Bir Gurbet Masalı

Geceleri sokaklara kar yağardı üşürdük bir hüzün çökerdi odamıza kapanıp içimize ağlardık

ağlardım ağlardı

ağlardık geceler boyu ıslanırdı pencereler ıslanırdı yalnızlığımız ıslanırdı geceler

ıslanırdı bütün şehir nem kokardı, is kokardı özlem kokardı gurbet kuşları dönerdi başımızda cama yaslayıp başımızı boynu bükük karanfiller gibi bakardık dalardım dalardı dalardık anılara

uzaklarda türküler çalardı kulaklarımıza hasretlik çekerdik ölesiye yüreğimize bir ateş düşerdi yangın olup yeryüzünü yakardık ben Urfa’lı Mustafa

ve Maraş'lı Ali gözlerimizde biraz duman biraz dalgınlık olurdu hep

susardım susardı susardık kan kusardık

susardı sokaklarda sarhoşlar içimiz kan ağlardı soranlara yok bir şeyimiz

iyiyiz derdik ben Urfa lı Mustafa ve Maraş'lı Ali

bütün gece yatağa uzanıp tavana dikerdik gözlerimizi

bakardım bakardı bakardık puslu ve ıslak

sokaklara gözlerimiz yağardı ölesiye sılamızı özlerdik yüreğimiz acırdı gözlerimiz acırdı uyuyamazdık kalkıp sokaklara düşerdik gezerdik sahipsiz kediler gibi

gezerdim gezerdi gezerdik sabahlara kadar

sonra uyumadan işe giderdik her gece sazımdaki hüzün olurdu gurbet

yüreğimizdeki sızı gözlerimize yağmur diye düşerdi acıları alır içimize saklardık

bir ben bilirdim bir onlar bir biz bilirdik ayrılık nedir, özlem nedir


çocukluğumuzu yaşardık masalsı düşlerde her bayram yeni papuçlar giyer

koşardık ninemize biz ona doğru koştukça o uzaklaşırdı bi -türlü yetişemezdik hep bir gün dönceğiz umuduydu içimizde sakladığımız

başımızı yastığa gömüp gizli gizli ağladığımız sıla özlemiyle doldurup içimizi

duvarlarla paylaştığımız hep döneceğiz umuduydu bunca kahrı yaşadığımız


rüzgar eserdi geceler boyu trenler geçerdi her iniltide yapraklar üşürdü içimizde yağmur düşerdi gözlerimize

usanırdım usanırdııslanırdık

her gece böyle yalnız, uykusuz bir hüzün çiçeği kırılırdı düşlerimizde bir kardelen boy verirdi susuz boynu kırık bir gelinciğin sızlayışını duyardık yüreğimizde ömür gelip geçerdi mevsimler gelip geçerdi fırtınaler eserdi içimizde esen fırtınalar yüreğimizi delip geçerdi hasret istasyonunda

yolcusuz kalmış terkedilmiş bir tren gibi dururdu kalbimiz

beklerdim beklerdi beklerdik geceler boyu

ne gelen olurdu ne giden yalnız, çileli ve kederli susuz, uykusuz ve dertli

beklerdik kuşlar uçup giderdi uzak diyarlara kuş olup uçardık ardından

alıp götürsünler diye sonbahar rüzgarları estiğinde yaprak olur savrulurduk

kar olur yüksek dağlara ağardık oturup yüreğimizin kıyısına ince ince yağardık


rüzgar olup eserdik doruklarda sel olup akardık dünyanın öbür ucuna

bahar gelmezdi acı dinmezdikuşlar sevinmezdi

ve biz ölür ölür dirilirdik her gece kimse bilmezdi

ağlardım ağlardı ağlardık geceler boyu

silmezdik gözlerimizde akan yaşları silmezdik ki kirpiklerimiz nemli kalsın

silmezdim ki ıslak gözlerimizde, soluk yanaklarımızdaki izden anlaşılsın

gurbet ellerde bir ömür çektiklerimiz ömrümüz gelip geçerdi trenler gelip geçerdi biz yılları sayardık yıllar ömrümüzü durmazdı kanaması kalbimizin bir türlü beklediğimiz o an gelmezdi ben Urfallı Mustafa ve Maraş'lı Ali


kısacık bu hayatta alıp onca acıları sırtımıza upuzun bir yolda hiç yorulmayacak gibi koştuk sonuç bir avuç toprak bir bedenlik kefen şimdi ne Urfalı Mustafa var ne de Maraş'lı Ali sıra bizde şimdi anlıyorum ki sıla bir aşk özlem bir rüya

kavuşmak bir hayalmiş