Atatürk Kurtuluş Savaşinda

ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA

VI

Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı

Selâm durdu kayığı, çaparı, takası

Selâm durdu tayfası


Bir duman tüterdi bu geminin bacasından bir duman

Duman değildi bu!

Memleketin uçup giden kaygılarıydı


Samsun limanına bu gemiden atılan

Demir değil!

Sarılan anayurda

Kemal Paşa'nın kollarıydı


Sel3am vererek Anadolu çocuklarına

Çıkarken yüce komutan

Karadeniz'in halini görmeliydi


Kalkıp ayağa ardısıra baktı dalgalar

Kaltı tayfalar,

İzin verseydi Kemal Paşa

Ardından gürleyip giderlerdi

Erzurum'a kadar


VII

Bir selâm gibi gitti Erzurum'a,

Bin selâm gibi geldi Sivas'a Erzurum'dan

Dağlar alçaldı yol vermeğe,

Temizlendi ılkımından karından


Analar bacılar yola döküldü

Cephane taşıdı arkasından

Irmaklar suyundan faydalattı

Ağaçlar daldasından


Yer gök inledi bir yol daha

Kurtuluş Savaşı'ndan


XII

Sana borçluyuz tâ derinden!

Çünkü yurdumuzu sen kurtardın

Hasta, yorgun düşmüştük,

Yaralarımızı iyice sardın


Yiğittin, inanç doluydun, yapıcıydın,

Sanatkârdın, denizler kadar engin;

Kimsenin görmediğini gördü

Sevgiyle bakan gözlerin


Dedin ki: Bu millet, bu büyük millet

Yüzyıllar boyunca geri kalmış;

Bu yurt, bu güzel yurt, bizim yurdumuz

Her yanından yaralar almış


Dedin ki: Bir güzel savaşmalı

Kurmak için yeniden;

Bilgiyle, inançla, coşkunlukla

"Öğün, çalış, güven!"


Sana borçluyuz tâ derinden!

Işığısın bu yurdun

Dilimizi, ulusallımızı öğrettin bize,

Çünkü Cumhuriyetimizi sen kurdun


Hürriyeti sen yaydın içimize,

Halkçıyız dedin halk içinden,

İnançta hür yetiştirdin bizi,

Sana borçluyuz tâ derinden!


Devrimlerle yüceltti, çok yüceltti,

Bu milleti temiz ellerin

Sana borçluyuz tâ derinden

En büyüğü Mustafa Kemal'lerin!


XIII

Davullar zurnalar döğende

Biz seni hatırlarız!


Binip trene gezende

Biz seni hatırlarız!


Önce adını öğrenir çocuklarımız

Eli kalem tutup yazanda


Binler yaşa, yurdumuza hizmeti büyük

Kemal Paşa! Ölümsüz insan! Şanlı Atatürk!


Cahit Külebi