Ahir Zamanda İstanbul

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-12-2012

Ya Resul Allah yine Medine’desin
Mescidi Nebevi de sohbettesin
Ashabının gönülleri sende, gözleri dudaklarında
Ama başları hep yerde
İçeri giren Zeyd Bin Harise
Mescit kapısında izin beklemekte
İzin çıkıyor mübarek dudaklarından
Zeyd Bin Harise de bir mektup, uzaklardan
Mektubu açıyorsun ‘ Beklenen şey’ diyorsun
Sonra ‘Ya Ali, oku’ buyuruyorsun
Ve Hz

Ali okuyor ahir zaman mektubunu

Günahkar bir beden
Allah’a karşı emare bir nefs
Ve bunlara rağmen sana aşık bir kalp var Ya Resul Allah
Cehenneme layık ellerimden dizilen satırlar
Ve gönlümde biriken hatıralar

Ey Ashabı Güzin dinleyin
Ahir zamanda İstanbul’da doğdum
Allah’ın kitabında ‘belde i tayibe’ buyurduğu
Efendimiz’ in hadisinde tayyibleşen bu şehirde
Artık tayyibliği kalmadı bu beldenin
Ne de fethe mahzar bir yanı
Aşkla inkarın, sevapla günahın tek kapta yoğrulup
Yollara serpiştirildiği bu şehir, İstanbul
Bir yanda Eyüp sırtlarında yatan mübarek sahabe
Diğer yanda Beyoğlu’ nda semaya çıkan eğlence
Bunların hepsi bir şehirde iç içe

Sultan Ahmet te maşuka açılan eller
Aya Sofya da Fatih’ in küfre karşı isyanı ama neyler
Ashap soruyor ‘ Ya Resul Allah Aya Sofya da ne’
Gözlerin doluyor bir an duruyorsun ve bir cümle
İstanbulluyu kahreden bir cümle
‘Ahirette Fatih’ in İstanbullu dan alacaklısı’ diyorsun
Ashap bir anlam veremiyor ama biz şimdi anlıyoruz
Allah’tan senden ve Fatih ten aflar diliyoruz
Mahzarına layık Fatih’in emaneti
Elimizde sızlatıyor Fatih ‘in kemiklerini
Sen iki damla yaş döküyorsun
‘ Ya Ali devam et’ diyorsun
Sonra Ya Resul Allah
En tepede Süleymaniye
Kanuni den emanet bir tepe
Rüyasında emrettin ona bu camiyi
Mimar Sinan ardınızda dinledi sizi
Sonra Yavuz vardı hilafetine sahip çıkan
Hicaz’ a hadim olan
Abdulhamidler vardı küfre karşı dimdik duran
Ama çember daralıyor
Küfrün İslam’ın boğazına taktığı çelik çember
Yardımlarınla kırdık o çemberi
Ama ne çıkar buhranlar geçiriyor Ruh u İslam
Ashap soruyor’ Ya Resul Allah bu mektup ne diyor’
Sen hala buruk ; Hakkı söylüyor, hakkı söylüyor
Devam et Ya Ali devam etki ümmetim ne halde seyredin
Seyredin ki onlara şefaat eyleyin

Sonra Ya Resul Allah
Alimler geçti bu beldeden
Varislerini üzmedik ama dinleyemedik
O varisler ki hakkı söylüyor
Biz günahkarlar kulak tıkıyor…
Eyüp sırtlarında meftun şanlı sahabe
Beyoğlu’nda semaya varan eğlence
Ey Ashap İstanbul bundan ibaret değil
Dinleyin dinleyin ki bizlere şefaat eyleyin
Kandiller buruk geçer kuytularda
Akıtılan göz yaşları toprak olmakta
Minareler semadan haber almakta
Müezzinler tutkun

Ezan okumakta
Ezan mı okunuyor ne kim bilir
Anlamını bilenlerden hürmet edilir
Sonra camiler bomboş
Saflar düzensiz imamlar kendinden habersiz
Özlem var sadece özlem
Günaha ara veren alimlerin sana özlemi
İstanbul hilale hasret Resule aç
İstanbul şahadete susuz günah kusmakta
Ve İstanbul ahir zaman şehri
Mektuplar yazmakta Asrı saadete
Ey Ashap ahir zaman İstanbul da
Böyle işte

