Bir Tiyatro Öğrencisi İçin Kendim Yazdım :)

Tiyatro okuyan sevdiğim bir dostuma ödev vermişler:

Son saatleri gelmiş idam mahkumu genç ve güzel bir kadın, bir hücre, bir kuş

Benden rica etti, buna tek kişilik oyun kurgulamamı, yani yazmamı Ben de yazdım bakalım beğenecek misiniz eleştirirken çok da acımasız olmayın çünkü ben drama ya da tiyatro yazarı değilim sadece gazeteci yazarım



Son günlerimi yaşıyorum Kalem kırılalı çok oldu Artık infazım için gardiyanımı bekliyorum Asacaklar beni Bugün, güvercinim de gelmedi, oysa hergün düzenli olarak demir parmaklı pencereme konup dakikalarca sohbet ediyordu benimle Sadece bir masa ve iki sandalyenin olduğu, beton duvarlı ve kilitli demir bir kapının ardında ki tek renkti o Kelebek koydum ben adını Özgürlüğün güzelliğin naifliğin simgesi kelebek Anladı mı acaba infaz zamanının geldiğini Kesin anladı ondan gelmedi bugün Peki onunla vedalaşmadan nasıl gideceğim ben



Serap 30 yaşında, çok güzel bir genç kadındı Halkla İlişkiler mesleğine gönül vermiş, kısa sürede kariyer basamaklarını tek tek tırmanmıştı Mesleğine duyduğu aşkla, kalbini sevgiye kapatmış, kendini işe vermişti Atilla ne zaman onun aklını çelmiş, nikah dairesine nasıl götürmüştü onu, hiç anlamamıştı Atilla 55 yaşında, kendinden 25 yaş büyük, zengin bir işadamıydı


Hiç hatırlamıyorum ki nasıl karar verdim evlenmeye Sığınacak bir liman olarak görmüştüm onu, o dönemde Çok kibardı, iyi bir işi, parası vardı Geleceğimi garanti altına almaya söz vermişti Zaten kalbimi aşka kapayalı çok olmuştu Onur'dan arta kalan hasarlı kalbimi onarmak için Atilla'dan iyisini mi bulacaktım ki Aaaaaaa geldi, kelebeğim geldi Biliyor musun bugün seninle vedalaşmak zorundayım, zaman birkaç saat sonra doluyor Heeeyyy üzülüyor musun yoksa, hayır üzülme, sakın üzülme ben üzgün değilim çünkü, hatta içimde tarifi zor bir mutluluk var



Nasıl da mutluydu evliliğinin ilk yıllarında Serap Atilla bir dediğini iki etmiyor, el üstünde tutuyordu sevgili eşini 2 yılda dünyanın hemen her yerine götürmüştü onu Çok mutluydu Serap İyi bir işi, iyi bir eşi, cemiyet hayatında saygın bir yeri vardı Taaa ki o güne kadar Murat'a rastladığı nisan ayına kadar Kalbi böyle çarpmayalı o kadar uzun zaman olmuştu ki, şaşırmıştı Serap hissettiği bu çarpıntılara Firmasının PİAR işlerini vermek istemişti Serap'a Yakışıklıydı, Serap'la aynı yaşlardaydı Serseri ruhu, gözlerinden yansıyordu Ayrılırken elini uzun uzun sıkmıştı Serap'ın


Mutluydum ama hep bir yanım eksikti O yanımı doldurmaya gelmişti Murat Karşı koyamadım İlk günden esiri oldum onun o serseri bakışlarınaŞimdi düşünüyorum da, pişman mıyım? Hayır değilim, herşeye rağmen değilim Biliyor musun kelebek, kimseyi mutsuz etmemek için intihar etmek istedim, defalarca denedim, ama olmadı yapamadım Hayata tutsak oldum, tıpkı bu hapishaneye tutsak olduğum gibi Bir türlü beceremedim ölmeyi Ama bak şimdi başkaları yapacak bunu, bu sefer ümitliyim sonuçtan



Önceleri karşı koymuştu Serap Atilla'ya bunu yapamazdı, böyle bir şeyi hak edecek en son insandı Ama Murat çok üzerine gelmişti O çok sevdiği papatyalarla karşısına dikildiği o gün, tüm direnci kırılmıştı Serap'ın Hasarlı kalbi yeniden heyecanla çarpmaya başlamıştı Evet, AŞK'tı işte bu ve Serap bu duyguyu tüm benliğinle hissetmeyeli çok olmuştu Teslim olmuştu aşka ve Murat'a


Biliyor musun kelebeğim, çok sevdim ben Murat'ı Hiç ama hiç pişman değilim Çünkü aşkın adı Murat'tı ve aşk pişmanlık değildir O birkaç ay hem inanılmaz mutlu, hem de inanılmaz mutsuzdum Bir yanda aşkım sevdam, bir yanda arkadaşım dostum hayat arkadaşım Yüreğim bir yandan vicdan azabıyla burkulurken, bir yandan da aşkla çarpıyordu Yaşadığım hiç bir şeyden pişman değilim kelebeğim Biliyor musun bir tek senden ayrılacağım için üzgünüm



Aşka susamış kalbi karşı koyamamıştı bu aşka Ama bu aşk onu kısa sürede bir çıkmaza sürüklemişti Bir yanda Atilla ve güvenli hayatı, diğer yanda Murat ve aşkı Murat çok üzerine gelmeye başlamıştı ''Ya o ya ben'' diye Günlerce haftalarca bu düğümü çözebilmek için çabalamıştı Ama nafile Keşke o son gün, Murat'ın o çözüm önerisini kabul etmeseydi Keşke ölüm üzerine mutluluk kurmayı kabul etmeseydi


Öldürdüm hayat arkadaşımı kelebek Acımadım bile Aşkımın ruhumun verdiği zehiri o son akşam yemeğine koyarken bir saniye bile düşünmedim Son nefesini verirken yardım dileyen bakışlarını da görmedim, görmek istemedim Aşk gerçekten de kör ediyormuş gözleri bunu öğrendim, hem de bir daha açılmamacasına kör Evet, canına kıydım işte Murat mı? Bilmem yok, İstanbul'a gitmiş dediler Mahkemeye bile gelmedi Olsun be kelebek, varsın gelmesin AŞK'tı o Çok az kaldı, çoook Filmlerde izlerdim hep idam mahkumlarına son dilekleri hep sorulurdu, bana daha sormadılar Benim tek bir dileğim var, beni yalnız bırakma kelebeğim Şu son 8 aydır hayatımın rengi oldun, bir tek seni geride bırakacağım için içim burkuluyor Ne olur bugün hemen uçup gitme olur mu, ben gidene kadar burda kal, son dileğim bu benim



gua