Busenin Göz Yaşları 22

Busenin Göz Yaşları 22 Öyküsü - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü
Emine'nin Sivas Öğretmen Okulu birinci sınıfında bir öğrenim yılı neredeyse dolmak üzereydiAblası Buse'ye verdiği sözü yerine getirmiştiAblası, kocaya satılmadan önceleri Amasya'da gecekondularında yaptığı sohbetlerinden birinde,


"-Senin de benim gibi Samsun hemşirelik okulunu kazanmanı istiyorumO zaman birlikte oluruzSıkıntılarımıza birlikte göğüs gereriz" dediği zaman hiç tereddüt etmeden,kendi duygularını açığa vurmuştu,


"-Hayır abla,hemşire değil,öğretmen olmak istiyorum"Konuşması kısa ve netti


Onun en büyük ideali ilk okul öğretmenliğiydiKüçücük,minicik çocuklarla uğraşmak,onun tek tutkusuyduHiç ayrım yapmadan bütün çocukları çok seviyorduBu sevgiyi aşılayan da İlk öğretmeni Neriman olmuştuNeriman öğretmen,Emine'nin olduğu gibi bütün çocukların sevgisini kazanmıştıHerkese kendisini sevdirmiş,anne şefkatiyle kucaklamıştı,öğrencileriniİlk okul anıları zaman zaman aklına geldikçe hemen Neriman öğretmenini anımsardıOnun bitmeyen enerjisine hayran kalıyordu doğrusuYorulmak nedir bilmezdiÖğretmenin bitmeyen enerjisine taa o zamanlar imrenirdiİlk okul beşe kadar onunla birlikte beş yıl geçmiş,unutamadığı çok anılar edinmişti


Hatta unutamadığı iki anısı kafasında iyice kazınmıştıBirincisinde;ikinci sınıftayken sınıfın duvarlarında asılı duran alfabenin panolarını ters çevirip,imtihan etmeye başlamış,kendisine sıra gelince,


"-Söyle bakalım Emine kızım "M" harfi nasıl yazılır?"


Tahtada uzun süre düşünmüş olmasına rağmen bir türlü anımsayamamıştı "M"harfinin nasıl yazıldığınıÖğretmeni,sıra aralarında dolaşıyor,diğer öğrencilerin kopya vermemesi için dikkat ediyorduAma nasıl olduysa oldu,arka sıralarda oturan,diğer öğrencilerin yaşlarına göre daha büyük olan Hikmet isimli öğrenci,gerekli kopyayı parmaklarını "M" harfi şeklinde oynatarak vermiş,kendisi de tebeşirle karatahtaya yazmıştıUzun bir bekleme süresinden sonra"M" harfini yazmış olması Neriman öğretmene doyurucu gelmemiş,ikna olmamıştıÖğretmeni,yanına gelip,


"-Söyle bakalım Emine kızım,kopyayı sana hangi arkadaşın verdi?"


"-Hayır,öğretmenim kendim yazdım"


Neriman öğretmen,yaptığı ısrarlar üzerine gerçeği Emine'ye söylettirmişti sonundaKendisine kızmamıştı ama kopyayı veren Hikmet arkadaşının yanına giderek gerekli uyarıyı yapmıştı


"-Bir daha böyle bir şey yapma çocuğumHerkes kendi işini kendisi yapmaya çalışsın,tamam mı?"


"-Tamam öğretmenim"


Neriman öğretmeninin güzel tarafı bu özelliğiydiÇocuklara öfkelense dahi belli etmemeye çalışır,içine atardı


Neriman öğretmen, taa o çocukluk yıllarından Emine'ye idol oluşturmuş,ileriki yaşlarda "öğretmen" olmak tutkusunu belleğine yerleştirmişti

Zaten ablası Buse'nin,


"-Hemşirelik okulunu kazanırsan,birlikte oluruz" Sözlerine hiç düşünmeden tepki vermesi,Neriman öğretmeninden kaynaklanıyordu


"-Hayır,ben öğretmen olmak istiyorum"


