Bir Salkım Üzüm

Avrupa hiristiyanlari, Papa'nin kiskirtmasi ile bir araya gelip Osmanli topraklarina saldirmaya tesebbüs edince, yeryüzünün sultâni Kanunî Sultan Süleyman Han, ordusu ile sefere çikti

Târihlere san veren ordu agir agir ilerliyor, hedefine bir an önce ulasmak için gayret sarf ediyordu Havalar da iyice isinmisti
Bir Hiristiyan beldesinden geçerken, yolun dar olmasi sebebiyle, askerlerden kimisi üzüm baglarindan yürümek mecburiyetinde kaldi Olgunlasan üzümler susuzluktan dudagi çatlamis askerlere; "Al beni, ye beni" dercesine duruyordu

Askerlerden biri dayanamayip, sahibinin haberi olmadan bir salkim üzüm kopardi Yerine de bir keseye koydugu parayi bagladi Üzümü de yedi Çok geçmeden mola verildi
Ordunun arkasindan, kanter içinde hiristiyan bir köylünün geldigi görüldü Köylüyü komutana götürdüler Çok heyecanli olan köylü, komutanin eline mi, ayagina mi kapanacagini bilemedi

Bir asker, kendi bagindan kopardigi üzümün yerine para birakmisti Baginda baska bir zarar yoktu Böyle bir askere ve komutanina, elbette tesekkür etmeliydi Ama komutan bu habere hiç sevinmedi Bir askerinin baskasinin malini izinsiz almasini bir türlü kabul edemiyordu Tellâllar çagirtilip, o asker bulundu Bu arada Sultan da hâdiseyi ögrenmisti

Hemen o askerin ordudan atilmasini emretti ve; "Kursaginda haram lokma bulunan bir askerin bulundugu ordu ile zafer ve nusret müyesser olmaz" demekten kendini alamadi

Hiristiyan köylü, üzümü alan askeri taltif ettirmek için geldigini, hâlbuki isin tersine döndügünü arz edince, komutan; "Eger o asker parayi baglamamis olsaydi, bu ordunun adi zâlimler ordusu olurdu Iste o zaman, kellesi de giderdi Parayi asmaya baglamakla kellesini kurtardi Ama sahibinden izinsiz mal almakla da, seferden men cezasina çarptirildi" dedi ve kahraman ordu yoluna devam etti