında Sefer adında bir erkek çocuk doğar İlkokulu köyünde okuyan Sefer 15 yaşından sonra ailesinin tüm rençberlik işlerine yardım eder yürütür Güçlüdür kuvvetlidir Sefer Köyde herkes tarafından sevilir 20 yaşına gelince de Seyfli köyünden Hatice yi istetir Söz kesilir düğün olur evlenirler

Aradan üç ay geçince Sefer ince hastalık denilen vereme tutulur Doktorlar bir çare bulamazlar Taa Ankara lara götürülür ve 20 Haziran 1944 te garip Sefer ölür