Emine,Sivas Öğretmen Okulundaki arkadaşlarıyla kısa zamanda kaynaştıOnlarla güzel diyaloglar kurarak kendisini sevdirmesini bildiArkadaşlarının hepsi de çevre illerden gelmiş mazbut ailelerin çocuklarıydıBölgesel olarak aynı örf ve adetleri paylaştıkları için uyum konusunda en ufak bir anlaşmazlık çıkmıyorduTeneffüslerde sıra arkadaşı Hayriye ile birlikte dolaşırdıO da Çorum'dan gelmiştiKendisi gibi fakir bir ailenin çocuğuyduZaman zaman bunu söylemekten çekinmez;ailesinin yoksulluğundan gocunmazdıÇekinmediği bir konu daha vardı,Hayriye'ninAlevi olduklarını söylerdiEmine de "Biz de sunniyiz,ama aramızda hiçbir farklılık göremiyorum" diye ona takılırdıSonra da farklılıklarının birlikteliklerine gölge düşürmeyeceğini,hatta ilerde öğretmen olarak Anadolu'nun değişik yerlerinde göreve başladıklarında; bu toplumun kanayan yarasını, pozitif olarak halka işleyeceklerine söz bile vermişlerdi


Emine, okulda sosyal yönden de aktif bir öğrenciydiBirinci sınıfın ikinci döneminde tiyatro ve halk oyunlarına yazılmış,bu iki dalda gerekli çalışmalara başlamıştı bile


Tiyatroda Namık Kemal'in Vatan Yahut Silistre oyununda Zekiye'yi üstlenmiştiZekiye'nin sevgilisi rolündeki İslam bey'in rolünü ise ikinci sınıflardan Tugay almıştıTugay ile Emine'nin birbirlerinden haberleri olmadığı gibi hiç görüşmemişlerdiTugay,ikinci sınıfta,Emine ise birinci sınıftaydıVatan Yahut Silistre oyununda rol alan öğrenciler,tamamen tiyatro bölümünün gönüllü öğrencileriydi


Silistre,Bulgaristan sınırları içerisinde,Tuna ırmağı kıyısında olup 1856 yılına kadar Osmanlının hakimiyeti altında kalmış, fakat o tarihte Kırım Savaşıyla birlikte Rusların hakimiyetine girince Silistre kalesini kurtarmak için yapılan savaşa katılan gönüllülerin içerisinde İslam bey ve Zekiye'nin aşkı anlatılıyordu


Tugay ve Emine,Vatan Yahut Silistre'yi tamamen okumuşlar,ellerindeki kendilerine ait metni ezberlemeye çalışıyorlardı


Tugay,karşılıklı konuşma anına kadar Emine'ye fazla dikkat etmemiştiBirinci perdede kalenin içerisinde yaralanıp da Zekiye'nin kollarına kendisini bıraktığında olan olmuştu işteKollarında bayılmış numarası yapmıştı ama göz kapaklarının altından Zekiye rolündeki kızı süzüyorduBir anda şimşekler çaktı beyninde


"Aman Allah'ım,nasıl da Buse'ye benziyorSanki oKirpikler,yüzünün tombulluğu,dudaklarının hafif etli olması"


Zekiye rolündeki Emine ise hala farkında değildi;İslam rolünü oynayan Tugay'ın beyninde şakırdayan şimşeklerin neleri çağrıştırdığını


Emine rolünün gereğini yerine getirmek için kendinden geçmişti adeta


Tugay'ın ise ilk aklına gelenler Amasya'daki papatya pastanesinde başlayan ve orada nihayete ermiş görünen büyük,ölümsüz aşkı Buse'nin şekliydiŞu anda adeta hayali karşısında duruyordu,hem de canlı olarak


Tugay'ın gayri ihtiyari dudaklarının arasından "Buse" çıkmış olsa da Emine hala kendi rolünü layıkıyla yapmanın telaşındaydı


"-İslam sevgilim!Ben Zekiye'yim,Buse değil"


Emine,Buse'nin ablasının adını çağrıştırdığının bile farkında değildi

Tugay da ise küllenmeye doğru giden aşkı yeniden alevlenmişti adeta


Ayhan Sarıkaya