Ne Olur O Sen Ol

Geçen sene yaşadığım bir olayı anlatıyorum:

Geçen sene şubat ayında yağmurlu bir günde yola çıkmış gidiyordum annem ve ben,,dişimin ağrısına dayanamıyordum derler ya''diş ağrısı ölümün yarısı''diye herhalde bende o anı yaşıyordum ve ağlıyordum hem yağmur gizliyordu gözyaşlarımı hemde şemsiye

Derken gittik sıramızı bekledik zaten daha önce gittiğim için kontrollere doktoruma bekliyorduk sırayı,,içeri girdim ve dolgumun yerinden oynadığı belirtildi ve düzeltildiçıktım odadanbiraz kötü olmuştum çok kokuyordum diş doktorundan ama doktorum öyle biriydiki çok sevecen ve çokda kızgın biriydi=)=)ve annemle oturduk dinleniyorduk şaşırdım ve şaşırıyordum

Bi baktım benden dört-beş yaş büyük bir insan duruyor karşımda ben de tuhaf oldum ki bakıyorum öyle ve sen o'sun dedi banaHerhalde başıma vurdu bu diş ağırısı dedim ve etrafımdakilere baktım onlar bana bakıyor annem:

-Kim bu özlem dedi

-Bilmiyorum anne dedim

-EVET sen osun dedi bana çocukgözünden yaşlar akıyordu ve titriyorduanlamadım ne olduğunu ve yanında annesi vardı

-oğlum bu o değil benzetiyorsun ne olur üzülme diyorduayağa güçlükle kalktım ve çocuğun hıçkırıklarına dayanadım;

-ne oldu galiba birine benzettiniz beni dedim

-hayır benzetmedim demek sen geri geldin ha ,,demek sen hiç gitmedin serpilim dedi

-hayır ben serpil değilim yanlışlık oldu galiba dedimçocuksa halen ağlıyordu

-yalancısın sen neden beni bırakıp gittin ha neden gittin gel ne olur serpil bak ben sensiz yaşayamıyorum ne hale döndüm sensiz ben dediAnnem de şaşırmış olsa gerek

-bak oğlum sen bu kızın abisi sayılırsın herhalde birine benzettin dedi

-hayır

-hayır sen o'sun dedi ve bana şiddetli bir şekilde sarıldıanayamadım bağırdım çocuğa

-ne oluyor ya manyak mısın sen dedimbağırışlarımızı herkes duysa gerek geldiler bir türlü çocuğu benden alamıyorlardı

-bırakma ne olur gülüm hergün gidip geliyorum dua ediyorum allaha bak kabul oldu dualarımdediOsinirler kendimi nasıl attıysam yere attım ve dizim acıdı ağlamaya başlamıştımçocuğu aldılar ve doktor odasına götürdüler çocuk bayılmışannesi yanımıza gelmişti:

-kızım merhaba ben onun annesiyimkusura bakma evladım seni serpil zannediyor ,,serpil onun sevgilisiydi ve onu kaybettik biz oğlum evine bırakmak için gitti kız ben giderim sen beni burdan geçir demiş ve yoldan geçerken araba çarpmış onu gözlerinin önünde ve kollarında can verdi dedi

İçim yandı birşey diyemedim ağlamaya başladım

-beni ona mı benzetti dedim

-evet kızım dikkatli bakınca ona çok benziyorsun ve içi çok yanıyor oğlumun olayın üstünden yıllar geçti fakat hala unutmadı onu dedine olur affet onu ilk defa böyle oldu oğlum,,hergün mezarına gidiyor ve onunla konuşuyor ne yapacağımızı bilemedik bugünde seni gördü buradabenim için geldi seninle geleceğim diyefakat nerden bilelim böyle olacağını dedi veetraftakilerde ağlaşıyordubense hala yerdeydim kalkamamıştım dizim çok acımıştı

-peki önemli değil dedim ve başınız sağ olsun dedim

-sağol kızım sağol dedi

Annem elimden tutarak kalktım ve arkama baka baka gittim oradan içim yanmıştı ne kadar acıydı insanın sevdiğini kaybetmesi o olayın şokundaydım ogün ve hala aklıma geldikçe kötü oluyordumne bileyim biz şuan sadece kaybettiğimiz için şiir yazıyoruz veya acımızı dindirmek için oysa o ne yapacağını bilmemiş halde ve canı çok yanıyordu gözlerinin önünde canından can gitmiştiBEN de sevdiğimi kaybettim fakat sadece kalbimden kaybettim tamamen değilbelki kavuşuruz fakat onun öyle bir şansı dahi yoktuNe olu sevdiklerinize önem verin ona gözünüz gibi bakın

sevenlerin ayrılmaması dileğiyle


Özlem Elizan