Bir Yalan Oyunu Bitti (Mükemmel)

Bütün perdelerini çektim hüzünlerin,
Çekirdeği içinde kırılmış küçük meyve tanecikleri gibiydi yüreğim
Aynı hüzün filmlerini tekrar tekrar izlemekti bu aşk
Bir elveda diyemeden biterdi,
Hep aynı yaşanırdı yeniden başlangıçlar
Oysa ben bilirdim, yenilerimiz hep eskiydi bizim
Kırık kırık parçalara bölerdim yüreğimi,
Acırdı, bu acılar hep aynı acılardandı
Tadı aynı, sızısı aynıydı


Şevkatten yoksun yüzdüm kırmızı nehirde
En sevdiğim rengin adını koydum çehresine,
Oysa karanlığını görüyordum,
Siyahını kırmızıya çalıyordum,
Yalan oyunu içinde kandırılıyordum
Seviyorum sözcükleri suda kayboluyordu,
Onun seviyorumları yüzmeyi beceremiyordu

Elleri ellerimdeyken boştu parmaklarımın arası,
Yalan renkleri hissetmiyordum


Şimdi kim çehremin çizgilerini ezberleyebilir,
Kim dokunabilir duduklarımın peteğine,
Kim girebilir izinsiz duvarlarıma KİM
Kim böyle hoyratça savurabilir gülüşlerimi,
Çevirebilir gözlerimi karanlıklara
Kim tutabilir ellerimin rüyalarını,
Kim akışkanlı şevkatlerini dokundurur tenime


Bir yalan oyunu bitti
Uzaklara yolcukta yüreğim,
Dönüşü yok biletimi kestim
Elveda

Alıntıdır