Hamza İbn Abdulmuttalib (R.A)(Hz. Hamza)

Hz Peygamber'in amcası, Şehidlerin efendisi
Künyesi; Ebn Ya'la veya Ebû Ammâre; Lakabı; Esedullah (Allah'ın Aslanı)dır Babası Abdulmuttalib, annesi Hâle'dir
Hz Hamza, Peygamberimizin amcalarının en küçüğüdür Doğumdan bir kaç gün sonra, Peygamberimizi emziren Ebû Lebeb'in câriyesi Süveybe daha önceleri Hz Hamza'yı da emzirmiş olduğundan, Hamza Peygamberimizin süt kardeşi idi
Hz Hamza, orta boylu, güçlü kuvvetli, heybetli, onurlu bir sahabîdir Hz Hamza (ra) iyi bir avcı, keskin nişancı, Kureyş'in en şereflilerindendir Mazlumlara yardım etmeyi seven cesur bir savaşçıydı Av dönüşü evine gitmeden Ka'be'yi tavaf edecek kadar kutsal kabul ettiği değerlere saygılı, karşılaştığı şahıslara selâm verip sohbet etmesini seven mürüvvetli bir insandı Onun gençlik dönemine ait bilgilerimiz yok denecek kadar azdır (İbnu'l-Esîr, İsdit'l-Gâbe, II, 52)
Peygamberimiz yakınlarına İslâm'ı tebliğ etmiş olmasına rağmen, Hz Hamza henüz müslüman olmamıştı Ebû Cehil'in Peygamberimize yaptığı bir hakaret sonucunda müslüman olmuştur Peygamberimiz bir gün Safâ tepesinde iken Ebû Cehil ve arkadaşları onun yanına gelirler Ebû Cehil Peygamberimize hakaret eder Abdullah b Cüdâ'nın câriyesi bu olayı seyredin av dönüşü Kabe'ye uğramayı âdet edinen Hz Hamza'ya anlatır Hz Hamza, eve gitmeden Ebû Cehil'in yanına uğrayarak elindeki yayı Ebû Cehil'in kafasına çalar, başını yaralar ve hakaret eder Bir gün sonra da Allah Rasûlünün yanına giderek (Bi'set'ten iki yol sonra) müslüman olur
Hz Hamza'nın müslüman olması Peygamberimizi çok sevindirmiştir Onun İslâm'a girmesiyle müslümanlar güçlendi Müşrikler rahatsız oldular
Mekke müşrikleri, hicretten sonra da rahat durmadılar Peygamberimizin ve müslümanların Medine'den çıkarılması için Abdullah b Übeyy, Hazreç ve Evs kabilesi müşrikleriyle ilişki kurdular Müslümanların hac yollarını da kapadılar
Müşriklerin gözlerini korkutmak, Şam ticaret yollarını keserek onları sıkıntıya düşürmek gerekiyordu Peygamberimiz bu amaçla Hz Hamza'yı Sifu'l-Bahr'a gönderdi Otuz kişilik bir kuvvetle Hz Hamza belirtilen yere vardı Müşriklerin kervam Sifu'l-Bahra gelmişti Kervanda Ebû Cehil de bulunuyordu Üçyüz kişilik bir kuvvetleri vardı
Hz Hamza, müşriklerle çarpışmak istiyordu Yanında bulunan müslümanlar da aynı duyguyu yaşıyorlardı
Henüz müşrik olan Mecdi b Amr b Cühenî bu iki grubun arasına girdi Hem müslümanlarla hem de müşriklerle görüştü Sonunda iki tarafı çarpışmaktan vazgeçirdi
Bundan Sonra Hz Hamza'yı Bedir savaşında görüyoruz Bedir savaşında Utbe, Vefid, Şeybe meydana çıktılar Çarpışmak için er dilediler Hz Hamza, Şeybe ile çarpıştı Bir hamlede Şeybe'yi öldürdü Daha sonra Utbe'yi ve Tuayma b Adiyy'i öldürdü
Hz Hamza, Bedir savaşında kahramanca savaştı Allah ve Rasûlünün hoşnutluğunu kazandı
