Karamsar İki Şiir!

KARAMSAR
Duvarlar bir ejderha sanki ,üzerime geliyor
Daraliyor odam git gide nefesim tükeniyor
Bir koyu yalnizlik kokusu sariyor yatagimi
Ellerim üsüyor,tenim üsüyorkalbim üsüyor

Açip penceremi baksam diyorum sokaga
Bir agaç ,Bir bina önümü kesiyor
Çirpiniyorum bu karanliklarda
Ne kimseler duyuyor sesimi,ne görüyor

Içimde yazamadigim,yasayamadigim asklarim
Bir siir misali aklimda dolasiyor
Korkuyorum her mevsim böyle çaresiz kalbim
Bir solgun yaprak gibi savruluyor

Aglamak bir çocuktan farksiz ,tesellisiz gözyaslarim
Perdeler dünyaya kapanmis rengarenk hayallerle sakli
Yasamak denen direnis metanetsiz kaldi
Agla gözlerim agla sevgi duvarlarin ardinda kaldi

Ertugrul Bayam




Karamsar


kardeşim yaşamaksa ölüm dediğin
bu ıssız hayat al senin olsun
celladı olduysam masum sevginin
asil gözlü yokluk içime dolsun

bir yudum aşk kalsa da gönül tasında
tüm renkler solsa da ölüm yasında
çığlıklar da olsa düş molasında
en gerçek varlık sessizlik olsun

bilinmezler boğar benliği her an
günler güne bölünmez ve durur zaman
is yüklü karanlıksa karşımda duran
kirlenmiş ışıklar gönlümde solsun

kardeşim sen de git yalnızlık bir hediye
gözlerim ıslaksa da dönme sakın geriye
ayrılırken sorarsan son isteğin ne diye
yalnızlar mezarlığında bir yerim olsun

oyyy içim karardı ya teşekkürler

özellikler ikinci şiir çok güzeldi diğeride en az onun kadar güzeldi:))yine sessiliği anlatıyor:))Bu iki harika şiir için teşekkür ederim sevgili bbk:))

sizin şiirleriniz kadar güzel olmasada idare eder:)
ben teşekür ederim sayın suskun:)

bir yudum aşk kalsa da gönül tasında
tüm renkler solsa da ölüm yasında
çığlıklar da olsa düş molasında
en gerçek varlık sessizlik olsun


emeğine sağlık gerçekten güzellerdi

ben teşekkür ederim gülgüzeli bu şiirleri yaşayarak okumak hepimizden uzak olsun:)