Riyâzü's Sâlihîn'in Namaz Bölümü 42 Numaralı Hadisi

Riyâzü's Sâlihîn'in Namaz Bölümü 42 Numaralı Hadisi



42 Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
"Canımı gücü ve kudretiyle elinde tutan Allah'a yemin ederek söylüyorum, içimden öyle geçiyor ki, odun toplamayı emredeyim, odun yığılsın Sonra namazı emredeyim, ezan okunsun Daha sonra bir adama cemaate imam olmasını emredeyim En sonunda cemaate gelmeyen adamlara gidip onlar içindeyken evlerini yakayım"


Buhârî, Ahkâm 52, Ezân 29; Müslim, Mesâcid 251-254 Ayrıca bk Tirmizî, Salât 48; Nesâî, İmâmet 49


Açıklamalar
Bu hadisin bazı rivayetlerinden öğrendiğimize göre, Resûl-i Ekrem Efendimiz bir namazda bazı kimseleri göremeyince bu sözleri söylediler Bir başka rivayete göre, yatsı namazı, bir diğerinde sabah namazı, bir rivayete göre de cuma namazı hakkında bunu söylemişlerdir Ama her hâlükârda namaz için söyledikleri kesindir Bazı rivayetlerde ise münafıklara en ağır gelen namazların sabah namazıyla yatsı namazı olduğunu belirttikten sonra namaza gelmeyenleri böyle tehdit etmişlerdir Buhârî'nin rivayetinin sonunda şu nebevî beyan da yer alır:
"Canımı gücüyle elinde tutan Allah'a yemin ederim ki, bu cemaatten geri kalanların herhangi biri burada semiz etli bir kemik parçası veya iki tane güzel paça bulacağını aklı kesse hemen yatsıya gelirlerdi" Böylece namaza gelmeyenlerin dünya menfaatini düşündüklerine, âhiret nimetini hesaba katmadıklarına işaret buyurulmakta ve bu kimseler kınanmaktadır
Cemaatle namazı terkedenleri tehdit eden hadisler gerçekten büyük bir yekun tutar Daha önce de işaret edildiği gibi, âlimlerimizden bir kısmı cemaate devam etmenin farz-ı ayın olduğunu söylemişlerdir Hatta İmam Ahmed İbni Hanbel ile İmam Şâfiî'nin de başlangıçta böyle bir görüşünün olduğu bilinmektedir Daha sonra her ikisinin de cemaate devam etmenin farz-ı kifâye olduğunu söyledikleri ifade edilir Yani tek başına namaz kılan bir kimse, cemaati terkettiği için günahkâr olur fakat namazı sahihtir Hanefîlerden Tahâvî de farz-ı kifâye olduğu görüşündedir Onların bu husustaki dayanakları bu hadis ile benzerleridir Çünkü onlara göre sünnet olsaydı, terkedenler yakılmakla tehdit edilmezlerdi Hanefî mezhebinin yaygın görüşü, sünnet-i müekkede olduğu yönündedir İmam Mâlik de bu görüştedir Fakat Hanefî mezhebi imamlarından vâcip olduğunu benimseyenler de vardır Onlara göre sünnet denilmesi, vâcipliği sünnetle sabit olduğu içindir Şayet evini yakma tehdidi gerçekten namazı terkedenlerin cezası olsaydı, onların peşlerini bırakmaz bu cezayı yerine getirirdi Oysa böyle bir durum söz konusu değildir Konuyla ilgili olarak şu hususlara da önemle dikkat çekilir: Cemaate devam zahmetsizce gidip gelmeye gücü yetenlere vâciptir Bu vücûbiyet özürlülerin üzerinden düşer O özürlerin neler olduğuna biraz önce temas etmiştik Bir yerleşim birimindeki halkın tamamının cemaati terketmesine müsaade edilmez Çünkü bu bir isyan ve ibadete karşı tavır almaktır Özürsüz olarak cemaate gitmeyene ta'zir cezası verilir Cemaate hiç gitmeyen kimseye ses çıkarmayan komşularının da günahkâr olacağı görüşü benimsenmiştir Bu, ictimâî sorumluluğun, toplumun birbirini murakabe etmesinin ve sosyal dengeyi sağlamanın, insanlarla iyi ilişkileri devam ettirmenin ve düşmanlıkları önlemenin bir yolu ve tedbiri kabul edilebilir Hadis şerhleri ile fıkıh kitaplarımızda bu konular üzerinde uzunca durulduğunu görürüz



Hadisten Öğrendiklerimiz
1 Bir özrü olmadan cemaate devam etmemek, çok büyük vebali mûciptir 2 Âhiret kazancını dünya menfaatinin önüne geçirmek gerekir
3 Peygamber Efendimiz'in tehdidi bulunan konulardaki emir ve yasaklara riayet etmekte hassas davranmak gerekir
4 Cemaate gitmenin farz-ı ayın, farz-ı kifâye, vâcip ve sünnet-i müekkede olduğu yönünde görüşler vardır Bunların hangisini kabul edersek edelim, cemaatin terkedilmesi câiz değildir
5 Cemaati terketmek, münafıkların âdeti olduğu için mü'minlerin bundan şiddetle sakınması gerekir
6 Cezayı gerektiren bazı hususlarda önce tehdidte bulunulur, eğer sonuç alınırsa cezaya gerek kalmaz
7 Bir hak uğruna aranan kimseyi evinden çıkarmak için her çareye başvurulur