Emir Dağı...

Emir dağları, Afyonkarahisar İl sınırlarının doğu-kuzeydoğusunda ve Emirdağ ilçesi ile Eber Gölü arasında konumlanır Emir Dağları’nın yükseltisi genelde kuzeyden güneye gittikçe artar Kuzeyde Hodulbaba Tepesi 1547 metre, Emirdede Tepesi 2064 metredir ve daha güneyde Başyurt Tepesi 2281 metre yükseltisi ile dağın en yüksek zirvesini oluşturur

İsim kökeni

1116 yılında Bizanslılarla Selçuklular arasında cereyan eden Bolybotum (Bolvadin) Savaşı'nda, Büyük Selçuklu Devleti Sultanı Müizzeddin Melikşah ordusunu güneydeki dağın yamacına, Emir Mengücek ise ordusunu kuzeydeki dağın yamacına yerleştirmiş, işte bu durum üzerine sultanın çekildiği dağa Sultan dağı, Emir Mengücek'in çekildiği dağa da Emir dağı adı verilmiştir Anadolu Selçuklu Sultanı I Rükneddin Mesud bu mücadelelerden sonra zamanını bu yerlerin iskânına ayırmıştır (1147-1157)

Coğrafya

Emir Dağları, kaynağını kendisinden alan ve kuzeye doğru akarak Sakarya Nehri’ne birleşen dereler tarafından derince yarılmıştır Üzerinde çok sayıda geçici derelerin oluşturduğu "V" biçimli çentik vadiler vardır Emir Dağları’nın doğusunda basık görünümleri ile dikkati çeken ve il sınırlarının üzerinden geçtiği Kızılçal Dağı 1601 metre ve bu dağın güneyinde yer alan Kasım Dağı 1587 metredir

Kasım Dağı, Akşehir Gölü’nün kuzeyinde ve kabaca uzantısı kuzeybatı-güneydoğu doğrultulu olup, kuzeybatıda iki önemli tepesi bulunmaktadır Bunlar Karabay Tepesi (1473 m) ve Köhnebaba Tepesi (1425 m) dir Yörenin en belirgin Emir dağları, eteklerindeki Emirdağ ilçesinin, Bolvadin ve Sultandağı arasındaki sınırı belirler

İklim

Bölge, kışın son derece soğuk yarı kurak Akdeniz iklim kuşağındadır ve yıllık ortalama sıcaklığı 11,4 °C'dir Ayrıca bu bölge, ikinci Doğu Akdeniz yağış kuşağındadır, yıllık yağış ortalaması 394 mm'dir

Bitki örtüsü

Emirdağ dağları bitki coğrafyası daha çok Sultan Dağları Doğanhisar bölgesine benzer, bu bölgeler birbirine çok yakın konumlanır, çünkü her ikiside İran-Turan ve Akdeniz bitey coğrafyası (nebat coğrafyası) bölgeleri arasındaki geçiş bölgesinde bulunmaktadır

Emirdağ dağları, ormanı Quercus vulcanica [Boiss & Heldr ex] Kotschy gibi yaprak döken ve Cedrus libani gibi yaprak dökmeyen ağaçlardan oluşmaktadır, bölgede endemik olan ve Quercus infectoria Olivier subsp boissieri (Reut) OSchwarz ve Quercus cerris L var cerris, Prunus domestica L, Rosa canina L, Crataegus monogyna Jacq subsp monogyna, Crataegus orientalis Pall ex MBieb var

orientalis, Juglans regia L ve Berberis crataegina DC gibi türler çalı (funda) ve ağaç biçiminde serpilidir Chamaecytisus hirsutus (L) Link, Verbascum stachydifolium Boiss & Heldr, Verbascum lasianthum Boiss ex Benth, Astragalus prusianus Boiss ve Astragalus angustifolius Lam bozkırları oluşturan bitkilerdir

Emirdağ dağlarının kuzeyi ve Sultan Dağları Doğanhisar bölgesinde, Asteraceae, Fabaceae, Lamiaceae, Poaceae, Brassicaceae, Caryophyllaceae, Liliaceae, Apiaceae ve Scrophulariaceae gibi on büyük bitki ailesi yaygındır Avrupa-Sibirya bitki örtüsü bu alanda nispeten daha az yaygındır Dandin, Kuzkuyu ve Kayısısalığı dereleri alanında, Salix alba L bitki kümeleri doğal olarak görülür