Biz De Vaktiyle Güzel Yiyeceklerdik!

Halîfe Hârûn Reşîd bir gün ile sohbet ederken;
-Ey Behlül! Sana sarayımda bir oda ve hizmetçiler vereyim Yeter ki bu eski elbiselerden kurtul Yenilerini giy İnsanlar arasına karış, dedi
Bunun üzerine hazret-i Behlül;
-Müsâde ederseniz bir danışayım, dedi
Halîfe;
-Kime danışacaksın, kimsen yok ki? diye cevap verdi
Behlül de;
-Ben danışacağım yeri biliyorum, dedi ve oradan ayrıldı
Hârûn Reşîd arkasından adamlar salıp danışacağı yeri öğrenmek istedi Behlül gide gide şehir dışında bir mezbeleliğe gitti Başını eğip bir şeyler dinlermiş gibi yaptı Bir şeyler söylendi Daha sonra oradan ayrıldı Saraya yöneldi Sultanın adamları ondan önce saraya dönüp hâdiseyi halîfeye bildirmişlerdi Behlül huzûra girince, halîfe Hârûn Reşîd ona;
-Ey Behlül! Söyle bakalım vereceğin cevâbı, dedi
Behlül;
-Danıştım efendim Lâkin insanlar arasına karışmam mümkün değil, dedi
Halîfe heybetle;
-Ey Behlül! Sen gidip çöplere danışmışsın, haberim oldu, dedi
Behlül de;
-Doğru söylüyorsun ben de onlara danıştım Onlar bana cevap verdiler ve;
-Ey Behlül! Biz de vaktiyle en güzel ve nefis yiyecekler idik Bütün güzellikler bizde idi Sevgi ve itibarımız çoktu Ne zaman ki insanlar arasına karıştık İşte bu hâle geldik Çöpe atıldık Sen de sakın insanların arasına karışma,dediler
Bu sözlerdeki ince mânâları anlayan Hârûn Reşîd: "Haklısın" deyip düşüncelere daldı
Kaynak:
1) Yeni Aile İlmihali, Ahmed Şahin, Cihan Yayınları
2) Evliyalar Ansiklopedisi, İhlas