Günaha doymuş küfür kusmuş
Ve imana aç İstanbul
İstanbul da İslam böyle işte

07-12-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ahir Zamanda İstanbul Ya Resul Allah yine Medine’desin Mescidi Nebevi de sohbettesin Ashabının gönülleri sende, gözleri dudaklarında Ama başları hep yerde İçeri giren Zeyd Bin Harise Mescit kapısında izin beklemekte İzin çıkıyor mübarek dudaklarından Zeyd Bin Harise de bir mektup, uzaklardan Mektubu açıyorsun ‘ Beklenen şey’ diyorsun Sonra ‘Ya Ali, oku’ buyuruyorsun Ve Hz Ali okuyor ahir zaman mektubunu Günahkar bir beden Allah’a karşı emare bir nefs Ve bunlara rağmen sana aşık bir kalp var Ya Resul Allah Cehenneme layık ellerimden dizilen satırlar Ve gönlümde biriken hatıralar Ey Ashabı Güzin dinleyin Ahir zamanda İstanbul’da doğdum Allah’ın kitabında ‘belde i tayibe’ buyurduğu Efendimiz’ in hadisinde tayyibleşen bu şehirde Artık tayyibliği kalmadı bu beldenin Ne de fethe mahzar bir yanı Aşkla inkarın, sevapla günahın tek kapta yoğrulup Yollara serpiştirildiği bu şehir, İstanbul Bir yanda Eyüp sırtlarında yatan mübarek sahabe Diğer yanda Beyoğlu’ nda semaya çıkan eğlence Bunların hepsi bir şehirde iç içe Sultan Ahmet te maşuka açılan eller Aya Sofya da Fatih’ in küfre karşı isyanı ama neyler Ashap soruyor ‘ Ya Resul Allah Aya Sofya da ne’ Gözlerin doluyor bir an duruyorsun ve bir cümle İstanbulluyu kahreden bir cümle ‘Ahirette Fatih’ in İstanbullu dan alacaklısı’ diyorsun Ashap bir anlam veremiyor ama biz şimdi anlıyoruz Allah’tan senden ve Fatih ten aflar diliyoruz Mahzarına layık Fatih’in emaneti Elimizde sızlatıyor Fatih ‘in kemiklerini Sen iki damla yaş döküyorsun ‘ Ya Ali devam et’ diyorsun Sonra Ya Resul Allah En tepede Süleymaniye Kanuni den emanet bir tepe Rüyasında emrettin ona bu camiyi Mimar Sinan ardınızda dinledi sizi Sonra Yavuz vardı hilafetine sahip çıkan Hicaz’ a hadim olan Abdulhamidler vardı küfre karşı dimdik duran Ama çember daralıyor Küfrün İslam’ın boğazına taktığı çelik çember Yardımlarınla kırdık o çemberi Ama ne çıkar buhranlar geçiriyor Ruh u İslam Ashap soruyor’ Ya Resul Allah bu mektup ne diyor’ Sen hala buruk ; Hakkı söylüyor, hakkı söylüyor Devam et Ya Ali devam etki ümmetim ne halde seyredin Seyredin ki onlara şefaat eyleyin Sonra Ya Resul Allah Alimler geçti bu beldeden Varislerini üzmedik ama dinleyemedik O varisler ki hakkı söylüyor Biz günahkarlar kulak tıkıyor… Eyüp sırtlarında meftun şanlı sahabe Beyoğlu’nda semaya varan eğlence Ey Ashap İstanbul bundan ibaret değil Dinleyin dinleyin ki bizlere şefaat eyleyin Kandiller buruk geçer kuytularda Akıtılan göz yaşları toprak olmakta Minareler semadan haber almakta Müezzinler tutkun Ezan okumakta Ezan mı okunuyor ne kim bilir Anlamını bilenlerden hürmet edilir Sonra camiler bomboş Saflar düzensiz imamlar kendinden habersiz Özlem var sadece özlem Günaha ara veren alimlerin sana özlemi İstanbul hilale hasret Resule aç İstanbul şahadete susuz günah kusmakta Ve İstanbul ahir zaman şehri Mektuplar yazmakta Asrı saadete Ey Ashap ahir zaman İstanbul da Böyle işte Günaha doymuş küfür kusmuş Ve imana aç İstanbul İstanbul da İslam böyle işte