Böyle Buyurdu Zerdüşt -Friedrich Nietzsche

Yalnızlığa çekilmek mi istersin, kardeşim? Kendine varan yolu aramak mı istersin? Biraz daha oyalan da dinle beni “Arayan kendisi kolayca kaybolabilir Her türlü yalnızlık suçtur” Böyle der sürü ve uzun zaman sen sürüdendin Sürünün sesi daha yansıyacak sende ve sen desen: “Benim ortak vicdanım yok artık sizinle” bir şikayet ve ızdırap olacak bu
Bakın, aynı vicdan doğurdu bu ızdırabı ve son parıltısı o vicdanın senin kederinde yanıyor hala Ama sen kederinin yolunu, yani kendine varan yolu mu yürümek istersin? Öyleyse göster bana buna hakkın ve kudretin olduğunu!Yeni bir kudret, yeni bir hak mısın sen? Bir ilk hareket misin? Kendi kendine dönen bir çark mısın? Yıldızları da zorlayabilir misin sen kendi etrafında dönmeye’? Ah! Öyle çok ki yücelikler için hırs! Öyle çok ki çırpınışları muhterislerin! Açgözlünün ve muhterisin biri olmadığını göster bana! Ah! Körükten fazla bir iş görmeyen büyük düşünceler öyle çok ki: körüklerler ve daha da boşaltırlar Özgür mü diyorsun kendine? Egemen düşünceni işitmek isterdim ben senin, bir boyunduruktan kurtulduğunu değil Boyunduruktan kurtulmaya layık biri misin sen? Köleliklerini atarken, niceleri, son değerlerini de attılarNe’den özgür? Zerdüşt’e ne bundan? Açıkça ama gözlerin söylesin bana: Ne’ye özgür?Kendi kötün ile iyini edinebilir misin sen kendine ve bir yasa olarak kendi iradeni asabilir misin kendi üstüne? Kendi kendinin yargıcı olabilir misin ve kendi yasanın intikamcısı? Korkunç, kendi yasasının yargıcı ve intikamcısı ile yalnız kalmak Bir yıldız böyle fırlatılır işte ıssız uzaya ve yalnızlığın buzlu soluğuna Bugün muzdaripsin henüz kalabalıktan, ey tek adam Ama bir gün yalnızlık seni bezdirecek, iraden eğilecek bir gün ve cesaretin kırılacak Haykıracaksın bir gün: “ben yalnızım!”Bir gün yüksekliğini görmeyeceksin artık, alçaklığını ise pek yakından göreceksin; kendi yüceliğin korkutacak seni bir hayalet gibi Haykıracaksın bir gün: “Her şey sahte!”Yalnızı öldürmek isteyen duygular vardır; başaramazlarsa eğer, kendileri ölmeliler! Ama buna senin yeter mi gücün; katil olmaya?Kardeşim, “hor görme” kelimesinin ne olduğunu bilir misin? ve adaletinin, seni hor görenlere karşı adil olmanın azabını? Başka türlü düşünmeleri için hakkında, nicelerini zorlarsın; bunu pahalıya mal ederler sana Onlara yaklaştın, ama geçip gittin yanlarından: bunun için seni affetmezler hiçbir zaman Sen onların ötesine geçersin: fakat sen yükseldikçe, daha küçük görür seni hasedin gözü En çok ama uçandan nefret edilir“Nasıl adil olabilirsiniz bana karşı!” demelisin sen, “Adaletsizliğinizi ben nasibim olarak seçtim kendime” Yalnıza onlar haksızlık edip çamur atarlar: ama kardeşim, bir yıldız olmak istersen, buna karşın ışılda sen onlara! Ve iyilerle adillerden sakın! Kendi erdemlerini yaratanları severek çarmıha gererler onlar, nefret ederler yalnızdan Kutsal basitlikten de sakın! Basit olmayan her şey kutsuzdur onca; ateşle oynamayı da sever, odun yığınının ve bağlanılan kazığın ateşi ileRastladığına pek çabuk el uzatır yalnız kişi Bir çoklarına elini değil, pençeni vermelisin ancak; ve pençenin dilerim tırnakları olsun Ama rastlayabileceğin en yaman düşman kendin olacaksın daima; mağaralarda ve ormanlarda sen pusu kurarsın kendine Ey yalnız kişi, kendine varan yolda yürürsün sen! ve kendi önünden geçer yolun senin ve yedi iblisin önünden! Sen kendine karşı inkarcı, büyücü ve falcı, deli ve kuşkucu, uğursuz ve alçak olmalısın Kendi alevinle yakmaya hazır olmalısın kendini: önce kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki?Ey yalnız kişi, yaratıcının yolunda yürürsün sen: Bir tanrı yaratacaksın kendine o yedi iblisinden!Ey yalnız kişi, aşığın yolundan yürürsün sen: kendini seversin sen ve bu yüzden hoş görürsün kendini, ancak aşıkların hor görmesi gibi Sevdiğini hor görmek zorunda kalmamış kişi ne bilir ki sevmeyi!Sevginle git yalnızlığına kardeşim, yaratmanla git; ve ancak daha sonra adalet topallar senin ardındanGözyaşlarımla benim, git yalnızlığına kardeşim, kendinden öte yaratmak isteyeni severim ben ve yok olanı böylece…