Bab'aziz / Ruhunu Tefekkür Eden Prens

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-16-2012

" ÖLÜM nasıl olur da başlangıcı olmayan bir şeyin sonu olur? "

IMDB : 7

1

yıl : 2005
yönetmen : Nacer Khemir
senarist : Tonino Guerra, Nacer Khemir
oyuncular : Parviz Shahinkhou, Maryam Hamid and Hossein Panahi

"film, adını ak sakallı dervişten alıyor

bab'aziz ve yanındaki küçük kız ishtar ile çıkılan yolda, biz de eşlikçi olarak başlıyoruz hikayeye

film, yolda karşılarına çıkan insanların ve kendi öykülerinin bütünü

farklı öyküleri olan insanların, sufilerin otuz yılda bir yapılan toplanmalarına giderken kendi öykülerini anlatmaları ile ilerliyor

anlatılan öyküler, birbirinden kopukluk göstermeden, görüntüden eksilmeyen çölün kum taneleri gibi birleşerek filmi yapıyorlar

çölün kendisi gibi film

minik taneler gibi hikayeler ama hepsi bir arada o muhteşem çölün kendisi

zaten filmin başında da demiyor mu, "dünyadaki insan sayısı kadar tanrıya giden yol vardır" diye

işte o yolların nasıl ortak olduğunu gösteriyor film

her biri farklı bir amaç ile yola çıkanların o yolda nasıl değiştikleri anlatılıyor

filmin kendisi zaten bir yol öyküsü olması ile, hayatı bir yolculuk olarak gören ve kişinin dünyaya ve nefsine karşı ilerlemesini yol metaforu ile özdeşleştiren tasavvuf ile örtüşüyor

oyunculuk sırıtmıyor ki zaten kendinizi bab'aziz'in elini tutup ona yol gösterirken hissediyorsunuz izlerken

anlatığı öyküyü dinlerken çöl gecesinin soğuğu vuruyor sırtınıza, yürüken ayaklarınızda kumun sıcaklığı

küçük kız ishtar'dan dervişlere kadar herkes kendisi gibi

zaten olduğu o gibi filmde

armand amar'ın üstlendiği film müzikleri tamamı ile mükemmel

hele ki salar aghili'nin söylediği bir poem of the butterflies var ki defalarca dinletmekte kendini

meryem suresi ile açılmakta film ve müzik ile okunan sure nasıl bir yola girdiğini göstermekte izleyiciye

filmin hiçbir sahnesinde eksik değil müzik

bab'aziz ve ishtar'ın rast geldiği hemen hemen her derviş müzikle iştigalde ki ya bir şeyler çalmakta ya söylemekte

yolda rastladıkları zahid'e "herkes kendisine verilen ile aramalı

senin sesin var, sesin ile ara" demekte bab'aziz ki müziğin etkisine iyi bir gönderme bu

dialoglar ise tamamı ile bildiğimiz, yakın olduğumuz bir kültürün ürünü

mevlanayunus emre konuşuyormuş gibi geliyor bab'aziz konuştukça

"

07-16-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bab'aziz / Ruhunu Tefekkür Eden Prens *" ÖLÜM nasıl olur da başlangıcı olmayan bir şeyin sonu olur? "* IMDB : 71 yıl : 2005 yönetmen : Nacer Khemir senarist : Tonino Guerra, Nacer Khemir oyuncular : Parviz Shahinkhou, Maryam Hamid and Hossein Panahi "film, adını ak sakallı dervişten alıyor bab'aziz ve yanındaki küçük kız ishtar ile çıkılan yolda, biz de eşlikçi olarak başlıyoruz hikayeye film, yolda karşılarına çıkan insanların ve kendi öykülerinin bütünü farklı öyküleri olan insanların, sufilerin otuz yılda bir yapılan toplanmalarına giderken kendi öykülerini anlatmaları ile ilerliyor anlatılan öyküler, birbirinden kopukluk göstermeden, görüntüden eksilmeyen çölün kum taneleri gibi birleşerek filmi yapıyorlar çölün kendisi gibi film minik taneler gibi hikayeler ama hepsi bir arada o muhteşem çölün kendisi zaten filmin başında da demiyor mu, "dünyadaki insan sayısı kadar tanrıya giden yol vardır" diye işte o yolların nasıl ortak olduğunu gösteriyor film her biri farklı bir amaç ile yola çıkanların o yolda nasıl değiştikleri anlatılıyor filmin kendisi zaten bir yol öyküsü olması ile, hayatı bir yolculuk olarak gören ve kişinin dünyaya ve nefsine karşı ilerlemesini yol metaforu ile özdeşleştiren tasavvuf ile örtüşüyor oyunculuk sırıtmıyor ki zaten kendinizi bab'aziz'in elini tutup ona yol gösterirken hissediyorsunuz izlerken anlatığı öyküyü dinlerken çöl gecesinin soğuğu vuruyor sırtınıza, yürüken ayaklarınızda kumun sıcaklığı küçük kız ishtar'dan dervişlere kadar herkes kendisi gibi zaten olduğu o gibi filmde armand amar'ın üstlendiği film müzikleri tamamı ile mükemmel hele ki salar aghili'nin söylediği bir poem of the butterflies var ki defalarca dinletmekte kendini meryem suresi ile açılmakta film ve müzik ile okunan sure nasıl bir yola girdiğini göstermekte izleyiciye filmin hiçbir sahnesinde eksik değil müzik bab'aziz ve ishtar'ın rast geldiği hemen hemen her derviş müzikle iştigalde ki ya bir şeyler çalmakta ya söylemekte yolda rastladıkları zahid'e "herkes kendisine verilen ile aramalı senin sesin var, sesin ile ara" demekte bab'aziz ki müziğin etkisine iyi bir gönderme bu dialoglar ise tamamı ile bildiğimiz, yakın olduğumuz bir kültürün ürünü mevlanayunus emre konuşuyormuş gibi geliyor bab'aziz konuştukça "