Bedir savaşında Hz Hamza (ra)'nın etkinliği ileri boyutlara ulaştı ve müşriklere karşı amansız bir savaş verdi Hârisû't-Temîmî, HzHamza'nın Bedir'deki durumunu anlatan bir rivayetinde şöyle diyor: "Hamza b Apdülmuttalib(ra)'in, Bedir savaşında üzerinde, deve kuşu olan kim" diye sordu "Hamza b Abdulmuttalib" diye cevap verildi O müşrik: "Ne yaptıysa O bize yaptı" diye mırıldandı" (M Yusuf Kandehlevi, Hadislerle müslümanlık, ll, 553)
Hz Hamza, Bedir Savaşını mütekaib Kaynukoğulları gazvesine katıldı
Peygamber Medine'ye geldiğinde Yahudilerle anlaşma yapmıştı Yahudiler, Bedir savaşını müslümanların kazanmasını hazmedemediler
"Siz savaşın ne demek olduğunu bilmeyen adamlarla çarpıştınız" dediler Savaş için fırsat kollamaya başladılar
Kaynuka gazvesi'nin genel sebebi bir kadına karşı yapılan terbiyesizliktir Kadıncağız bazı eşyalarını Kaynuka pazarında sattıktan sonra bir kuyumcuya giriyor Kuyumcu yahudi kadının eteğinin alt kısmını üst kısmına bir dikenle iğneliyor Kadıncağız ayağa kalktığında üzeri açılıyor Utanıyor, sıkılıyor, feryat ediyor, çevresinden yardım istiyor Kadının yardımına koşan müslümanlar Yahudiyi öldürüyor Yahudiler de müslümanın başına üşüşüyorlar ve onu şehid ediyorlar
Öldürülen müslümanın akrabaları Peygamberimizden yardım istiyorlar Bunun üzerine-Peygamberimiz Yahudilerden antlaşmanın yenilenmesini istedi Yahudiler Peygamberimizin bu isteğini reddettiler
Bu olay üzerine Peygamberimiz beyaz sancağım Hz Hamza'nın eline verip Kaynukaoğullarının üzerine gönderdi Kaynukaoğulları Yahudileri bekledikleri yardıma kavuşamayınca teslim olmak zorunda kaldılar
Bedir savaşı'nın acısını unutmayan Kureyşliler yeniden savaş için hazırlığa başladılar Bir yıl önceki kervanın gelirini savaş için harcamaya karar verdiler Savaş için değişik müşrik kabilelerden yardım isteyerek büyük bir kuvvet oluşturdular
Bu kez de Kureyş'in kadınları da katılacaktı Bedir Savaşı'nın bozgunla bitmesi sebebiyle müşrik kadınlar erkeklerini suçluyorlardı Bedir'in matemini tutarak erkekleri savaşa teşvik ediyorlardı
Cübeyr b Mut'i'nin Vahşi adında Habeşli bir kölesi vardı Bu köle harbe (Habeşlilere özgü bir mızrak) atmakta oldukça maharetli idi Hz Hamza, Cübeyr b Mut'im'in amcası Tuayma b Adiyy'i Bedir savaşında öldürmüştü Cübeyr, amcasının acısını unutmamıştı Kölesi Vahşi ile konuştu Hz Hamza'yı öldürmesi şartıyla kendisini serbest bırakacağını bildirdi
Peygamberimiz, Medine'nin içinde kalmayı, savunma savaşı yapmayı düşünüyordu Bedir Savaşı'na katılmayanlar düşmanla yüz yüze gelmek, Medine dışında savaşmak istiyorlardı Peygamberimiz Ashabın bu tavrı karşısında Medine dışında savaşılmasına karar verdi
Hz Hamza'da Medine dışında savaşılmasına taraftardı Hattâ Peygamberimize "sana, kitabı indirmiş olan Allah'a yemine eder, and içerim ki, bu kılıcıma Medine dışında Kureyş müşrikleriyle çarpışmadıkça yemek yemeyeceğim" demişti
Hz Hamza Cuma günü oruçlu idi Cumartesi müşriklerle karşılaştığı zaman da oruçlu bulunuyordu
Peygamberimiz, sabahleyin "Rüyada, meleklerin, Hamza'yı yıkadıklarını gördüm" diye buyurdu Uhut bölgesine varıldı, orduya savaş düzeni verildi Kureyş'in birinci bayraktarı Talha b Ebî Talha, Hz Ali tarafından, ikinci bayraktarı Osman b: Ebî Talha da Hz Hamza tarafından öldürüldü Sancaktarların ölmesi Kureyş'i şaşkına çevirdi Sarsıldılar, sendelediler Halid b Velid'in saldırıları da sonuç vermedi: Müşrikler, kaçışmaya başladılar Hz Hamza Uhud günü "ben Allah'ın Arslanıyım" diyerek kıhç salladı Sâfvân, Hz Hamza'yı savaşırken görüyor, "Ben, bugüne kadar kavmini öldürmeye onun kadar hırslı bir kimse daha görmedim" buyuruyor Uhud savaşında müşriklerin çoğunu Hz Hamza öldürmüştür
Kureyşliler bozguna uğrayıp kaçmaya başlayınca Peygamberimiz tarafından görevlendirilen okçular yerlerini bırakmaya başladılar Birbirlerine "ne duruyorsunuz? Allah, düşmanı bozguna uğrattı Siz de, müşriklerin ordugahına giriniz Kardeşlerinizle birlikte ganimet toplayınız" dediler Diğer bir kısmı bu teklife itiraz ettiler "Siz Rasûlullah'ın: Bizi arkamızdan koruyunuz! Sakın yerinizden ayrılmayınız! Bizim öldürüldüğümüzü görürseniz de yardımımıza koşmayınız! Ganimet topladığımızı görürseniz de, bize katılmayınız! Bizi arkamızdan koruyunuz" buyurduğunu bilmiyor musunuz?" dediler
Okçular, komutanları Abdullah b Cübeyr'i dinlemediler; "ganimetten nasibimizi alacağız" diyerek yerlerini terkettiler Abdullah b Cübeyr'in yanında çok az bir kuvvetin kaldığını gören Halid b Velid bu fırsatı değerlendirmek istedi Kuvvetlerini bir araya topladı, okçuların üzerine yürüdü Abdullah b Cübeyr, kendilerine doğru bir kuvvetin geldiğini görünce arkadaşlarına dağılmamalarını söyledi Müslüman okçular, üzerlerine gelen Kureyş müşriklerini ok yağmuruna tuttular Okları bitinceye kadar kahramanca savaştılar Abdullah b Cübeyr, okları bitince mızrağı ile savaştı daha sonra kılıcını kınından sıyırdı Şehid düşünceye kadar çarpıştı Diğerleri de aynı şekilde savaştılar Kureyş'in süvarileri insanlığa yakışmayan bir davranışla Abdullah b Cübeyr'in karnını deştiler, barsaklarını döktüler
Okçuların yerlerini bırakması, kalan kısmının şehid edilmesiyle müslümanlar gâfil avlandılar Hem arkadan, hem önden kuşatıldılar Müslümanlar şaşkınlıkla birbirlerine kılıç sallamaya başladılar
Hâris b Amr kızı ile Utbe'nin kızı Hind de Hz Hamza'yı öldürmesi için Vahşi'yi teşvik ediyorlardı Vahşi, açık dövüşmekten korkuyor, gizli dövüşmeyi tercih ediyordu
Vahşi, Uhud Savaşındaki durumu şöyle açıklıyor: "Halk arasında Ali'yi aradım Çok uyanık, girişken, çevik, çekingen ve etrafına çok bakınan bir adamdı Kendi kendime:"benim aradığım adam bu değildir" dedim O sırada Hamza'yı gördüm Halkı kasıp kavuruyor, kesip biçiyordu Fırsat kollamak için kayanın arkasına gizlendim Bir ara Şiba'b Ümmü Emmâr "var mı benle çarpışacak bir yiğit' diyerek meydan okuyordu Hamza ona: "Allah ve Rasûlüne sen misin meydan okuyan' dedi Göz açtırmadan, bacaklarından vurdu yere serdi Sel suları arkalarına eriştiği sırada ayağı kayıp düşünce mızrağımı fırlatıp attım; böğründen vurdum"
Hz Hamza'yı Şehid eden Vahşi daha sonra bir kenara çekilir Hind üzerindeki takılarını çıkarır Vahşi'ye verir Hz Hamza'nın yanına gelen Hind, onun burnunu, kulaklarını keser, cesedine işkence yapar, hatta ciğerini bile çiğneyerek parçalar
Vahşi müslüman oluşunu anlatırken: "Mekke'nin fethinden sonra Mekke'ye gelerek Rasûl-i Ekremi gördüm Bana dedi ki: "Sen Vahşi misin?" Ben cevap verdim: "Evet" Hamza'yı sen mi öldürdün? buyurdular "Öyle oldu" dedim Bunun üzerine Allah Rasûlü buyururdular ki: "bana yüzünü göstermemen mümkün mü? Ben de çıkıp gittim Rasûlullah'ın vefatından sonra yalancı peygamber Müseyleme ortaya çıktı Belki bu herifi öldürürüm de günahımı öderim, diye düşündüm Müslûmanlarla birlikte Yemâme'ye gittim ve bildiğiniz gibi Mûseyleme'yi öldürdüm (Sahihi Buharî, V, 36, 37)
Allah Rasûlünün Hz Hamza'ya derin bir sevgisi vardı Bu sevgiden dolayı elinde olmayarak "Vahşi"ye karşı olumsuz bir tutum içinde olmaktan da çekiniyordu Bu sebeple de Vahşi'yi görmek istememişti
Peygamberimiz, Hz Hamza'nın şehit olduğunu öğrenince onun başı ucuna gelir ve dua eder Hz Hamza, kız kardeşi Safiyye'nin getirdiği bir hırka ile kefenlendi Peygamberimiz, amcası Hamzâ'nın cenaze namazını kıldırdı Hz Hamza, Uhud'a defnedildi
Hz Peygamber'den iki veya dört yaş büyük olan Hamza, öldürüldüğünde elli yedi yaşında idi Hz Peygamber (sas) öldürülen her şehid ile beraber Hamza'nın namazını tekrarlamış; o gün yetmiş iki defa onun cenaze namazını kıldırmıştır Hz Peygamber (sas)'in ilk cenaze namazı kıldığı şehidin de Hz Hamza olduğu söylenmiştir Hz Hamza'nın eşi, çocukları Medine'de olmadığı için şehâdetine ağlanmamış bunu gören Hz Peygamber "Hamza'nın niye ağlayanları yok" buyurmuştur Bunu duyan Ensâr önce Hamza için sonra kendi şehidleri için ağlamaya başlıyorlar Tarihçi Vâkıdî (V 207/223) benim zamanıma kadar bu adet devam etmekteydi diye naklediyor (İbnü'l-Esir, Usdü'l-Gâbe, II, 51, 55)
Hz Hamza, bir gün Peygamber Efendimize gelerek Cebraîl (as)'ı asli yapısıyla görmek istediğini bildirdi Peygamberimiz, Hz Hamza'ya "O'nu görmeye dayanabilir misin?" diye sordu Hz Hamza, "Evet, dayanabilirim" diye cevap verdi Bunun üzerine Peygamber Efendimiz "otur, öyleyse" buyurdular Cebrail (as) müşriklerin Kâbe'yi tavaf edecekleri zaman elbiselerini üzerine koymakta oldukları kütüğe indi Peygamberimiz Hz Hamza'ya "Kaldır gözünü, bak" dedi Hz Hamza'ya bakıp, Cebrail'in zebercede yeşil cevhere benzeyen ayaklarını görünce bayıldı Arkasının üzerine düştü Bu olayı İbn Sa'd Tabakat'ında anlatmaktadır
Hz Hamza Peygamber (sas)'den şu hadisi rivâyet etmiştir: "Şu duayı hiç bırakmayın; "Allahümme inni es'eluke bismike'l-a'zam ve rıdvânıke'lekber" (İbn Esîr, Usdü'l-Gâbe, II, 55)